جیسون هریک، رئیس یک شرکت نفتی در تگزاس، به دنبال وعده سود بیشتر با افزایش قیمت نفت، در تلاش است تا نفت بیشتری استخراج کند.
اما علیرغم تمام تلاشهایش، گمان میکند که تولید شرکت خانوادگیاش امسال، برای سومین سال متوالی، کاهش پیدا کند.
بعد از تمام شدن سرمایه هنگام سقوط قیمتهای انرژی در اوایل همهگیری - که در مقطعی به زیر صفر هم رسید - از سرمایهگذاری شرکت او، پانترا انرژی، در تولید جدید چند سال میگذرد.
اکنون در حالیکه جیسون هِریک به دنبال منابع و کارکنانی برای اجرای پروژهها است، مانند بسیاری از شرکتهای دیگر در سراسر ایالات متحده و اقتصاد جهانی، با تأخیرهای طولانی مواجه است.
او میگوید: «کار ما این است که تلاش کنیم تا جایی که میتوانیم تولید کنیم و این کار را انجام دادهایم. ما خیلی عقب هستیم و برای جبران آن مشکل داریم.»
این تنها یکی از نشانههایی است که در ایالات متحده - بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز جهان - دیده میشود که نشان میدهد قیمتهای بالای انرژی که به خانوارها ضربه میزند ممکن است ماندگار باشند.
از آغاز سال ۲۰۲۱ قیمت نفت و گاز تقریباً دو برابر یا بیشتر شده است، زیرا پس از شوک قرنطینههای کووید در سال ۲۰۲۰، تقاضا افزایش یافته است.
جنگ در اوکراین، که کشورهای غربی را مجبور به اجتناب از منابع انرژی روسیه کرده است، تنها صعود این قیمتها را تشدید کرده است.
با گرم شدن بازار، پیشبینیها حاکی از آن است که تولید آمریکا در سال جاری حدود یک میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت.
اما این میزان کمتر از ۱۰ درصد است - که برای پاسخگویی به افزایش تقاضا کافی نیست - و با واکنش در سال ۲۰۱۴ و در آخرین باری که قیمتها در این حد بالا بودند، بسیار متفاوت است. در آن زمان تولید نفت ایالات متحده ۲۰ درصد جهش کرده بود و انقلاب استخراج در اوج خود بود.
این پاسخ مسکوت گذاشته شده، نشاندهنده محدودیت شرکتها به دلیل افزایش هزینهها و کمبود مواد کلیدی، تجهیزات و کارکنان است - و همچنین سؤالات بلندمدت سرمایهگذاران در مورد اینکه چه مقدار نفت و گاز مورد نیاز خواهد بود، زیرا جهان تلاش میکند در پاسخ به تغییرات اقلیمی از سوختهای فسیلی آلاینده دور شود.
مایک وندت، مهندس شرکت اکتشاف نفت لُن استار پروداکشنز میگوید که شرکت او چندین پروژه جدید در دست کار دارد، اما نتوانسته لولههای فولادی مورد نیاز خود را پیدا کند و این امر منجر به تأخیر و افزایش هزینهها شده است.
او میگوید: «تا جایی که بتوانیم به سرعت حفاری را انجام خواهیم داد، اما تمام این مشکلات عرضه و تقاضا را داریم و این به نوعی بازار را خفه میکند.»
باد مخالف تغییرات اقلیمی
تری کُوان، تحلیلگر نفت و گاز در مؤسسه اقتصاد انرژی و تحلیل مالی، میگوید چالشهای پیش روی شرکتها در آمریکای شمالی بیسابقه است.
و در حالی که بسیاری از شرکتهای خصوصی کوچک، مانند شرکت آقای وندت، هنوز برای افزایش تولید تلاش میکنند، بزرگترین شرکتها تاکنون به برنامههای سرمایهگذاری که قبل از افزایش واقعی قیمتها داشتند، پایبند بودهاند و ترجیح میدهند که درآمدهای اضافی را عمدتاً به جای تولید اضافی، برای پرداخت به سهامداران استفاده کنند.
این رویکرد نشاندهنده یک تغییر بزرگ است، که به گفته تحلیلگران، فشار وال استریت را منعکس میکند، زیرا تغییرات آب و هوایی دیدگاهها را نسبت به بخش انرژی تغییر میدهد.
رائول لبلانک، معاون شرکت 'اس اند پی گلوبال'، میگوید سرمایهگذاران، شرکتها را تحت فشار قرار میدهند تا به جای سرمایهگذاری بلندمدت، با توجه به عدم اطمینان در مورد تقاضا، در حالی که جهان برای دور شدن از سوختهای فسیلی تلاش میکند، سود را اکنون به اشتراک بگذارند.
