اقتصاد جهان: همه‌گیری کرونا روی زنان بیاندازه اثر داشته است اما در حالی‌که جهان کم‌کم دارد فعالیت را از سر می‌گیرد، آیا موسسه‌های مالی می‌توانند از این فرصت استفاده کنند و زنان بیشتری را به سرمایه‌گذاری پولشان ترغیب کنند؟
همه‌گیری کرونا مسائل زنان را تشدید کرده است، از جمله تفاوت میانگین درآمد، اتکا به زنان برای پذیرش بخش اعظم مسئولیت نگهداری فرزندان و آموزش در منزل، و شکاف جنسیتی در صندوق‌های پس‌انداز و بازنشستگی.
میانگین درآمد زنان با متوسط سالانه ۲۲ هزار و ۲۰۰ پوند، کمتر از مردان است که سالانه به‌طور میانگین ۲۷ هزار و ۴۰۰ پوند دریافت می‌کنند.
احتمال سرمایه‌گذاری مردان بیش از زنان است، بنابراین زنان حتی وقتی پولی دارند که کنار بگذارند، بیشتر امکان دارد آن را در حساب سپرده پس‌انداز نگه دارند، که همین سود و عایدی احتمالی‌شان را کاهش می‌دهد.
اما چرا؟ آیا به‌دلیل مسائل درآمد، مسئولیت‌های مراقبتی و دارایی کمتر برای سرمایه‌گذاری است یا مسائل دیگری دخیل‌اند؟ یک استدلال این است شرکت‌ها، که به‌طور سنتی گروه هدفشان بیشتر مردها بوده‌اند، هنوز ارتباط موثری با زنان برقرار نکرده‌اند.
این بحثی است که اس‌سی‌ام (SCM) مطرح کرده، شرکتی در حوزه مدیریت دارایی که جینا و آلن میلر آن را اداره می‌کنند. به عقیده [مدیران] این شرکت، زنان به محصولات و خدمات سرمایه‌گذاری جداگانه نیاز ندارند، اما نیاز دارند اطلاعات متفاوتی به آن‌ها داده شود و با آن‌ها متفاوت صحبت شود.
این شرکت اکنون پروژه «پول او MoneyShe» را راه‌اندازی کرده که «مرکزی برای اطلاعات و منابع متمرکز بر زنان با هدف افزایش اعتماد زنان به سرمایه‌گذاری» توصیف شده است.
جینا در این بیانیه میگوید: «درباره اختلاف جنسیتی دستمزد زیاد صحبت شده است، اما از بزرگی شکاف جنسیتی سرمایه‌گذاری و مستمری بازنشستگی کمتر گفته شده است. این حوزه سال‌ها است از این شکاف آگاه است، اما تغییر چندانی ایجاد نشده است.»
«ما معتقدیم علت این مسئله تمرکز بیاندازه بر طراحی محصولات زن‌ـمحور است، اما بر اساس تجربه ما، زنان و مردان لزوما محصولات متفاوت نمی‌خواهند. آنچه زنان می‌خواهند این است تبادل اطلاعات و رفتار با آن‌ها روشن و سرراست باشد.»
این امر که زنان درآمد و پس‌انداز کمتری دارند نیز عامل مهمی است.
مردان به‌طور میانگین ۳۰ هزار و ۸۹ پوند و زنان ۲۷ هزار و ۹۸ پوند در حساب پس‌اندازشان دارند، و این اختلاف در تمام گروه‌های سنی وجود دارد.
رویکرد به پس‌انداز میان جنسیت‌ها نیز متفاوت است. زنان بیشتر حساب پس‌انداز دارند و حدود ۵۲ درصد سپرده‌گذاران [در بریتانیا] را تشکیل می‌دهند. بنا بر داده‌های دولت [بریتانیا]، زنان در مقایسه با مردان، بیشتر حساب پس‌انداز نقدی دارند و کمتر احتمال می‌رود که حساب پس‌انداز سرمایه‌گذاری باز کنند.
