یک مطالعه گسترده که بر روی حدود 8 هزار نفر در 33 کشور جهان انجام گرفته است نشان میدهد اکثر افراد به ثروتی به نسبت کم در حد ۱۰ میلیون دلار برای داشتن یک زندگی ایدهآل راضی هستند، البته به استثنای آمریکاییها.
این تحقیق که به وسیله روانشناسان در دانشگاههای باث و اکستر بریتانیا انجام شده است نشان میدهد برخلاف این تصور عمومی رایج که همگان میخواهند تا حد امکان ثروتمندتر باشند، اکثر افراد با چند میلیون دلار خوشحالی و سعادت خود را به دست خواهند آورد.
بنا بر نتایج این مطالعه که بر روی ۷ هزار و ۸۶۰ نفر از شش قاره جهان انجام شده است، در ۸۶ درصد از کشورها اکثریت مردم فکر میکنند که میتوانند زندگی ایدهآل خود را با ۱۰ میلیون دلار یا کمتر به دست آورند.
در آرژانتین، هند و روسیه بیش از ۵۰ درصد مردم گفتند که ۱ میلیون دلار یا کمتر میخواهند. در بریتانیا، محبوبترین پاسخ (با ۲۶ درصد) یک میلیون دلار بود و اکثریت گفتند که ۱۰ میلیون دلار یا کمتر کافی است.
در این تحقیق اما آمریکاییها استثنائی در میان کشورهای جهان به شمار میرفتند چرا که اکثریت مردم این کشور میگویند برای داشتن یک زندگی ایدهآل به حداقل ۱۰۰ میلیون دلار یا بیشتر نیاز دارند و حدود ۳۲ درصد گفتند که حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار میخواهند.
پژوهشگران مطالعه در تفسیر نتایج آن میگویند: «اصل اقتصادی مبنی بر اینکه همه با 'خواستههای نامحدود' انگیزه میگیرند و تلاش میکنند تا آنجایی که میتوانند ثروت جمع کنند، نادرست است.»
دکتر پل بین، محقق اصلی و استاد مدعو در گروه روانشناسی دانشگاه باث، میگوید اگرچه ارقام موجود در گزینههای پیش روی افراد پول زیادی به نظر میرسند، با این حال «وقتی در نظر گرفته شود که این ارقام نشاندهنده ثروت ایدهآل یک فرد در کل زندگی او است، میتوان آنها را نسبتا معتدل دانست.» به گفته وی، کشف اینکه زندگی ایدهآل اکثر مردم در واقع کاملاً معتدل است میتواند رفتارهای اجتماعی را برای افراد آسانتر کند تا بیشتر پی آن چیزی بروند که آنها را واقعاً خوشحال میکند.
آقای بین اضافه کرد: «تبلیغ داشتن خواستههای نامحدود در زندگی، به خصوص زمانی که به عنوان طبیعت انسان به تصویر کشیده شود، میتواند فشار اجتماعی را برای مردم ایجاد کند تا بیشتر از آنچه واقعاً میخواهند خرید کنند.»
این در حالی است که باور دیرینه اقتصادی بر این قرار دارد که مردم خواستههای نامحدودی دارند و منتقدان میگویند نفوذ این تفکر در سیاستهای کلان اقتصادی، باعث بروز مصرفگرایی بیرویه شده است.
نتایج این پژوهش در شرایطی منتشر شده است که ائتلاف رو به رشدی از سیاستمداران و صاحبنظران خواهان وضع مالیات بر ثروت در سراسر جهان هستند تا به کاهش شکاف «سرسام آور» بین ثروتمندترین و فقیرترین افراد جامعه کمک کند.
دکتر رناتا بونگیورنو، یکی دیگر از نویسندگان مقاله و روانشناس اجتماعی در دانشگاه باث اسپا و اکستر، میگوید: «اگر مطابق نتایج این تحقیق بیشتر مردم در حال تلاش برای رسیدن به ثروتی محدود هستند، درنتیجه سیاستهایی که از خواستههای محدودتر مردم حمایت میکند نظیر وضع مالیات بر ثروت برای تامین بودجههای صنایع انرژی پایدار ممکن است محبوبتر از آنچه باشد که معمولاً به تصویر کشیده میشود.»
طبق تحقیقات دانشگاه گرینویچ، مالیات بر ثروت بر یک درصد بالای جامعه بریتانیا میتواند دستکم ۲۰۰ میلیارد دلار در سال تولید کند. این معادل ۸ درصد از کل مالیات اخذ شده فعلی است، با این حال باید گفت که این مبلغ تنها بر ۲۵۰ هزار خانوار تأثیر میگذارد.