DNS چیست؛ آشنایی با انواع رکوردهای آن

 در این مقاله بر آن شدیم تا شرح دهیم که DNS چیست. سیستم نام دامنه  (DNS) یک سیستم نامگذاری سلسله مراتبی است. dns نام دامنه‌های قابل خواندن توسط انسان را به IP‌های عددی مرتبط با تجهیزات شبکه، ترجمه می‌کند و به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهد در سراسر اینترنت قرار گرفته و به هم متصل شوند. برای این که دقیق‌تر بدانید DNS چیست می‌توان گفت DNS مشابه یک «دفتر تلفن»  که یک نام دامنه را به آدرس IP واقعی سرور، ترجمه می‌کند. در این مقاله خواهیم گفت  دی ان اس چیست و با انواع رکوردهای آن آشنا خواهیم شد.

 دی ان اس چیست؟

هنگامی‌که اینترنت شروع به کار کرد، اوایل برای افراد راحت‌ بود که با آدرس‌های IP خاص سروکار داشته باشند، اما با پیوستن تعداد بیشتری دستگاه‌ها و پیوستن افراد به شبکه ی رو به رشد اینترنت، این راه حل دوام نیاورد. در حالی که پس از ثبت دامنه، هنوز هم می‌توان یک آدرس IP خاص را در مرورگر تایپ کرد و به یک وب‌سایت دسترسی پیدا کرد، کاربران نام‌های وب‌سایتی را می‌خواستند که به خاطر سپردن آسان‌تر باشد.

سیستم نام دامنه مسئول ترجمه نام دامنه به یک آدرس IP خاص است تا مشتری بتواند منابع اینترنتی درخواستی را بارگیری کند. سیستم نام دامنه بسیار شبیه به دفترچه تلفن کار می‌کند که در آن کاربران می‌توانند شخص درخواست شده را جستجو کرده و شماره تلفن او را بازیابی کنند. سرورهای DNS درخواست‌ها را برای دامنه‌های خاص به آدرس‌های IP ترجمه می‌کنند. به عنوان مثال ثبت دامنه .ir با عنوان webramz.ir بسیار ساده تر از به خاطر سپاردن ip سرور مثلا 192.168.2.2می‌باشد.

DNS چگونه کار می‌کند؟

دایرکتوری DNS در سرتاسر جهان توزیع شده است و در سرورهای خاصی به نام سرورهای dns   (domain name servers) که به هم متصل هستند و به طور منظم برای همگام سازی اطلاعات دایرکتوری و ایجاد افزونگی ارتباط دارند، ذخیره می‌شود.

سرور DNS اطلاعات خاصی را ذخیره می‌کند که یک نام دامنه را با آدرس‌های IP خاص مرتبط می‌کند. یک دامنه ممکن است یک یا صدها آدرس IP مرتبط با آن داشته باشد. برای مثال Amazon.com هزاران سرور در سرتاسر جهان دارد و سرور فیزیکی که کاربر در یک کشور به آن متصل می‌کند احتمالاً با کاربر دیگری در سراسر جهان کاملاً متفاوت است. ماهیت جهانی سرویس‌های اینترنتی نیازمند شبکه‌ای از سرورهای DNS توزیع‌شده و مقیاس‌پذیر است تا اطمینان حاصل شود که کاربران می‌توانند به سرعت مکان سرور درخواستی را در هر کجای جهان که هستند جستجو کرده و آن را پیدا کنند.

انواع رکوردهای DNS

DNS انواع رکوردهای محتلفی دارد. در ادامه با انواع رکوردهای dns و کارایی آن‌ها آشنا خواهیم شد.

رکورد DNS یک رکورد پایگاه داده است که برای نگاشت URL به آدرس IP استفاده می‌شود. رکوردهای DNS در سرورهای DNS ذخیره می‌شوند و به کاربران کمک می‌کنند تا وب‌سایت‌های خود را به دنیای خارج متصل کنند. هنگامی‌که URL وارد شده و در مرورگر جستجو می‌شود، آن URL به سرورهای DNS ارسال می‌شود و سپس به وب سرور خاص هدایت می‌شود. سپس این وب سرور وب سایت مورد نظر را که در URL مشخص شده است ارائه می‌دهد یا کاربر را به یک سرور ایمیل هدایت می‌کند که نامه‌های دریافتی را مدیریت می‌کند.

رایج ترین انواع رکورد عبارتند از A   (آدرس)، CNAME   (نام جایگزین)، MX   (مبادله ایمیل)، NS   (سرور نام،PTR   (اشاره گر)، SOA   (شروع اجازه) و TXT  (رکورد متن).

