از نخستین پارک تهران، فقط یک در چوبی مانده و نامی که روی تابلوی شهرداری جلب توجه میکند. کوچه «پارک امینالدوله» را ساکنان محدوده دروازه شمیران خوب میشناسند و احتمالا روایتهای زیبایی بیحد و حصر آن باغ را شنیدهاند، اما حتی موسفیدان این محله هم تصویری ازآن پارک دلگشا در ذهن ندارند. روزگاری در محدوده امروزی دروازه شمیران و در دل خیابانی که امروز به اسم خیابان شهید مشکی شناخته میشود، باغی مثلثی شکل قرار داشت که آوازه زیبایی آن در تهران دوره قاجار پیچیده بود.
اگرچه تصاویر زیادی از آن باغ ثبت نشده، اما در آثار مکتوب و خاطرات رجال قاجار، وصف درختان انبوه این باغ، آواز خوش پرندگان و دریاچه و فوارههای دلربای آن رفته است. پارک امینالدوله اگرچه دهههاست که به خاطره تبدیل شده و مثل بسیاری از باغهای دلگشای تهران قدیم جای خود را به آپارتمانها و سازههای بدقواره داده است، اما این پارک در تاریخ معاصر تهران اهمیت فراوانی دارد. پارک امینالدوله، اولین پارک عمومی تهران است و اصلا تهرانیها با قدم گذاشتن در گستره سبز این باغ بود که برای اولین بار با معنای مکانی به اسم پارک آشنا شدند.
«علیرضا زمانی» تهرانشناس و تاریخپژوه از مالک و سازنده این پارک میگوید: «با استناد به نقشهها و عکسهای هوایی قدیمی موجود از تهران، باغ امینالدوله یا به عبارتی همان پارک امینالدوله حدود ۱۵۰ سال پیش یعنی در اوایل سال ۱۲۹۰ قمری توسط «میرزا علیخان امینالدوله» ساخته شد. امینالدوله وزیر ناصرالدینشاه و صدراعظم مظفرالدینشاه و از رجال بانفوذ دوران قاجار بود.»