سومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات حسین هدایتی به ریاست قاضی مسعودی در حال برگزاری است.
حسین هدایتی دولابی، سید مهدی موسوی نژاد، مجتبی کیان پیشه، علی اکبر یقینی، حسین شریعتی، امیر توسلی، احمد رفیعی، مهدی فتحی، حسین حدادان، نورالدین مقصود یانی، هانیه پهلوان یازده متهم این پرونده هستند. ریاست این دادگاه بر عهده قاضی مسعودی است.
در ابتدای این جلسه قاضی دادگاه مفاد ۱۹۳ و ۱۹۴ قانون آئین دادرسی کیفری را به متهمان تفهیم کرد و از وکیل مدافع موسوی نژاد یکی از متهمان این پرونده خواست در جایگاه قرار گیرد و به دفاع بپردازد.
وکیل مدافع موسوی نژاد گفت: مطابق اسناد و مدارک موکل من نتوانست تسهیلات را اخذ کند، یکی توان سپرده گذاری نداشت و دیگری شرکت های تجاری را نداشت.
وی افزود: لذا برقراری روابط نامتعارف موکل بنده رد می‌شود. موکل من اگر می‌توانست این تسهیلات را اخذ کند برای خودش این کار را می‌کرد نه برای آقای حسین هدایتی.
وی گفت: حسین هدایتی اگر با مسئولین شهرداری جهرم و بانک سرمایه چنین تسهیلاتی را اخذ کرده است ربطی به موکل من ندارد. پروژه کارسان و لیان را به مبلغ ۱۴۵ میلیارد تومان فروختم که ناشی از هشدار به بانک سرمایه بوده و می‌گوید کارشناسی‌های توصیفی اعتباری ندارد.
کارشناسی توصیفی برای ترغیب متقاضیان برای خرید آن ملک که نهایتاً آبادانی شهر جهرم بوده است. سوری بودن معامله صرفاً یک ادعاست و معامله کاملاً واقعی بوده است.
وی افزود: رأی صادره نه خدشه وارد شده و نه صوری بوده، اظهارات حسین هدایتی نفی صوری بودن معامله است، پروژه های لیان و کارسان مجموعا در حدود ۴ هزار نفر متقاضی داشت.
وقتی متقاضی برای یک ملک زیاد می‌شود ارزش آن ملک بالا می‌رود. این ملک‌ها چیزی در حدود ۷۰ هزار متر یکی از آنها زیربنا داشته، الان ۳۲ میلیارد اعلام می‌کنند برای اینکه این ملک‌ها زبان‌زد شده و موکل من این ملک ها را به آقای هدایتی فروخته است.
وی گفت: دلایل زیادی وجود دارد که آقای هدایتی رفته و آن ملک را دیده، کسانی که دور و بر آقای هدایتی بودند به دنبال منفعت بودند، در هیچ محکمه‌ای نه شاکی (بانک سرمایه) و نه بازپرس محترم صوری بودن معامله را اعلام نکرده اند.
وی افزود: شکایت آقای هدایتی از موکل بنده (موسوی نژاد) صوری نبوده است که در کیفرخواست این مطلب را گفته‌اند. نماینده محترم دادستان فرمودند در تاریخ ۹۵.۱۱.۲ مصوبه تسهیلات به آقای حسین هدایتی ابلاغ شده و ۱۰ روز بعد به شعبه فرمانیه بانک سرمایه ابلاغ شده و گفته اند موکل من در آن شعبه رایزنی کرده است، رایزنی موکل من چه اثری داشت؟
وکیل موسوی نژاد گفت: اگر بر فرض در پرداخت تسهیلات به آقای هدایتی نقش داشته آیا گرفتن تسهیلات جرم است یا رایزنی آن؟!
وی افزود: اعمال موکل من هیچ نقشی در اخذ تسهیلات نداشته است.
جرم زمانی اتفاق افتاده که سپرده آقای هدایتی قبل از تسویه تسهیلات از بانک خارج شده است و هم در تحقیقات و هم بازپرسی هیچ دلیلی بر دخیل بودن موکل بنده نیاورده اند.
وی بیان داشت: تسهیلات موضوع له مبایعه نامه ها مصروف نگردیده و بانک هم نرفته و بگوید چقدر شما در این پروژه ها هزینه کردید.
نماینده دادستان خطاب به وکیل موسوی نژاد گفت: سپرده بابت این بوده است که پشتوانه معنوی برای آقای هدایتی باشد، قرار نبوده از آن سپرده ها چیزی برداشته شود. ضمن اینکه قراردادهای اولیه به نام آقای موسوی نژاد بوده است و بعد از اینکه به نام آقای هدایتی زدند این باهوشی آقای موسوی نژاد بوده، شما مطمئن باشید که شمشیر عدالت بر فرق متهمان فرود خواهد آمد.
وی افزود: آقای موسوی نژاد برای پسرشان ۲۴۲ حساب باز کرده است و این نشان می‌دهد پولشویی انجام شده است.