او میگوید: «بازار نگران است که تقاضا وجود نداشته باشد و این داراییها سرگردان شوند. اگر ارزش بلندمدتی در قیمت سهام من وجود نداشته باشد، به این معنی است که باید سود سهام بسیار بالایی بپردازم.»
با توجه به اینکه انتظار میرود قیمتها بالا بمانند، آقای لبلانک میگوید که شرکتها احتمالا سرمایهگذاری را - حداقل اندکی - افزایش میدهند.
او میگوید: «به روزهای گذشته برنمیگردیم». اما «جنگ اوکراین نشان داد که ما هنوز در دنیای سوختهای فسیلی زندگی میکنیم. گذار انرژی - پایان نیافته است، اما گفتگو مجدداً متعادل شده است تا آنچه را که در کوتاهمدت و میانمدت نیاز داریم شامل شود.»
تزلزل در تعهدات اقلیمی؟
در عرصه سیاسی، این «تعادل مجدد» این نگرانی را در ایالات متحده ایجاد کرده است که جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا، که مبارزه با تغییرات اقلیمی را محور اصلی کارزار انتخاباتی خود قرار داد، از اعمال فشار بر قوانین زیست محیطی برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانهای و سرعت بخشیدن به انتقال به انرژیهای تجدیدپذیر دست بردارد.
در حالی که او به درخواستها برای سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر پاسخ داده است، اما بلندپروازنهترین طرحهای او بدون پیشرفت قابل اعتنایی به در بسته خورده است.
در حالی که جمهوریخواهان علت هزینههای بالای انرژی و کاهش محبوبیت او را اهداف زیست محیطی او میدانند، او قراردادهایی برای تقویت صادرات گاز طبیعی ایالات متحده امضا کرده است، نفت را از ذخایر ملی استخراج کرده و صدها مجوز برای حفاری در زمینهای دولتی را تأیید کرده است.
رابرت روزانسکی، تحلیلگر پژوهشی در گلوبال انرژی مونیتور که پروژههای انرژی را در سراسر جهان دنبال میکند، میگوید: «ما میبینیم که دولت بایدن واقعاً در تعهدات اقلیمی قبلی خود متزلزل است.»
چنین تغییری منحصر به ایالات متحده نیست.
رهبران غربی، از جمله آقای بایدن و بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا، از عربستان سعودی و سایر تولیدکنندگان درخواست کمک کردهاند که به گفته تحلیلگران، ظرفیت افزایش تولید بدون سرمایهگذاری عمده جدید را دارند.
در کانادا، چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت پس از ایالات متحده، عربستان سعودی و روسیه، دولت لیبرال مذاکرات را در مورد از سر گرفتن پروژههای نفت و گاز که مدتها متوقف شده بود، مانند پایانههایی برای صادرات گاز طبیعی به اروپا، تجدید کرده است.
آلفرد سورنسون، مدیر اجرایی شرکت پیيریدی انرژی (Pieridae Energy)، که سال گذشته پس از تلاش برای یافتن سرمایهگذار، برنامههای خود را برای پایانه گاز طبیعی مایع در نُوا اسکوشیا متوقف کرد، میگوید: «این یک [تغییر] ۱۸۰ درجهای در طرز فکر است.»
اما اکنون پس از دریافت نشانهای مبنی بر اینکه دولت ممکن است به تازگی مایل به ارائه حمایت بیشتر باشد، منتظر يک احیای مجدد است.
اینکه آیا تغییر جهت بادهای سیاسی میتواند بر تردیدهای بازار غلبه کند یا نه، یک سوال بدون پاسخ باقی میماند - به ویژه با توجه به مخالفت مستمر افکار عمومی با زیرساختهای نفت و گاز مانند پایانهها و خطوط لوله جدید، که میتواند پروژهها را سالها در بلاتکلیفی قانونی قرار دهد.
جیمز گونوالدن کلاسن، وکیل در اکوجاستیس، که به خاطر جنبههایی از پروژه پییریدی شکایت کرده است، میگوید: «سیاستمداران و صنعت اکنون واقعاً این ایده را زیر سوال میبرند که ما باید اروپا را با نفت و گاز خود نجات دهیم.»
او میگوید: «ما به راهحلهای قرن بیستم متوسل میشویم... و از قبل میدانیم که این راهحلها کارساز نیستند.»
او میگوید که به عنوان مثال، پایانه گاز طبیعی پییریدی تا سال ۲۰۲۷ آماده ارسال گاز طبیعی نخواهد بود - و برای مقابله با بحران فعلی کار چندانی انجام نمیدهد.
جیمز گونوالدن کلاسن میگوید: «راه آنها برای دستیابی به امنیت انرژی در اروپا، کانادا و ایالات متحده، توسعه منابع انرژی پایدار است. این را میتوان انجام داد و .... بهتر است و باید انجام داده شود.»