در حالی که بورس سهام مدتی است مسیر نزولی به خود گرفته، با ابلاغ بودجه سال جاری دولت مجاز به انتشار قریب 370 هزار میلیارد ریال اوراق مشارکت، صکوک و اوراق بدهی شده است و از سوی دیگر سازمان خصوصی سازی و فرابورس خبر از عرضه های جدید سهام می دهند یعنی در حالی که معاملات بورس سهام در شرایط نزولی قرار دارد رقبای قدرتمندی را به مصاف آن می فرستند ،آیا بازار سرمایه در این هماورد قادر خواهد بود به رونق مطلوب برجام و اقتصاد مقاومتی دست پیدا کند، سوالی است که باید با توجه به ابعاد مختلف ارزیابی شود.
به گزارش ایران جیب به نقل از عصراقتصاد، بدیهی است بقول اقتصاد خوان ها در صورت ثابت بودن همه شرایط ،اقدامات دولت، سازمان خصوصی سازی و فرابورس می تواند در آینده نزدیک روند نزولی بورس سهام را تشدید نماید اما واقعیت این است که ظرفیت های راکد در دوران تحریم در حال بازیافت است و اگر بخشی از این موارد به موقع فعال شود شرایط جدیدی رقم خواهد خورد که نه تنها مبادلات سهام و رونق بازار سرمایه تضعیف نمی شود بلکه می توان در اواسط سال شاخص کل 90 هزار واحدی بورس را هم مشاهده کرد.
یکی از نکات مهمی که به صورت ظرفیت راکد در کشور وجود دارد سرعت گردش نقدینگی است که محصول مستور و راکد ماندن بخشی از نقدینگی کشور است.
بطوریکه در حال حاضر مجموع نقدینگی کشور فقط در سال 3 دور گردش می کند در حالی که در یک اقتصاد متعادل باید بیش از 5 دور باشد اما این کندی، که بیش از عوامل اقتصادی ، ناشی از الگوهای رفتاری و تاثرات روانی است ، محصول فرهنگ خاص مردم در کم تحرکی نقدینگی از یک سو و عرف های معاملاتی کالاها و خدمات از سوی دیگر بوده ، که در کنار ضعف قدرت خرید اقشار حقوق بگیرو مستمری بگیر ،عملاً نقدینگی هزار تریلیارد تومانی را درون جامعه حبس کرده است؛ در نتیجه بخش محدودی از نقدینگی جامعه در بازارهای مبادلاتی اوراق بهادار فعالیت می کنند.
رشد انتظارات آتی مصرف کنندگان و جذابیت بازارهای مختلف به میزان قابل توجهی نقدینگی های کم تحرک را وارد بازار مبادلات می کند اما همانگونه که گفته شد یک طرف این تحرک ریشه فرهنگی و ایجاد نشاط در جامعه دارد .
در واقع تزریق هرگونه یاس و بدبینی به آینده اقتصاد کشور و ایجاد بی اعتمادی به اقدامات دولت می تواند شرایط را برای رونق اقتصادی تنگ تر و سخت تر نماید و حتی آثار ناشی از انتشار سهام جدید و اوراق بهادار دولت که بطور تبعی می تواند زاینده تحرکات بیشتری در اقتصاد باشد به مرداب نا امیدی و بدبینی فرو خواهد ریخت .
بطور مثال اگر دولت بخواهد از طریق فروش اوراق بدهی، مطالبات پیمانکاران را پرداخت کند، انتظار می رود با احیای توان مالی پیمانکاران، پروژه های جدیدی به کار بیفتد ،اما تزریق یاس و بدبینی هیچ پیمانکاری را بسوی طلبکاری جدید از دولت ترغیب نخواهد کرد .
هم چنین در شرایط بد بینی به آینده ، با جریان واگذاری سهام توسط دولت و یا نهادهای سرمایه گذاری ، نقدینگی حاصل از واگذاری ها ،به سرمایه گذاری مجدد واگذار کنندگان سهام نمی انجامد .
نتیجه گیری آنکه شاید بعضی از جناح ها بر این باور باشند که ایجاد چالش های کاذب صرفاً تسویه حساب جناحی یا نمایش نا کارآمدی دولت برای انتخابات بعدی باشد اما واقعیت این است که اقدامات نسنجیده در تقابل جناح ها، اقتصاد ملی را در دوران برجام وتحقق اقتصاد مقاومتی مختل خواهد کرد.
از این منظر رسانه ها ماموریت ملی بزرگی را برعهده خواهند داشت و آن پراکندن امید با تدابیر هوشمندانه در سال چهارم فعالیت دولت تدبیر و امید است.