طوفان دسته 5، یکی از قوی‌ترین توفندهای ثبت‌شده اقیانوس اطلس و قدرتمندترین طوفان باهاما بود که با سرعت باد ۲۹۸ کیلومتر بر ساعت، دست‌کم ۳.۴ میلیارد دلار (۲.۶ میلیارد پوند) خسارت وارد کرد.
دوریان پیش از آنکه در دقیقه آخر از فلوریدا تغییر مسیر دهد، طی یکی دو روز به میامی، شهری که عمدتا در سطح دریا بنا شده است، رسید.
ریچارد اولسون، مدیر تحقیقات حوادث غیرمترقبه دانشگاه بین‌المللی فلوریدا (FIU)، به ایندپندنت گفت: «افراد باهوش از اشتباه‌های خود درس می‌گیرند. افراد واقعا باهوش از اشتباهاتی که ممکن بود اتفاق بیفتند، درس می‌گیرند؛ حتی اگر [این اشتباهات] رخ ندهند. من به دوریان نگاه می‌‌کنم؛ همان قدر که برای باهاما غم‌انگیز بود، فکر می‌‌کنم ما یک تجربه یادگیری را از دست دادیم.»
طوفان اندرو که در سال ۱۹۹۲ فلوریدا را ویران کرد، الهام‌بخش تحولی در بازرسی‌ها و مقررات ساختمان و روش‌های ساخت‌وساز مقاوم در برابر طوفان شد.
پروفسور اولسون افزود: «یک اصطلاح قدیمی وجود دارد: «شما از باد پنهان می‌شوید، اما از آب فرار می‌کنید.»
«در یک توفند، آب بیشتر از باد باعث مرگ انسان‌ها می‌شود.»
پس از فاجعه دوریان، چنین تغییر رویه‌ای در برنامه‌ریزی بحران ایالات متحده وجود نداشت.
این در دوران، بحران اقلیمی یک مسئله است. اقیانوس‌‌های گرم‌‌تر باعث می‌شوند طوفان‌ها سریع‌‌تر بچرخند و باران‌های سیل‌آسای قدرتمندتری ایجاد کنند. بالا آمدن دریاها به معنای وقوع طوفان‌های بزرگ‌تر است و این مشکلات به‌خصوص در فلوریدا، با [وجود] کیلومترها نوار ساحلی و کلانشهرهای کم‌ارتفاع، حساس و شدیدند.
دوریان به‌قدری قدرتمند بود که برخی از دانشمندان پیشنهاد دادند که باید دسته ۶ به مقیاس [طوفان‌ها] افزوده شود. این واقعیت جدید برای اینکه درک شود، مستلزم [استفاده از] نوع جدیدی از علم است.
از این رو، پژوهشگران دانشگاه بین‌المللی فلوریدا (FIU) در حال ساخت نخستین شبیه‌ساز توفند از این نوع با بودجه ۱۲.۸ میلیون دلاری‌اند تا اثرات فاجعه‌بار توفند بر زیرساخت‌های ایالات متحده را مطالعه کنند. این شبیه‌ساز خواهد توانست برخی از امواج شبیه‌سازی‌شده قدرتمند و بادها در ایالات متحده را ایجاد کند و خانه‌ها و بخش‌های زیرساختی در مقیاس کامل را در محفظه آزمایش در ابعاد آشیانه خود جای دهد.
البته این فقط یک شبیه‌ساز است اما ویرانی و تخریبی که در درون [شبیه‌ساز] رخ می‌دهد، بیانگر مدلی از آینده ما است که اگر زیرساخت‌های خود را با در نظر گرفتن تغییرات اقلیمی تقویت نکنیم، چه رخ خواهد داد.
این شبیه‌ساز که بودجه طراحی آن را کمک بنیاد ملی علوم (NSF) تامین کرده است، قادر خواهد بود بادهایی تا سرعت ۳۲۱ کیلومتر بر ساعت به همراه گودی کامل پر از آب با قابلیت ایجاد موج طوفان و تاثیر امواج تولید کند.
فرایند تولید این پروژه که طی چند سال آینده در فاز طراحی خواهد بود، یک سازه عظیم شبیه آشیانه هواپیما با دیواری از پروانه‌ها در یک سو را نشان می‌دهد. این پروانه‌های عظیم باد را روی اقیانوس شبیه‌سازی پر از سیستم‌های موج‌ساز به جریان می‌اندازد و نیروی آن را به سوی یک «صفحه چرخان» هدایت می‌کند که در آن، یک ماکت خانه یا بخشی از سازه‌ها حین برخورد با یک طوفان مصنوعی می‌توانند مطالعه و بررسی شوند.
آریندام گان چودوری، از موسسه حوادث غیرمترقبه این دانشگاه که همکاری مجموعه‌ای از دانشگاه‌ها برای طراحی این تاسیسات را سرپرستی می‌کند، می‌گوید: «ما در تلاشیم که شبیه‌سازی هم‌زمان باد، جریان سریع و خروشان طوفان، امواج، طغیان و آب‌گرفتگی و جریان هوا را انجام دهیم.»
«ما باد و آب را گرد هم می آوریم که یک مسئله بزرگ برای زیرساخت‌های ساحلی است.»
سایر تجهیزات از جمله شبیه‌ساز عظیم دیوار باد دانشگاه بین‌المللی فلوریدا (FIU)، یا مجرای موج بزرگ دانشگاه ایالتی اورگان، می‌توانند اثرات یکی از اجزا را شبیه‌سازی کنند، اما تغییرات اقلیمی چنین موانعی بین نیروهای طبیعی را ملاحظه نمی‌کند.
جوی پاوشکه، مدیر برنامه بنیاد ملی علوم (NSF) پروژه، به واشنگتن پست گفت: «اما ما تجهیزاتی نداریم که بتواند به فعل‌وانفعالات متقابل فشار باد و فشارامواج روی ساختارها بپردازد.»
پروفسور چودوری افزود: «این کاملا جدید است. این دستگاه در جهان بی‌همتا خواهد بود.»
امید می‌رود که شبیه‌ساز طوفان علاوه بر مطالعه اثرات طوفان‌های فوق‌العاده قدرتمند، به آموزش نسل جدیدی از دانشمندان و مهندسان هم کمک کند تا در مورد چنین آب‌وهوای ناشی از [تغییر] اقلیم بیندیشند و مدل‌سازی رایانه‌ای مورداستفاده برای تجزیه‌وتحلیل و پیش‌بینی خسارت طوفان را بهسازی کنند.
این پروژه یکی از چند تلاش مشابهی است که بنیاد ملی علوم (NSF) در سراسر کشور انجام می‌دهد تا یک زیرساخت آزمایش ملی برنامه‌ریزی‌شده در مقیاس کامل برای مقاوم شدن جامعه در برابر حوادث شدید باد، طغیان‌ها و موج‌ها ایجاد کند. (Niche)
به گفته دانشمندان، بهترین زمان برای مقاوم‌تر شدن جوامع ما، دهه‌ها پیش یا پس از رویدادهای شدید آب‌وهوایی اخیر مانند طوفان دوریان بود؛ بنابراین زمانی [بهتر از] زمان حاضر برای بررسی اینکه شرایط اقلیمی ما چه خواهد شد، وجود ندارد.