طی روزهای اخیر، اهانت یک صفحه در شبکه‌های اجتماعی به رزمندگان و شهدای دوران دفاع مقدس موجب جریحه‌دار شدن افکار عمومی شد.
این صفحه منسوب به گروهی از زنان سینماگر است که به تقلید از جنبش "من هم" در غرب، درباره آزار و اذیت زنان در سینمای ایران دست به افشاگری و اعتراض می‌زند.
شنیده می‌شد که این جریان بیش از آنکه در جهت مبارزه با فساد باشد، آلوده به فمنیسم است.
انتشار یک مطلب توهین‌آمیز علیه دفاع مقدس در صفحه منسوب به این جریان، نشان داد که آنها، خود یک گروه فاسد هستند و در مبارزه با فساد و دفاع از حقوق بانوان در سینما، ریاکاری می‌کنند. چرا که دفاع از حقوق بانوان، ممزوج با اخلاق و سبک زندگی اسلامی و ایرانی و همچنین حمایت از حجاب و غیرت است، حال چگونه جریانی که هیچ تعهد و نسبتی نه با اخلاق و فرهنگ و سبک زندگی اسلامی دارد و نه حتی برای ارزش‌های ملی حرمتی قائل است، می‌تواند ادعای دفاع از زنان و مقابله با فساد را داشته باشد؟ این مسئله همواره جریان به اصطلاح روشنفکری را نزد افکار عمومی رسوا کرده و این گروه مقلد غرب را هم به عنوان بخشی از زیرمجموعه جنبش غربزگی، رسواتر کرد.
البته این اتفاق چندان هم تازگی ندارد، جریان روشنفکرنمای وابسته به غرب حدود ۲۰۰ سال است که با فرهنگ و ارزش‌های دینی و حتی ملی سر ناسازگاری دارد. دفاع مقدس هم به عنوان بخشی از ارزش‌های ملی ما همواره هدف هتک حرمت شبه‌روشنفکرهای غربزده بوده است.