خطرناکی و گرانی انرژی هسته‌ای در فاجعه‌هایی که برای نیروگاه‌های اتمی روی می‌دهد بیشتر نمایان می‌شود. دولت ژاپن می‌گوید که تخریب نیروگاه‌های آسیب‌دیده فوکوشیما 40 سال وقت می‌برد و سالانه میلیاردها دلار هزینه می‌برد.
هزینه‌های ناشی از انفجار هسته‌ای فوکوشیما در سال‌های آینده به شدت افزایش خواهد یافت. در حال حاضر ژاپن بابت رفع پیامدهای انفجار هسته‌ای در فوکوشیما سالانه ۷۰۰ میلیون یورو خرج می‌کند. این رقم بنا بر پیش‌بینی‌ها و محاسبات دولت به چند میلیارد یورو در هر سال خواهد رسید.
ارقام فوق را وزیر صنعت ژاپن برای کمیسیونی تهیه کرده که قرار است یک طرح مالی برای شرکت اتمی تپکو تهیه کند. تپکو صاحب نیروگاه‌های اتمی فوکوشیماست و از زمان انفجار اتمی سال ۲۰۱۱ تحت کنترل دولت قرار گرفته است. مبلغ یادشده هزینه‌های مربوط به خروج میله‌های هسته‌ای ذوب‌شده در فوکوشیما را شامل نمی‌شود. خروج میله‌های هسته‌ای قرار است از سال ۲۰۱۸ یا ۲۰۱۹ شروع شود.
برای تامین این هزینه‌ها کمیسیون پیشنهاد تجزیه تپکو به چند شرکت کوچکتر و انضمام آنها به ده شرکت اتمی دیگر در ژاپن را مطرح کرده است. بعید است که این شرکت‌ها از این انضمام استقبال کنند، زیرا خود نیز با مشکلات مالی مواجه‌اند.
از زمان انفجار هسته‌ای در فوکوشیما، همه نیروگاه‌های هسته‌ای، چه به دلیل کنترل‌های ایمنی و چه به دلیل مخالفت مردم خاموش شده‌اند و در حال حاضر از ۴۲ نیروگاه تنها دو نیروگاه در مدار قرار دارند. اندکی پس از انفجار فوکوشیما دولت اعلام کرد که از استفاده از انرژی اتمی را به تدریج کنار خواهد گذاشت، اما بعدا این تصمیم مورد تجدید‌نظر قرار گرفت.
40 سال وقت برای تخریب
تپکو هنوز هم کار تخریب و دفن و نابودی زباله‌ها و قطعات نیروگاه‌های منفجرشده فوکوشیما را شروع نکرده است. هنوز هم تلاش‌ها بر این متمرکز است که خروج آب‌های آلوده به رادیواکتیو از این نیروگاه‌ها مهار شود.
برآورد می‌شود که تخریب نیروگاه‌های آسیب‌دیده‌ی فوکوشیما ۴۰ سال طول بکشد. مدیران تپکو می‌گویند که برآورد کل هزینه تخریب و دفن و بی‌خطرسازی مواد هسته‌ای و قطعات نیروگاه‌های آسیب‌دیده دشوار است. ذوب هسته‌ای در چند راکتور نیروگاه‌های اتمی فوکوشیما که در سال ۲۰۱۱ و پس از یک سونامی بزرگ روی داد، آب و زمین‌های کشاورزی، مناطق مسکونی و هوای منطقه را به مواد رادیواکتیو آلوده کرده است و سبب شده که ۱۶۰ هزار نفر خانه و کاشانه خود را ترک کنند و همچنان آواره باشند.