مهمترین حاشیههای دولت سیزدهم از همان روزهای نخست تشکیل کابینه انقلابی ایجاد شد که صدای مجلس، کارشناسان و متخصصان را نیز درآورد.
این حواشی با مطرحشدن برخی وعدههای نجومی و گاهی ناممکن از سوی تعدادی از وزرا شروع شد و گذر زمان نیز ثابت کرد که این ادعاها تا چه اندازه ناممکن بودهاند. نکته جالب این است که این وعدههای بینتیجه دقیقا از سوی آن وزرایی مطرح شده که ضعیفترین سوابق اجرائی را در کارنامه خود دارند. ادعاهایی عجیب که به سوژه طنز مردم در شبکههای اجتماعی هم تبدیل شدهاند.
وعدههایی مانند ایجاد اشتغال با یک میلیون تومان برای یک نفر تا ایجاد چند میلیون شغل در مدت یک سال. بیان این وعدههای ناپخته و خام از سوی این وزرا نشان داد که آنها درک صحیحی از فضای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور ندارند و حالا یکباره خود را در پشت میز عالیترین مقام مجری سیاستهای کلان اجرائی کشور دیدهاند.
برخی وزرا با این خیال که وزیر دارای قلم جادویی است و بدون برنامه و تخصص و صرفا با یک دستور میتواند بحرانهای کشور را رفع کند، چنین مسئولیت خطیری را پذیرفتهاند.
کابینه ابراهیم رئیسی نیز مانند دولتهای گذشته دارای ضعفهایی است؛ اما ویژگی بارز این کابینه تعدد وزرای ضعیف و بیتجربه در کنار وزرایی است که سالها تجارب مدیریتی و اجرائی در بخشهای مختلف و کلان کشور را دارند. این در حالی است که رئیسجمهور خوب میداند که کشور در وضعیتی حساس و تاریخی قرار داشته و فرصتی برای آزمون و خطا وجود ندارد. او بهخوبی میداند که حضور چنین وزرایی میتواند آسیبهای جدی و جبرانناپذیری هم به دولت او و هم به کشور وارد کند. حالا ابراهیم رئیسی مانده و مشکلات فراوانی که قطعا با ادامه حضور بعضی از وزرا در کابینه او نهتنها رفع نخواهند شد؛ بلکه بحرانهای جدیدی را نیز ایجاد خواهند کرد.
این روزها شاخصترین ویژگی مثبت کابینه سیدابراهیم رئیسی را مردمیبودن دولت او میدانند که نتیجه حضور فیزیکی رئیس دولت انقلابی در میان مردم است. در فضای فعلی کشور که بحران شدید اقتصادی بر زندگی مردم سایه افکنده، این ویژگی مردمیبودن دولت ابراهیم رئیسی میتواند در حکم یک مُسکن کوتاهمدت جامعه را آرام نگه دارد؛ اما آنچه مسلم است، برای مردمی که زندگی آنها تحت فشار شدید اقتصادی قرار دارد، نقش این اقدامات بهزودی کمرنگ و خنثی خواهد شد؛ بنابراین تنها راه باقیمانده برای ابراهیم رئیسی ایجاد اقدامات مثبت و مؤثر در بخش اقتصادی کشور و با محوریت ایجاد اشتغال است تا از فشار مضاعف بر جامعه بکاهد و در این صورت است که اقدامات او مفهوم حقیقی مردمی به خود خواهد گرفت؛ اما رسیدن به هدف و نقطه مطلوب نیاز به تجربه و تخصص کافی دارد؛ ویژگیای که در تعدادی از وزرای کابینه رئیسی وجود ندارد؛ وزرایی مانند حجتالله عبدالملکی، وزیر کار؛ سیداحسان خاندوزی، وزیر اقتصاد؛ سیدرضا فاطمیامین، وزیر صمت و بهرام عیناللهی، وزیر بهداشت.