تصمیمات صندوق بینالمللی پول تاثیرات به سزایی بر وضعیت اقتصادی کشورهای مختلف دارد؛ این سازمان بینالمللی 189 عضو دارد که هدف آنها دستیابی به ثبات اقتصادی در جهان است.
هر کشوری میتواند درخواست عضویت به این سازمان را ارائه کند ؛ البته اگر واجد شرایط باشد.
از جمله این شرایط، ارائه اطلاعات درباره اقتصاد آن کشور و پرداخت مبلغی برای اشتراک است که هر قدر کشور ثروتمندتر باشد این حق اشتراک هم بالاتر است.
ایران و افغانستان از اعضای این سازمان هستند.
صندوق بینالمللی پول برای نظارت و حمایت از اقتصاد کشورها سه کار عمده انجام میدهد:
تعقیب تحولات مالی و اقتصادی؛ این سازمان عملکرد اقتصادی کشورها و ریسک احتمالی وقایعی نظیر جنگ تجاری و یا مواردی نظیر عدم قطعیت برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) را نظاره میکند
دادن مشاوره به اعضای سازمان برای بهبود وضعیت اقتصادی کشورها
ارائه وامهای کوتاه مدت و کمک به کشورهایی که با مشکلات مالی دست به گریبانند
این وامها عمدتا از طریق همان حق اشتراکی که اعضا میپردازند تامین میشود.
در سال ۲۰۱۸ میلادی، آرژانتین بزرگترین وام از زمان تاسیس صندوق بینالمللی پول را دریافت کرد که رقمی بالغ بر ۵۷ میلیارد دلار بود؛ صندوق بینالمللی پول البته قادر است در مجموع رقمی حدود ۱۰۰۰ میلیارد دلار به اعضا وام بدهد.
در دیدارهای صندوق بینالمللی پول چه موضوعاتی بحث میشود؟
مقامهای دولتی کشورهای عضو، مدیران شرکتها و روسای بانکها در دیدارهای صندوق بینالمللی پول عمدتا مهمترین مسائل روز را به بحث میگذارند.
انتظار میورد در اجلاس امسال که طی این هفته در واشنگتن برگزار میشود، تنشهای تجاری، رشد ضعیف اقتصادی در جهان ، کاهش تولید صنعتی و افزایش بدهی شرکتها از جمله مسائل مهم مورد بحث باشد.
از صندوق بینالمللی پول عمدتا به عنوان آخرین پناهگاه برای گرفتن کمک مالی یاد میشود؛ زمانی که کشورها با بحران شدید مالی مواجه میشوند، برای دریافت کمک مالی به این سازمان رجوع میکنند.
عدهای نقش حمایتی این سازمان را مورد تقدیر قرار دادهاند؛ مثلا در اوایل دهه ۱۹۸۰ که مکزیک اعلام کرد قادر به بازپرداخت بدهیهای خود نیست؛ این سازمان به کمک مکزیک آمد.
در نمونه معاصر، برزیل در سال ۲۰۰۲ میلادی با دریافت کمک از این سازمان توانست به اقتصاد خود رونق ببخشد و تمامی بدهی خود را به صندوق بینالمللی پول دو سال پیش از موعد مقرر پرداخت کند.
البته بعضی از منتقدان میگویند شرایطی که این سازمان برای ارائه وام پیش روی اعضا گذاشته بسیار سخت است؛ بعضی از این شرایط شامل اقداماتی نظیر کاهش مالیات بر فعالیتهای تجاری، افزایش سرمایهگذاری خارجی و کاهش قرض دولتی است.
در سال ۲۰۰۹ میلادی یونان به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا با بحران شدید اقتصادی مواجه شد؛ صندوق بینالمللی پول برای نجات یونان به کمک این کشور آمد.
بعضی از منتقدان میگویند اقدامات ریاضت اقتصادی یونان که متعاقب این کمک صورت گرفت و با هدف کاهش قرض دولت انجام شد، "بیش از حد" بوده و به اقتصاد و جامعه یونان ضربه زد.
رئیس صندوق بینالمللی پول کریستالینا جیورجیوا، اقتصاددان ۶۶ ساله بلغار است که به تازگی به ریاست این سازمان رسیده است.
او پیش از این مدیر اجرایی بانک جهانی بود که حالا جایگزین کریستین لاگارد، رئیس پیشین صندوق بینالمللی پول شده.
از زمانی که صندوق بینالمللی پول در سال ۱۹۴۴ تاسیس شد، به طور سنتی یک شهروند اروپایی ریاست این سازمان را بر عهده داشته است؛ همزمان یک شهروند آمریکایی ریاست بانک جهانی را عهده دار بوده است.
این سازمان پس از کنفرانس "برتنز وودز" در آمریکا در سال ۱۹۴۴ تاسیس شد.
در این کنفرانس که همزمان با جنگ جهانی دوم برگزار شد، ۴۴ کشور شرکت داشتند؛ کشورهایی نظیر بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق.
این شرکت کنندگان درباره تمهیدات مالی درباره پایان احتمالی جنگ صحبت کردند؛ از جمله چگونگی راهاندازی یک سیسم باثبات در زمینه نرخ برابری ارز و همچنین تامین مالی برای بازسازی اقتصاد آسیب دیده کشورهای اروپایی.
در پی این کنفرانس دو سازمان صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی متولد شد.
سیستم نرخ ثابت برابری ارزها که اعضای صندوق بینالمللی پول راهاندازی کردند تا اوایل دهه ۷۰ میلادی ادامه یافت.