نماینده دادستان از خانم یدیسار که رئیس شعبه فرمانیه بانک سرمایه در زمان اخذ تسهیلات بوده است برای ارائه توضیحات دعوت کرد.
وی افزود: من متوجه شدم که این یک سناریو است، رئیس شعبه جدید را می‌آورند، تسهیلات انجام می‌شود و رئیس شعبه قبلی را بیرون می‌کنند. من باید مصوبه ها را اجرا می‌کردم.
یدیسار گفت: در تاریخ ۹۲.۲.۱۰ قبل از اینکه من بیایم ارزیاب قبلی که ۲۱۰ میلیارد تومان آن ملک کارسان و لیان را کارشناسی کرده بودند. رئیس شعبه عوض می‌شود و امکان دارد بگوید که من نمی‌خواهم تسهیلات را بدهم. به من گفتند ایشان دوست اعضای هیأت مدیره هستند.
این مطلع گفت: من می‌خواستم وارد بانک شوم و باید مورد تائید آقایان قرار می‌گرفتم و سرویس می‌دادم.
وی افزود: نمی‌شد بگوییم که ما می‌خواهیم آنها را دور بزنیم، ما اول باید به رئیس حوزه مراجعه می‌کردیم، مگر من جرأت داشتم که به آقای حسامی زنگ بزنم، یک بار هم زنگ زدم و چنان داد زدم سر من زد که من گفتم آیا شما می‌دانید من چند سالمه؟ آقای موسوی نژاد هیچ موقع از ما کار خلاف نمی‌خواستند.
یدیسار گفت: اولین مقاومت من در مصوبه این بود که به یک شرکت ثمین تالار که مسئولیت محدود بود گفتند وام بده و من ندادم. من اگر قرار است کار کنم در قالب مسئولیتم منافع بانک را حفظ می‌کنم.
من به دو شرکت دیگر مصوبه دادم و در این مصوبات چیزی که امروز متوجه شدم این است که از پرونده‌های اعتباری این شرکت‌ها برگه‌هایی برداشته شده و یک سری برگه هایی را در پرونده‌ها گذاشتند و من عکس آن برگه ها را دادم.
وی افزود: به من گفتند خط اعتبار ۳ هزار میلیارد را باز کن و من باز نکردم، حالا کسی که سعی می‌کند تمام مقررات در حیطه های کار شعبه رعایت می‌کردم و منافع و مصالح آنها را حفظ کنم هیچوقت از ریز قضایا خبر نداشتم.
نماینده دادستان خطاب به وی گفت: این قضیه که شما کاری را نکردید مورد بحث نیست. ما خودمان بهتر می‌دانیم. شما بگوئید آقای موسوی نژاد چرا می‌آمدند؟
یدیسار گفت: طبیعی بود که آقای موسوی نژاد می‌آمدند و پروسه تسهیلات لازمه اش این است که یک نماینده باشد و به دنبال کارها برود. بله می‌آمدند و می‌رفتند.
صحبت‌هایی که در شعبه داشتند در جهت اخذ تسهیلات بود.
آقای موسوی نژاد مشتری‌ای بود که با هیأت مدیره کانکت بود و می‌گفتند با فلانی رابطه دارد. در همین ۵ شرکت نورد آرتین و … من ۲ ضمناتنامه دارم، یک ضمانتنامه را به من گفتند ما تسهیل می‌کنیم و یک وام دیگری به ما بده. تحصیل دار بانک عسگریه بود که آمد و یک چک داد ، تا دیدم در وجه بانک سرمایه است گفتم تسویه‌اش کنید.
یدیسار اظهارداشت: علی بخشایش هامش نویسی می‌کرد، من روی آن هامش نویسی‌های آقای بخشایش تسویه را تحویل می‌دادم.
نماینده دادستان گفت: آقای موسوی نژاد گفته که نقشی در اخذ تسهیلات نداشته، شما تائید می‌کنید؟
یدیسار گفت: من نمی‌دانم، چیزهایی که برای من می‌آورند به امضای آقای موسوی نژاد بود.
نماینده دادستان گفت: آقای خانی دستور حذف اسناد به خانم سمیرا مسئول دفترشان می‌دهند که خیلی از اسناد از پرونده حذف شدند.
یدیسار گفت: قبل از سفرم آقای علایی گفتند که آقای بخشایش گفته چرا هامش نویسی‌های من باید در پرونده باشد؟ من چند نسخه از این دست نوشته ها بیشتر ندارم، تمام اسناد و مدارک در صندوق شعبه نگه داشته می‌شد و کسی امکان دسترسی نداشت. بعد از دستگیری فهمیدم که براساس چیزهایی که گذاشتند و چیزهایی که برداشتند ارائه تسهیلات غیرممکن بود.
وی افزود: من نمیخواستم اخراج شوم چون محل زندگی ما برج فرمانیه بود و حاشیه اخراج من زیاد بود، ترجیح می‌دادم که ۱۰ بار استعفا بدهم، ۲۳۸ میلیارد را که آقای نماینده دادستان می‌فرمایند به عنوان وثیقه از من قبول نکردند.