وقتی به مسئله برنامه‌ریزی بازنشستگی می‌رسد، بر اساس پژوهش شرکت خدمات مالی هارگریوز لانزداون (Hargreaves Lansdown)، ۳۰ درصد زنان اطمینان دارند که مشمول مستمری بازنشستگی می‌شوند، در حالی که این رقم در مردان ۴۰ درصد است، و ۲۸ درصد افرادی که برنامه‌ریزی مالی را به دیگری سپرده‌اند می‌گویند حسابش از دستشان در رفته است.
با وجود این، جینا میلر معتقد است مسئله اصلی که مانع سرمایه‌گذاری زنان می‌شود بحث اعتماد است. پژوهش‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری نشان می‌دهد که زنان بیش از مردان نیاز دارند پیش از تصمیم‌‌گیری مالی، اطلاعات بیشتری داشته باشند و این موضوع به سایر جنبه‌های زندگی نیز تعمیم پیدا می‌کند.
به گفته سارا کولز، سخنگوی شرکت هارگریوز لانزداون، «آستانه اعتماد زنان بالاتر است‌ــ آن‌ها باید بیشتر بدانند تا به این برداشت برسند که به اندازه کافی می‌دانند.»
«این در همه موارد صدق می‌کند از درخواست شغل گرفته تا آمادگی برای سرمایه‌گذاری. این در حالی است که جامعه، زنان را دارای معلومات عمومی و مردان را متخصص تصور می‌کند.»
بنابراین، اگر زنان به اعتماد نیاز دارند تا از پولشان جدا شوند، شرکت‌ها در این مورد چه کرده‌اند؟
جیلیان هپبورن، رییس بخش راه‌حل‌های میانجی موسسه مدیریت دارایی شرودرز بریتانیا، میگوید بر اساس بررسی این شرکت، کمتر از ۱۰ درصد مشاوران مالی این طرح را داشته‌اند که زنان را حفظ، جذب، و راهنمایی کنند.
او میگوید: «طرح لزوما به این معنی نیست که محصولات یا خدمات سرمایه‌گذاری متفاوتی ارائه شود بلکه با درک این مسئله آغاز می‌شود که چرا رویکرد زنان به سرمایه‌گذاری ممکن است فرق داشته باشد.»
«زنان معمولا تمرکز بیشتری روی سلامت، طول عمر، و آگاهی از خطرهای احتمالی اما اغلب بی‌اعتمادی اشتباهی در مورد مسائل مالی دارند. در نتیجه، فعالانه درجست‌و‌جوی آموزش و اطلاعات‌اند و وقتی مشاور انتخاب می‌کنند، مشتاق‌اند که [با نیازها و انتظارهایشان] تناسب فردی داشته باشد.»
در حالی که روشن است دلایل بسیاری در بی‌میلی زنان به سرمایه‌گذاری دخیل است، حوزه‌ای که به نظر می‌رسد اندک‌اندک در حال تغییر است شیوه تبادل اطلاعات شرکت‌های سرمایه‌گذاری با آن‌هاست، که راه‌اندازی طرح اخیر شرکت اس‌سی‌ام یکی از این موارد است.
کولز در ادامه می‌افزاید: «شرکت‌های سرمایه‌گذاری از تمام خطرهای احتمالی به‌خوبی آگاه‌اند، و در تلاش بوده‌اند تبادل اطلاعاتشان جامع‌تر شود. اگر هر کدام از دفترچه‌های راهنمای بی‌شماری را که شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای مبتدیان تهیه کرده‌اند باز کنید، احتمالا در بطن آن وضوح و همه‌شمولی می‌بینید.»
«علاوه بر این، رشد تبادل اطلاعات به‌خصوص با زنان کمک می‌کند نگرانی‌های احتمالی زنان در مورد این‌که دنیای سرمایه‌گذاری مال آن‌ها نیست رفع‌و‌رجوع شود. این فکر تازه‌ای نیست، اما هرچه تعداد شرکت‌هایی که این رویکرد را می‌پذیرند بیشتر شود، این احساس که سرمایه‌گذاری بخشی عادی از زندگی روزمره است در زنان بیشتر تقویت می‌شود.»