دانشمندان بر این باورند که این افزایش بادکنکی حجم عضلات در واقع به علت پاسخ ایمنی بدن به ویروس شکل می گیرد به طوریکه میتوکندری‌ها که نیروگاه های سلولی محسوب می شوند در این پاسخ سیستم دفاعی دچار آسیب می شوند که منجر به از دست دادن انرژی شده و آب را در بافت جمع آوری و باعث متورم شدن ماهیچه ها می شود.
این پدیده، تیم تحقیقاتی بلژیکی را حیرت زده کرد، زیرا انقباض عضلانی یک عارضه رایج در بین افرادی است که چندین روز را در بخش مراقبت های ویژه می گذرانند.
در ادامه، نمونه برداری از عضله ران ۱۸ بیمار مبتلا به کووید نشان داد که حجم عضلات چهار نفر از آنها که در آی سی یو بستری بودند، به شدت افزایش یافته است. در همین راستا تحقیقات نشان داد که فیبرهای ماهیچه ای نوع ۱ و ۲ در این بیماران به ترتیب ۶۲ و ۳۲ درصد رشد کردند.
به گفته محققان، فیبرهای عضلانی نوع ۱ از فعالیت‌های استقامتی پشتیبانی کرده، در حالی که رشته های نوع ۲ لحظات سریع و قدرتمند را مدیریت می کنند.
دکتر تون ماستین (Toon Mostien) پژوهشگر ارشد این تحقیقات خاطرنشان کرد که این نوع تورم در نهایت می تواند منجر به مرگ فیبرهای عضلانی شود.
از آنجایی که کوچک شدن عضلات به دلیل عدم فعالیت طبیعی است، تیم تحقیقاتی بر این باور است که این عارضه جانبی عجیب یک وضعیت موقتی است.
در ادامه این تحقیقات و در نقطه مقابل، زمانی که پژوهشگران، بیماران مبتلا به تورم شدید را از نتایج حذف کردند، بقیه بیماران انقباض عضلانی قابل توجهی را نشان دادند. در بیماران بدون تورم کووید، فیبرهای عضلانی نوع ۱ آنها ۱۱ درصد کوچک شد و عضلات نوع ۲ آنها ۱۷ درصد کاهش یافت.
تحقیقات قبلی نشان داده است که فیبرها پس از یک هفته بستری شدن بیمار در آی سی یو تقریباً یک پنجم کوچک می شوند. این تیم تحقیقاتی بیم آن را دارد که کووید باعث آسیب های بیشتر شود. تیم دکتر ماستین همچنین دریافتند که تعداد مویرگ هایی که فیبرهای نوع ۱ و ۲ را با اکسیژن و مواد مغذی تامین می کنند، به ترتیب ۵ و ۱۰ درصد کاهش یافته است.
در انتها پژوهشگران اعلام کردند که نگرانی هایی در مورد پاسخ سیستم ایمنی بدن به کووید وجود دارد که می تواند آسیب های عضلانی را تشدید کند، به این معنی که بیماران بدحال مبتلا به کرونا آسیب عضلانی شدیدتری نسبت به بیماران عادی تجربه می کنند.