کلاس قیمت 110 تا 120 میلیون تومان را فعلاً می‌توان یک کلاس قیمتی پرطرفدار در ایران به حساب آورد. خودروهای این کلاس نه آنقدر گران هستند که برای اکثریت قریب به اتفاق مردم دست‌نیافتنی باشند و نه آنقدر ارزان که هیچ امکانات رفاهی نداشته باشند. از قضای روزگار کلاسی است که در ایران تنوع خوبی هم در شکل و قیافه خودروها دارد. از اسپرت تا کاربردی را می‌توان در این قیمت پیدا کرد. به همین دلیل است که این کلاس قیمت مقصد اغلب کسانی است که جیبشان تکانی خورده و قصد دارند دنیای ماشین سواری خود را رنگ و رونقی ببخشند. در نگاه اول این کلاس در قُرُق خودروهای آسیایی است. اما کمی که به لایه‌های آن نفوذ کنید می‌توانید گزینه‌های دیگری را هم پیدا کنید که برای خودشان اسم و رسمی هم دارند. این هفته ما یکی از این خودروها را انتخاب کرده‌ایم تا آن را در برابر رقیب آسیایی‌اش قرار دهیم. رنو فلوئنس در برابر کیا سراتو.
داستان رنو فرانسه در ایران یکی از جالب‌ترین داستان‌ها است. شاید از نظر سازمانی یکی از بزرگ‌ترین و با پشتوانه‌ترین نمایندگی‌ها را در کشور ما داشته باشد. اما به نظر می‌رسد این جای پای محکم را بیشتر صرف تولید کرده است تا وارد کردن مدل‌های متنوع و از آن مهم‌تر توی بوق و کرنا کردن آن‌ها. با این همه مدل‌های غیر تولیدی رنو هم در بازار ایران کم و بیش پیدا می‌شوند. یکی از این مدل‌ها رنو فلئونس است. خودرویی که آن‌گونه که باید و شاید در بازار ایران دیده نشد.
مدل‌هایی از رنو که بیشتر به ذهن ما آشنا هستند اغلب مدل‌های ساده آن به حساب می‌آیند. خودروهایی در کلاس اکونومی. اما فلوئنس وضعیت دیگری دارد. این خودرو هم کیفیت ساخت بالاتری در مقایسه با دیگر محصولات سواری رنو در ایران دارد و هم از نظر آپشن‌های رفاهی می‌تواند در بازار ایران یک خودرو قابل قبول به حساب بیاید. در نگاه اول نخستین تفاوتی که فلوئنس با طراحی سنتی محصولات اکونومی رنو دارد در این است که قید ارزان تمام شدن قالب‌ها را زده و از طراحی با خطوط شکسته عبور کرده است. از مدل ۲۰۱۳ به این سو وضعیت باز هم بهتر شده و اکنون می‌توان گفت این خودرو یک طراحی مناسب برای زمان خودش را دارد.نمای جلو خودرو با استفاده از الگویی شبیه به ورودی هوای خودروهای اسپرت طراحی شده است. به این ترتیب دیگر ظاهر معمولی مدل 2010 دیده نشده و با یک طراحی نیمه اسپرت در جلو خودرو طرف هستیم. خطوط روی کاپوت دگرگون شد تا یکنواختی خودروهای فرانسوی را نداشته باشد.
در کناره‌ها طراحی ساده‌ای را شاهد هستیم که شاید برای یک خودرو 120 میلیونی چندان راضی‌کننده نباشد با این حال سعی شده تا در ساید اسکرت (قسمت پایین بدنه) خودرو کمی این یکنواختی بر هم زده شود. در جلو خودرو از LEDهای مات و براق استفاده شده است. نوع براق آن جایگزین نورافکن‌های گازی در مدل قبلی شده‌اند. این LEDها قابلیت نورافشانی در روز را هم دارند که اگر چه کاربردی نیست اما یک آپشن لوکس به حساب می‌آید. بخش عقبی خودرو نیز یک سر و گردن با بقیه فرانسوی‌های ایران تفاوت دارد.در کل این خودرو دارای طراحی است که چند سالی برای شما می‌ماند بدون آنکه رنگ و بوی قدیمی شدن بگیرد. در طراحی داخلی همان رگه طراحی ساده فرانسوی را می‌بینیم. با این حال کیفیت ساخت و دوام مواد استفاده شده در داخل این خودرو در میان محصولات رنو و حتی رقبایش قابل توجه است. طراحی صندلی‌ها به خوبی انجام شده و با نشستن روی آن به خوبی آرگونومی مطلوب و کیفیت ساخت آن‌ها را حس می‌کنید. این مساله‌ای است که برای سفرهای طولانی مدت خود را نشان می‌دهد.
