در حالی که باقری معاون وزیرخارجه و سرتیم مذاکرات وین تا چندی پیش اصرار داشتند مذاکرات وین را کاملا بی ربط با مذاکرات گذشته (بخصوص ۶دوره مذاکرات عراقچی) نشان دهند روزنامه دولت صراحتا دور جدید گفت و گوهای وین را دور هفتم دانست.
دور هفتم این نشست در 8 آذرماه درحالی برگزار شد که گویی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی با دستور کاری مشخص از پیش از آغاز نشست مهیای اجرای سیاست ابلاغی به آنها بودند.
شاید یکی از بارزترین محورهای کاری آنها برای آن دور از نشست‌ها، بازی شماتت یا مقصر دانستن ایران برای آنچه بود که آنها شکست در مذاکرات ۸ آذر قلمداد کردند.
به صورتی موجز به برخی از تکنیک‌های عملیات روانی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی درخصوص دور جدید مذاکرات وین تا به امروز اشاره می کنیم:
-هجمه روانی نسبت به کمیت و کیفیت تیم ایرانی حاضر در نشست وین؛ آنها تلاش کردند نقطه قوت ایران را که نشان از عزم و اراده جدی تهران برای به نتیجه رسیدن مذاکرات داشت، نقطه ضعف قلمداد کنند.
این موضوع در حالی است که ترکیب هیأت ایرانی حاضر در نشست وین، کاملاً حرفه‌ای و بر اساس نیاز و اولویت ایران درخصوص مذاکره برای لغو تحریم‌ها چیده شده بود.
-ترسیم دو راهی کاذب شکست یا پیروزی برای مذاکرات دور هفتم؛ این رسانه‌ها تلاش کردند تا با مطرح کردن این موضوع فضایی ایجاد کنند که در نهایت افکار عمومی مجموعه اقدامات و رفتارهای ایران را مسبب نتیجه نگرفتن مذاکرات بدانند.
این رویکرد از سوی رسانه‌های فوق در حالی بود که اکثر کارشناسان از ابتدا بر این باور بودند که نباید انتظار نتیجه خاصی از مذاکرات دور هفتم داشت، چرا که بعد از وقفه ایجاد شده دو طرف صرفاً قصد آشنایی با افکار و نظرات یکدیگر را دارند.
-تهدید قلمداد کردن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران برای کشورهای منطقه و جهان؛ این رسانه‌ها با رویکردی حق به‌جانب و یکطرفه از ایران خواستند که به تعهداتش در چهارچوب برجام بازگشته و به آنها عمل کند.
نکته قابل تأمل این است که این رسانه‌ها بی‌آنکه درخصوص علل اصلی رسیدن به شرایط فعلی که همان «خروج غیرقانونی امریکا» و پس از آن «عدم اجرای تعهدات برجامی کشورهای اروپایی» است سخنی بگویند، بر مقصر جلوه دادن ایران تأکید کردند.
- القای این موضوع که هیأت ایرانی جدی نیست و قصد خرید زمان دارد؛ آنها به طرق مختلف به بیان این موضوع پرداختند که دیپلمات‌های ایران در مذاکرات به دنبال خرید زمان هستند و اراده کافی برای به نتیجه رسیدن ندارند.
رسانه‌های خارجی با تکرار این موضوع که ایران قصد خرید زمان دارد تا بتواند به پیشرفت‌های خود در برنامه هسته‌ای سرعت بخشد، نیم نگاهی هم به خط نخ‌نما شده القای خطر نزدیک شدن تهران به ساخت سلاح هسته‌ای داشتند.
-بزرگ‌نمایی و وارونه جلوه دادن پیشرفت‌های ایران در برنامه هسته‌ای؛ این رسانه‌ها استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید در فردو و افزایش درصد غنی‌سازی ایران را از جمله نشانه‌های عملکرد خطرناک هسته‌ای ایران دانسته که خارج از چهارچوب برجام است و موجبات نگرانی جامعه جهانی را فراهم کرده است.
این در حالی است که این موضوع نتیجه چندین ماه کار فنی و تخصصی است و ارتباطی با مذاکرات وین ندارد و از طرف دیگر کلیه اقدامات ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش شده است و آنها کاملاً در جریان کم و کیف موضوع قرار دارند.
به نظر می‌آید که رویکرد غرض‌ورزانه این رسانه‌ها به حدی زیاد از حد بود که حتی اشاره‌ای به این موضوعات نداشتند که ایران و آژانس با یکدیگر در چهارچوب تعهدات پادمانی تعامل دارند، دوربین‌های نظارتی آژانس کماکان در مراکز و تأسیسات هسته‌ای ایران دایر است، بازرسان آژانس رفت و آمدهای خود به ایران و گفت‌وگو با مسئولان امر را دارند و در کنار همه این موارد، ایران همچنان یکی از اعضای پیمان NPT است.
اما در نهایت و با همه این تفاسیر باید گفت که هیأت ایرانی با برنامه‌ای از پیش تعیین شده و با عملکردی هوشمندانه، در عمل اقدامات گسترده روانی طرف مقابل را ناکام گذاشتند و اجازه ندادند که این قبیل سیاست‌های رفتاری غرب تأثیری بر پیگیری مصرانه ایران درخصوص لغو کلیه تحریم‌ها در قالب تأمین منافع ملی بگذارد.
از سوی دیگر رفتار حرفه‌ای رسانه‌ای تیم مذاکره کننده باعث شده است که کارشناسان و رسانه‌های مخالف دولت در راستای هجمه رسانه‌ای خود یکی از نقاط ضعف تیم مذاکره کننده را عملکرد رسانه‌ای این تیم عنوان کنند در حالی که رویکرد این رسانه ها نشان می دهد عموماً از مسائلی انتقاد می‌کنند که نقاط قوت تیم مذاکره‌کننده به حساب می‌آید. همین رویه آنها نشان می دهد تیم ایران در مذاکرات وین با مدیریت رسانه‌ها به خوبی توانسته است جو عمومی مذاکرات را مدیریت کند.
روزنامه دولت توضیح نداده که اگر تیم رسانه ای خوب عمل کرده پس چرا در برابر هجمه رسانه های فارسی زبان که در بالا به آن انتقاد کرده هیچ رفتار موثری نداشته است.