سیاستمدار 57 سالهای که این روزها به محور تقابل گروه‌های سیاسی در آمریکا بدل شده است. نامش رابرت و فرزند سیمون مالی، که پدرش روزنامه‌نگاری یهودی و فرانکوفون بود. رابرت مالی یکی از اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایالات متحده آمریکا در زمان گفتگوهای منتحی به برجام بود. بعد از آن او راهی موسسه بین‌المللی بحران شد. ارگانی غیر دولتی که مدعی است برای پیشبرد صلح، پیشگیری از تنش‌ها و کاهش مخاصمات در کره خاکی فعالیت می‌کند.
این موسسه در سالهای زمامداری دونالد ترامپ تلاش بسیاری کرد تا راه حلی برای پیشگیری از وقوع یک درگیری نظامی میان ایران و ایالات متحده بیابد. البته با توجه به حضور نئومحافظه‌کاران دست راستی در کابینه ترامپ، گروه بین‌المللی بحران از نفوذ چندانی در تصمیمات چهار ساله اخیر کاخ سفید برخوردار نبود. این در حالی است که با روی کار آمدن جو بایدن می‌شد پیش‌بینی کرد که این NGO هم نقشی پررنگ‌تر از قبل در روندهای سیاسی آمریکا به ویژه در مسائل سیاست خارجی ایفا خواهد کرد.
در روزهای اخیر اما گمانه‌زنی‌ها در خصوص احتمال معرفی رئيس این گروه، یعنی رابرت مالی به عنوان نماینده ویژه جو بایدن در امور ایران سر و صداهای زیادی را در فضای سیاسی ایالات متحده برانگیخته است. از سویی طرفداران دیپلماسی، انتخاب رابرت مالی را هوشمندانه تفسیر می‌کنند.
ام کاتن، سناتور ایالت آرکانزاس که یکی از مخالفان جدی توافق هسته‌ای ایران بوده است ۲۲ ژانویه در توییتی، مالی را فردی معرفی کرد که سابقه طولانی در دشمنی با اسرائيل دارد و احتمال معرفی او را برای این سمت نگران کننده دانست.
کاتن یکی از وفادارترین شخصیت‌های سیاسی به دونالد ترامپ در آمریکا بوده که در چهار سال اخیر همواره از سیاست‌های او حمایت کرده است. او همچنین یکی از منتقدین و مخالفین جدی برجام بود و همیشه از لزوم خروج ایالات متحده از این توافق سخن می‌گفت.
اظهار نظر کاتن البته بی‌جواب نماند و بسیاری از دموکرات‌ها نسبت به این موضع‌گیری سناتور ایالت آرکانزاس واکنش نشان دادند. بن رودز، مشاور اوباما در توییتی اعلام کرد این حق جو بایدن است که خود نماینده‌اش در امور ایران را انتخاب کند نه کسانی چون تام کاتن و دوستان و نزدیکان محمد‌بن سلمان.
برنی سندرز سناتور دموکرات از ایالت ورمونت هم از دیگر کسانی بود که نسبت به احتمال انتخاب مالی واکنش مثبتی نشان داد.
سندرز که همواره یکی از منتقدان جدی سیاست خارجی دولت ترامپ در قبال ایران بوده است انتخاب رابرت مالی را برای سمت نماینده ویژه امور ایران عالی ارزیابی کرد. این سیاستمدار ۷۹ ساله در صفحه توییتر خود نوشت: «رابرت مالی یک متخصص بسیار آگاه و با تجربه زیاد است که می‌تواند امنیت ملی آمریکا را از طریق دیپلماسی و نه جنگ ارتقا دهد. او می‌تواند یک گزینه عالی برای سمت نماینده ویژه ایران باشد.»
هرچند مخالفان مالی آنچه آنها «آسان‌گیری او بر ایران» می‌خوانند را به عنوان یکی از نقاظ ضعف او بر می‌شمارند، اما آنچه از اظهارات رئيس جمهوری آمریکا بر می‌آید بعید به نظر می‌رسد که سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ که بر محور تغییر نظام در ایران و یا دست‌کم تغییر رفتار تهران متمرکز بود در دولت جو بایدن ادامه یابد. جو بایدن پیش از انتخابات وعده داده بود در صورتی که ایران به تعهدات خود در برجام بازگرد، او هم آمریکا را به این توافق باز خواهد گرداند.
در همین راستا وزرای پیشنهادی بایدن به مجلس سنا طی روزهای اخیر ایده بازگشت ایالات متحده به توافق هسته‌ای با ایران را طرح کرده‌اند.
رابرت مالی اما در پاسخ به کسانی که او را به مخالفت با سخت‌گیری با ایران متهم می‌کنند، می‌گوید تنها دست‌آورد دولت ترامپ در قبال ایران این است که به شدت به اقتصاد این کشور لطمه بزند، اما این که کار دشواری نیست. مشخص است که با اعمال تحریم‌ها به اقتصاد یک کشور آسیب وارد می‌شود اما چه دست‌آوردی برای ایالات متحده از این سیاست به دست آمده است؟