هفته نامه اکونوميست، روي جلد شماره اخير خود را به انتخابات يونان و پيروزي حزب چپگراي سيريزا اختصاص داده است. اکونوميست مي نويسد با انتخاب الکسيس سيپراس به عنوان نخست وزير در يونان و تقاضاي او براي کاهش قسمت بزرگي از بدهي هاي اين کشور و همچنين تلاش براي هزينه بيشتر در راه خدمات عمومي، سيپراس توانسته چالش بزرگي براي ارز واحد اروپايي ايجاد کند و بزرگترين چالش ها براي مرکل، به وجود خواهد آمد. او کسي است که مسيري رياضت کشانه را براي قاره اروپا تعيين کرده است.
با اين که هر کسي از جمله سيپراس اصرار دارد که يونان در منطقه يورو بماند اما خطرات روشني براي خروج يونان از يورو وجود دارد. در سال هاي 12-2011 هم مرکل اين خطر را احساس مي کرد اما تصميم گرفت که از يونان حمايت کند تا آنها را در منطقه يورو نگه دارد. او نمي خواهد که آلمان متهم به نابودي يک کشور اروپايي ديگر شود و هر دو طلبکاران اروپاي شمالي و جنوبي نيز درباره نتايج هرج و مرج ناشي از خروج يونان براي بانکهاي اروپايي و اقتصادهاي آنها نگرانند.
از نظر اقتصادي، خروج يونان به نفع منطقه يورو است چون اقتصاد اروپا قدرتمندتر مي شود و 80 درصد بدهي هاي يونان نيز مربوط به افراد و نهادهاي خارج از اروپا است. اما از نظر سياسي، اين اتفاق ضررهايي دارد؛ هلندي ها و فنلاندي ها نيز مانند آلماني ها، مي خواهند يونان به قولهايي که در زمان دو برابر شدن کمکهاي مالي به اين کشور داده شد، پايبند باشد. همچنين حاکمان ميانه رو اروپاي مرکزي نگرانند که اگر يونان بتواند با چنين اخاذي به موفقيت برسد، راي دهندگان را تشويق کند که به احزاب مخالف پوپوليست مانند حزب پادموس در اسپانيا راي دهند.
راه حل خوبي وجود دارد تا هر دو طرف ماجرا، يونان و اتحاديه اروپا، از مخمصه خلاص شوند. سيپراس، نخست وزير يونان، دو چيز درست و يک چيز کاملا نادرست را مي خواهد؛ او درست مي گويد که رياضتهاي اقتصادي اروپا بسيار عظيم است. سيپراس همچنين درست مي گويد که بدهي هاي يونان که در شش سال گذشته از 109 درصد توليد ناخالص داخلي به 175 درصد توليد ناخالص داخلي رسيده در حالي که ماليات افزايش پيدا کرده و هزينه ها کاهش يافته، غير قابل بازپرداخت است. يونان بايد با يک سري بخشودگي ها، درست مثل ورشکستگي يک کشور آفريقايي، حمايت شود. اما اشتباه سيپراس اين است که مي خواهد اصلاحات در داخل خانه را متوقف کند. برنامه او براي استخدام دوباره 12 هزار نفر در حوزه عمومي، متوقف ساختن خصوصي سازي و افزايش قابل توجه دستمزدها، تمام تلاشهاي سخت يونان را براي افزايش رقابتي شدن اقتصاد اين کشور از بين خواهد برد.