 ۱.A Record

Address  (A) Record برای نگاشت نام دامنه به آدرس IP استفاده می‌شود. به طور کلی، رکوردهای A آدرس IP هستند. اگر رایانه ای از چندین آدرس IP، کارت‌های آداپتور یا هر دو تشکیل شده باشد، باید چندین رکورد آدرس داشته باشد.

۲.رکورد CName

از رکورد CNAME می‌توان برای تنظیم نام مستعار دامنه استفاده کرد. یکی از مواردی که سوابق CNAME معمولاً برای آن استفاده می‌شود، هدایت بخشی از وب سایت شما به سایتی است که در جای دیگری راه اندازی شده است، مانند یک فروشگاه تجارت الکترونیک یا چیزی مشابه آن. همچنین رکوردهای CNAME به شما این امکان را می‌دهد که چندین سیستم را به یک IP بدون اختصاص یک رکورد A به هر نام میزبان اشاره کنید. فایده این کار این است که اگر قرار باشد آن IP تغییر کند، شما اتنها کافی است یک رکورد A را به روز کنید.

۳.رکورد MX

رکورد تبادل ایمیل (MX) اجازه می‌دهد ایمیل‌ها به سرورهای ایمیل درست واقع در دامنه ارسال شود. به غیر از آدرس‌های IP، رکوردهای MX شامل نام‌های دامنه کاملاً واجد شرایط است. رکوردهای Mail Exchanger ) MX) به دنیا می‌گوید که کدام سرور ایمیل،ایمیل‌های دریافتی دامنه شما را می‌پذیرند و ایمیل‌های ارسال شده به دامنه شما باید به کجا ارسال شوند. شما می‌توانید بدون رکورد MX که برای نام دامنه خود پیکربندی شده است ایمیل ارسال کنید گرچه ایمیل‌های شما به عنوان اسپم شناسایی میشوند، اما اگر رکورد MX به درستی تنظیم نشده باشد، هیچ ایمیلی دریافت نخواهید کرد.

۴. رکورد NS

رکورد سرور نام (NS) یک نام سرور را برای دامنه توصیف می‌کند که امکان جستجوی DNS را در zone منطقه فراهم می‌کند. یک رکورد NS یا رکورد سرور نام مشخص می‌کند که کدام سرورهای نام برای یک منطقه معتبر هستند. DNS سرورهای فهرست شده در رکوردهای NS یک نام دامنه را برای رکوردهای DNS خاص مانند A، AAAA، MX، TXT جستجو می‌کنند. یک منطقه DNS باید حداقل یک رکورد NS داشته باشد، اما شما می‌توانید هر تعداد رکورد NS برای نام دامنه خود داشته باشید. مزیت داشتن چندین رکورد NS، افزونگی سرویس DNS شماست.

 ۵. رکورد TXT

Text (TXT) Record اجازه درج متن دلخواه را در یک رکورد DNS می‌دهد. این رکوردها رکوردهای SPF را به یک دامنه اضافه می‌کنند. یک رکورد TXT را میتوانید به تنظیمات دامنه مربوطه خود اضافه کنید. این رکورد به سرورهای dns اجازه می‌دهد هر محتوای متنی را در رکوردهای DNS داشته باشند. این رکوردها برای اهداف مختلفی استفاده می‌شوند.

 ۶. رکورد TTL

Record Time-to-Live (TTL) دوره داده را تنظیم می‌کند، که زمانی ایده آل است که یک سرور DNS بازگشتی اطلاعات نام دامنه را جستجو کند.  TTL نشان می‌دهد که چه مدت (معمولاً در ثانیه بیان می‌شود) می‌خواهید به سرورهای نام خارجی اجازه دهید اطلاعات مربوط به یک رکورد DNS داده شده را در حافظه پنهان نگه دارند.

 کلام آخر

DNS از زمان ظهور خود به عنوان یک روش سیستماتیک برای نگهداری پایگاه داده عظیمی‌از میلیون‌ها وب سایت و سرور در سراسر جهان، موضوع بسیار مهمی‌بوده است. بدون DNS، نام‌های دامنه و آدرس‌های IP به‌هم ریختگی زیادی ایجاد می‌کرد، و فقط یافتن google.com از مجموعه‌ای تصادفی از همه نام‌های دامنه، زمان زیادی طول می‌کشید.

 DNS فرآیند تفکیک IP را ساده کرده است، و به طور جدی، اگر DNS وجود نداشت، می‌بایست تعداد بسیار زیادی آدرس‌های IP را به خاطر می‌سپردید. در صورت نیاز به هرگونه راهنمایی و مشاوره می‌توانید با /کارشناسان وب‌رمز تماس حاصل نمایید.