کانال تلگرام ایران جیب
مدیران خودرو 777
مدیران خودرو 777
لست سکند تور مسافرتیلست سکند تور مسافرتی

نرم افزار حسابداری پارمیسنرم افزار حسابداری پارمیس

انتشار فیلم مجرمانه، خوب است یا بد؟


کد خبر : ۷۷۹۹۳پنجشنبه، ۶ آذر ۱۳۹۹ - ۰۸:۳۹:۱۶۱۰۱۳ بازدید

صاویر پخش شده از تخریب آلونک مادر بندرعباسی، دل همه ما را به درد آورد. ویدئویی که طی آن مامورین شهرداری بندرعباس در پی تخریب خانه زنی ...

محمد یوسفی آرامش: تصاویر پخش شده از تخریب آلونک مادر بندرعباسی، دل همه ما را به درد آورد. ویدئویی که طی آن مامورین شهرداری بندرعباس در پی تخریب خانه زنی بی پناه بودند؛ هر چه او و فرزندانش آه و ناله می‌کردند، هیچ گوش شنوایی وجود نداشت و نتیجه به خودسوزی زن انجامید. این فیلم‌ها برای بسیاری از مردم که خواهان عدالت اجتماعی هستند، دردناک است.

این از وظایف ابتدایی هر حکومتی است که بتواند برای مردم خود سطحی ترین امکانات را مهیا کند. آنچه پس از پخش این فیلم ها همیشه بحث برانگیز می شود. این موضوع است که بلافاصله برخی از مسئولین خواهان یافتن انتشار‌کننده فیلم و برخورد با او هستند؛ اندیشه و برخوردی که از نظر بسیاری در تضاد جدی با آزادی نشر اطلاعات و همچنین ایجاد بی انگیزگی برای دیگران در موقعیت‌هایی مشابه است. سوال اساسی این است که اگر تصاویر آه و ناله و ناراحتی آن مادر دلسوز پخش نمی شد و تمام ایران آن را نمی‌دیدند، آیا هیچگاه شاهد عذرخواهی مسئولان مربوطه از او بودیم؟

موضوع انتشار تصاویر مجرمانه و یا تصاویری که موجب ناراحتی برای عموم می‌شود و همچنین جرایمی که به تشویش اذهان عمومی معروف هستند، با پیشروی رسانه‌های اجتماعی، هر روز بیشتر از قبل داغ‌تر می‌شود؛ اما متاسفانه همچنان راه حل شفافی در این خصوص در برخی موارد اتهامی، به چشم نمی خورد و به نظر می‌رسد قانون‌گذار باید بتواند تفکیکات بیشتری از آن ارائه دهد. آیا انتشار فیلم با محتوای مجرمانه اشتباه است؟! پاسخ بله است؛ در بسیاری از جوامع تلاش می‌شود تا از ترویج خشونت جلوگیری شود، حداقل اقداماتی که رسانه‌ها در دنیا در این خصوص انجام می‌دهند، شطرنجی کردن چهره قربانیان، هشدار قبل از پخش فیلم و همچنین عدم نمایش چهره قربانیان است. در بسیاری مواقع انتشار این تصاویر ممکن است موجب هتک حیثیت برای فرد شود و موجب تکرار آن عمل شود.

در این خصوص که باید از انتشار خشم در جامعه جلوگیری کرد، شکی نیست؛ اما این موضوع آنجا نگران کننده می‌شود که آیا در برخورد با یک مقام دولتی نیز باید این چنین عمل کرد؟ منطقی نیست که یک مسئول و یا افراد مربوطه به او به واسطه این استدلال و مواد قانونی وابسته به آن، خود را مصون از شفافیت و پاسخ دهی بدانند. نشر چنین دست پیام‌هایی، در جوامعی مثل ایران که هنوز با استاندارد های تعریفی خود بسیار فاصله دارد، می تواند به اصلاح امور، وضع قوانین جدید و تعریف رویکرد های پیشگیرانه تبدیل شود؛ به همین دلیل، برخورد با انتشار‌کنندگان این تصاویر، تنها جامعه را بیشتر از قبل در خصوص مطالبات همیشگی خود دلسرد تر می کند.

به نظر می رسد در خصوص مقامات و کارکنان دولت، این رویه علیرغم وجود ابعاد غیراخلاقی، به ابعاد و رویه مثبت تری برسد و فرهنگ سازی جدیدی را در ساختار مدیریتی ایران شکل دهد. انتظار می‌رود، دستگاه محترم قضایی در یک هماهنگی منسجم با مجلس شورای اسلامی، به ترویج و حمایت از افرادی که به شفاف سازی های حوزه مدیریت و یا ناکارآمدی های آن مشغولند، بپردازد و در عمل شاهد این اتفاق باشیم؛ چرا که عدم حمایت از این افراد، نتیجه‌ای معکوس جز نارضایتی گسترده، عدم حل مشکلات و ادامه روندی که پیش گرفته ایم، نخواهد داشت. مجددا می خواهم این یادداشت را با این پرسش مهم به پایان برسانم که «اگر تصاویر ناراحت کننده آن مادر بی پناه بندرعباسی پخش نمی شد، آیا کسی همچنان از او حمایت می کرد؟ یا این که او چون گذشته، هیچ دوستی نمی‌داشت، جز کوهستان!».



اخبار مرتبط

آخرین اخبار

پربازدیدترین اخبار هفته

پربحث ترین ها

سایر خبرها