به آمریکا اعتماد نداریم ... مقاومت نتیجه می‌دهد ... در مذاکراتی که نتیجه آن لغو همه تحریم‌ها نباشد شرکت نمی‌کنیم ... تلاش‌های آمریکا برای هژمونی به شکل تاسف‌باری شکست خورده است ... تحریم برای آمریکا تبدیل به یک ابزار جنگی علیه ملت‌ها شده است ...
رژیم اشغالگر قدس سازمان‌دهنده بزرگترین تشکیلات تروریسم دولتی است ... امروز آمریکا از افغانستان و عراق خارج نمی‌شود، بلکه اخراج می‌شود ... صلح و امنیت پایدار در گرو اجرای عدالت است ... اگر مجاهدت شهید ابومهدی مهندس و سپهبد شهید آقای حاج قاسم سلیمانی نبود، امروز داعش همسایه مدیترانه‌ای اروپا بود و ...
سخنان سه‌شنبه شب رئیس‌جمهور کشورمان به وضوح حکایت از آن داشت که کشتی اجرایی کشور را ناخدایی دیگر آمده است. بایدها و نبایدها در سخن ایشان از تغییر ریل در دولت خبر می‌داد و بر تحقق خواسته‌هایی تاکید می‌ورزید که از یک دولت تراز انقلاب و همسو با خواست مردم انتظار می‌رفت. کارنامه چندین و چند ساله رئیسی تضمین صداقتش در گفتار بود و انطباق آنچه می‌گوید را با آنچه هست، تضمین می‌کرد. این همه در سخنان سه‌شنبه شب رئیسی بود ولی ماجرا فقط این نبود. بخوانید!
سخنان سه‌شنبه شب رئیس‌جمهور کشورمان، صدای انقلاب بود که از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک طنین‌انداز شده و در سراسر دنیا شنیده می‌شد. رئیسی در خلال سخنان خود، مجموعه‌ای از خطوط اصلی انقلاب و ارزش‌ها و ضدارزش‌های آن را که از بینش و منش امام راحل و خلف حاضر او برگرفته بود به گوش جهانیان رساند و چهره انقلاب را از بسیاری وارونه‌نمایی‌ها و تحریف‌ها و کج‌اندیشی‌ها که با مواضع و عملکرد برخی مسئولان بر آن نشسته بود، غبار زدایی کرد. رئیسی در قامت نماینده و سخنگوی خط امام و رهبری ظاهر شده بود و باورهای انقلاب را آنگونه که هست و نه آنگونه که دشمنان بیرونی و دنباله‌های داخلی آنها می‌نمایانند، عرضه می‌کرد، یعنی همان که به قول امام راحلمان(ره) «دنیا تشنه آن است» و دشمن اصرار دارد که واقعیت آن پنهان بماند. این نکته که جان‌مایه سخنان رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل بود از نگاه برخی مقامات و رسانه‌های غربی پنهان نمانده بود.