در پشتی صندلی عقب یک نیم کنسول هم قرار گرفته که هم نقش زیر دستی را ایفا می‌کند و هم نگهدارنده لیوان آب است. داشبورد آن ساده بوده و با حداقل کلیدهای کنترلی طراحی شده است. با این حال صفحه نمایشگر تاشونده آن در بالای داشبورد از آپشن‌های نیمه لوکس این خودرو به حساب می‌آید. همچنین به گرمکن صندلی هم مجهز است. با این همه اگر بخواهیم روی یک نکته رنو فلوئنس به عنوان برتری بی‌چون و چرای آن بر سراتو انگشت بگذاریم، آن سیستم تعلیق این خودرو است. سیستم تعلیق این خودرو کاملاً برای یک رانندگی راحت شهری طراحی شده است. البته اگر راننده صبوری هستید این سیستم سال‌ها با شما همراهی خواهد کرد. در صورتی که خودرو را مدام در چاله انداخته یا مدام از مسیرهای خاکی تردد کنید، این سیستم کمی پر استهلاک نشان می‌دهد.
کیا سراتو در ایران یکی از پرطرفدارترین خودروهای وارداتی به حساب می‌آید. دلیلش هم همان نسبت قابل قبول طراحی و امکانات به قیمتش است. برای همین از تشریح آن عبور کرده و به مقایسه آن به رنو فلوئنس می‌پردازیم. طراحی سراتو به مراتب اسپرت‌تر است برای همین کسانی که به خودروهای اسپرت علاقه دارند و نمی‌خواهند پول زیادی هم بدهند این خودرو برایشان مناسب‌تر است. البته اسپرت که می‌گوییم در مقایسه با فلوئنس است و در کل سراتو یک خودرو اسپرت به حساب نمی‌آید. اما پاشنه آشیل طراحی این خودرو علاقه بسیار زیاد این روزهای کیا به ایجاد تغییرات گسترده در مدل‌های هر سال آن است. به این ترتیب احتمال این وجود دارد که مثلاً سال بعد یا دو سال بعد سراتو شما از دور هم معلوم باشد که یک سراتوی قدیمی شده است. با این حال چهره امروزی سراتو بسیار جوان‌پسند و به روز است. در بخش فنی هر دو خودرو اگر چه از موتورهای هم حجمی بهره می‌برند اما در نهایت این سراتو است که توانسته بهره‌وری بالاتری از این موتور بیرون بکشد. با این حال بهره‌وری بالاتر در موتور خودرو به معنی دور موتور بالاتر است به همین دلیل در شرایط یکسان استفاده استهلاک موتور با راندمان بالا بیشتر خواهد شد. در زمان انتخاب این نکته‌ای است که می‌توان مدنظر قرار داد. اگر یک راننده مایلاژ یعنی با میزان رانندگی بالا هستید موتور فلوئنس می‌تواند برای مدت بیشتری بدون نیاز به رسیدگی کلی برای شما کار کند. البته هزینه تعمیرات سراتو در ایران کمتر از فلوئنس است.در بخش طراحی داخلی این دو خودرو مسیری کاملاً متفاوت را طی کرده‌اند. در طراحی داخلی سراتو آنچه مورد توجه قرار گرفته زیبایی و شکیل بودن آن است.
جلو داشبورد آن شلوغ و با کلیدهای کنترلی زیاد است. معمولاً چنین داشبوردی حس راندن یک خودرو برتر را به راننده می‌دهد. با این حال کیفیت ساخت داخل آن به پای فلوئنس نمی‌رسد. دقت کنید که نمی‌گوییم کیفیت ساخت سراتو پایین است بلکه در مقایسه با فلوئنس در رده دوم قرار می‌گیرد. به عنوان نمونه صندلی‌های فلوئنس روکش چرمی دارند در حالی که صندلی‌های سراتو مواد پلیمری هستند. در زمینه آپشن دو خودرو برتری معنی داری بر یکدیگر نداشته و در یک حد هستند. به همین دلیل شاید در انتخاب بین این دو خودرو نکات فنی اهمیت بیشتری داشته باشد. در بخش تعلیق برتری به صورت کاملاً یک طرفه به سود فلوئنس است. به خصوص وقتی در صندلی عقب دو خودرو نشسته باشید و از یک مسیر یکسان دست‌اندازدار یا خاکی عبور کنید این تفاوت را احساس خواهید کرد. البته سیستم تعلیق خشک‌تر سراتو هم کارکرد خاص خودش را دارد. در حرکات ناگهانی و رانندگی‌های تهاجمی سراتو عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهد.