همانطور که برای اکثر مسائل از دیدگاه طب سنتی اسلامی آداب و مقرراتی وجود دارد. برای مسائلی مانند خوردن، نوشیدن و... آدابی وجود دارد
1. آشامیدن آب وسط غذا ؛ همچنین فورا بعد از آن
خصوصا افرادی که آروغ دارند و معده آنها ضعیف است و نفخ شکم دارند؛ زیرا غذا برای هضم نیاز به گرمی دارد و خوردن آب، خصوصا آب سرد باعث نقص هضم می شود. علاوه بر آب همه نوشیدنی های سرد مانند نوشابه و شربت ها همراه غذا هضم را ناقص می کند.
2. ناشتا آشامیدن آب خصوصا اگر سرد باشد
باعث خاموشی حرارت اصلی و غریزی بدن است؛ چون در آن هنگام معده خالی است و آب را سریعا جذب می کند و به کبد و قلب و مغز می رساند. چون به قلب رسد، باعث خاموش شدن حرارت غریزی قلب و مرگ ناگهانی است. چون به کبد رسد، باعث سردی آن و بیماری های سرد کبدی است و چون به مغز رسد، باعث اماس، سستی عصب، فلج، سکته و... است.
3. بعد از ورزش زیاد و خسته کننده
چون اعضا پس از ورزش گرم هستند و آب را فورا از معده جذب می کنند و ضررهای ناشتا آشامیدن را دارد. مکرر مشاهده شده که افرادی پس از ورزش سنگین آب سرد خورده اند و فورا دچار ایست قلبی شده اند.
4. بعد از حمام گرم
چون به سبب حمام اعضا باز و منبسط می گردند و آب را به سرعت قبول کرده و جذب می کنند و از این رو همانند ناشتا نوشیدن، باعث سردی بدن و خاموشی حرارت غریزی و کاهش عمر می شود
5. در بین خواب و بعد از آن
علاوه بر ضررهای بالا، اکثر امراض مغزی مانند رعشه، کودنی، فراموشی و استرخا (ام اس) را به دنبال دارد.
نکته: در همه این موارد اگر انسان ناچار به آشامیدن آب باشد، باید اولا، آب گرم بیاشامد و ثانیا، قبل از آشامیدن سعی کنند به مضمضه عطش را تسکین دهد. اگر نشد. با مکیدن و قطره قطره خوردن، اگر باز هم نشد، باید آب گرم را با چیزی ترکیب کند و سپس بخورد تا سریعا جذب بدن نشود.
6. آشامیدن آب پس از خوردن میوه ها
خصوصا اگر میوه ها تازه و مرطوب باشند؛ باید تا موقعی که خربزه، هندوانه، خیار، زردآلو و انگور در معده است، آب نیاشامد.