بر اساس پژوهش تازه‌ای در مورد پیشرفت‌های فناوری رانندگی خودکار، کامیون‌های بی‌راننده می‌توانند طی سال‌های آینده جای ۹۰ درصد نیروی انسانی را در رانندگی بگیرند.
دانشگاه میشیگان و دانشگاه کارنگی ملون در یک مطالعه روندهای فعلی ارزیابی تاثیر خودکار کردن بر حمل‌ونقل کامیونی در مسافت‌های طولانی که شامل سفرهایی با مسافت بیش از ۲۴۰ کیلومتر است را بررسی کرده‌اند.
طبق یافته‌های این تحقیق با ورود سامانه‌های رانندگی خودران به رانندگی در مسافت‌های طولانی بین ایالتی در ایالات متحده تا ۵۰۰ هزار نفر از کار بی‌کار می‌شوند.
این محققان با استفاده از داده‌های سال ۲۰۱۷ دفتر آمار ترابری ایالات متحده، دفتر سرشماری ایالات متحده و وزارت بازرگانی ایالات متحده سناریوهای مختلف استقرار کامیون در سراسر بخش قاره‌ای ایالات متحده را محاسبه کردند.
این مطالعه در مجله بشریت و ارتباطات علوم اجتماعی (Humanities and Social Sciences Communications) منتشر شد و آنیرود موهان، دانشجوی دکترای مهندسی و خط‌مشی عمومی دانشگاه کارنگی ملون و یکی از نویسندگان آن می‌گوید: مطالعه ما اولین مطالعه‌ای است که تجزیه‌و‌تحلیل جغرافیایی مبتنی بر داده‌های بارگیری را با در نظر گرفتن صریح قابلیت‌های خاص خودکارسازی و چگونگی تکامل آن‌ها در گذر زمان ترکیب می کند.
در یک سناریوی سفر از کامیون بدون راننده در مسیر بزرگراهی طولانی استفاده کردند و از نیروی انسانی فقط برای رانندگی در نواحی پیچیده‌تر حومه‌ای و شهری در ابتدا و انتهای سفر استفاده کردند.
این محققان در کمال تعجب متوجه شدند بسیاری از رانندگان کامیون مورد مصاحبه قرار گرفته در این مطالعه قبول دارند که در بخش بزرگی از کارشان می‌توانند جای خود را به ربات‌ها بدهند.
پارت وایشناو، استادیار دانشگاه میشیگان می‌گوید: طبق نتایج ما اثرگذاری خودکارسازی به‌یک‌باره محقق نمی‌شود. یک یافته کلیدی این است که این فناوری می‌تواند جذابیت اقتصادی زیادی داشته باشد و در واقع همه و ازجمله رانندگان کامیون قبول دارند که بخش بین ایالتی این کار را می‌توان خودکار کرد. درنهایت نحوه به‌کارگیری قابلیت‌های حمل‌ونقل کامیونی خودکار را انتخاب‌های اجتماعی و سیاسی و همچنین برندگان و بازندگان هر گونه گذار به خودکارسازی حمل‌ونقل کامیونی در مسافت‌های طولانی مشخص می‌کند.