البته معلوم نیست که منظور ایشان از قاچاق نفت ایران چیست.
طبق همه قوانین و مقررات بین المللی ایران مجاز است نفت خود را صادر کند و اگر ایالات متحده از قوانین بین المللی تخطی کرده و برای خود تحریم هایی بر نفت ایران وضع کرده این به این معنا نمی باشد که تصمیم های ایالات متحده جهان شمولی است و ایالات متحده و اسرائیل کل جهان نیستند.
در واقع چیزی به نام نفت قاچاق ایرانی وجود ندارد و کل نفت صادراتی ایران طبق قوانین بین المللی مشروع و قانونی به حساب می آید.
این ایالات متحده است که با تصمیم خود مقررات بین المللی و تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل را زیر پا گذاشته.
اگر ایران برای مقابله با تحریم های آمریکا دست به هر اقدامی میزند و دیگر کشورها این اقدام ایران را پذیرفته اند به این دلیل است که هیچ کشوری در جهان، البته منظور اینجا کشورهای مستقل است، این تحریم های آمریکا را قبول ندارند اما متاسفانه برخی به دلیل ترس از قلدری آمریکایی ها نمی خواهند این اقدامات شان علنی باشد.
با توجه به این شرایط هیچ نفتکشی به عنوان نفتکش قاچاق کننده نفت ایران وجود ندارد وهمه این نفت کش ها نفت کش های مشروع و قانونی می باشند و هر گونه حمله و یا حتی جلوگیری از حرکت این نفت کش ها تعدی به قوانین بین المللی مربوط به تردد کشتی های باری از آب های آزاد به حساب می آید.
قطعا در این شرایط هم واکنش ایران به این صورت نخواهد بود که روی دیگر خود را برگرداند تا اسرائیلی ها بخواهد به آن نیز سیلی بزنند.
اگر اسرائیلی ها در سوریه حملاتی را انجام داده اند و تا به حال پاسخی دریافت نکرده اند به این دلیل بوده که ایرانی ها در سوریه مهمان هستند واین ارتش و دولت سوریه هستند که باید زمان مناسب برای پاسخ گویی به اسرائیل را تعیین کنند اما ظاهرا این ماجرا منجر شده که اسرائیل به خود غره شود و ناتایاهو تصور کند که هر کاری دلش بخواهد می تواند انجام بدهد.
بماند که این تهدید نتانیاهو خود به نوعی باید مورد بحث و بررسی در شورای امنیت سازمان ملل قرار گیرد و اگر وی چنین سخنانی را بیان می کند به این دلیل است که ایالات متحده شورای امنیت را تعطیل کرده و اجازه نمی دهد این شورا که وظیفه اش جلوگیری از هرج و مرج بین المللی است قدمی بر علیه اسرائیل بردارد، اما به هر حال چنین اقدامی می تواند صلح وامنیت بین المللی را به خطر بیاندازد چرا که ایران هم دست روی دست نخواهد گذاشت و دست به اقدامات تلافی جویانه خواهد زد.
ایران دیگر در آب های بین المللی مهمان به حساب نمی آید تا بخواهد منتظر تصمیم صاحبخانه باشد که کی و چگونه می خواهد از خانه خود دفاع کند، ایران در این آبها صاحب اختیار است.
آنوقت است که دیگر شاید هیچ نفت کشی نتواند حتی یک لیتر سوخت به سمت سرزمین های اشغالی فلسطین منتقل کند و در کل آب های بین المللی شانس آن وجود داشته باشد که هر کشتی ای که پرچم اسرائیل را حمل می کند غرق شود.
این ماجرا ممکن است به دریاها ختم نشود و حتی منجر به آن شود که ایرانی ها جاهای دیگر که خیلی درد اش برای اسرائیل زیاد تر است پاسخ دهند.
بدیهی است که نتانیاهو هم بخوبی از چنین ماجرایی مطلع است و اگر اینگونه نبود آمریکایی ها که خیلی قلدر تر از اسرائیل هستند دست به چنین اقدامی می زدند چه رسد به اسرائیل.
با این شرایط می توان گفت این سخنان نتانیاهو بیش از اینکه تهدیدات واقعی به حساب آید به نوعی شانتاژ های تبلیغاتی هستند که وی تلاش دارد از طریق آن بتواند درون اسرائیل در انتخابات آتی مقداری رای جمع کند.