شمارش معکوس برای لغو قرارداد گازی ایران و پاکستان

 امروزه اقتصاد رو به اغما، شرایط نامساعد امنیتی و عدم ثبات سیاسی در پاکستان از جمله خطراتی است که خط لوله صادراتی گاز کشورمان به این همسایه جنوب شرقی را تهدید می کند، از این رو در صورت عدم تدبیر و اقدام به موقع در این زمینه شاهد خسارات جبران ناپذیری به مردم ایران در آینده بود؛ لذا هرچند که این قرار داد امضاء و نهایی شده اما به نظر می رسد به قول معروف جلوي ضرر را از هر كجا كه بگيري منفعت است. 

 بیش از ۱۰ سال است که پاکستان به رغم نیاز شدید به منابع انرژی و خاموشی ۲۰ ساعته در استان های خود، برای واردات گاز در حال مذاکره و چانه زنی با ایران است، بسیاری از کارشناسان انرژی معتقد اند که یکی از دلایل اصلی طولانی شدن این مذاکرات و شروع واردات گاز دخالت ها و کارشکنی های دولت آمریکا در این میان است، از سوی دیگر پاکستان در این سالها همیشه برای از دست ندادن سالانه میلیاردها دلار کمک مالی آمریکا هیچ جدیتی برای اتمام خط لوله گاز در داخل کشورش برای شروع واردات از ایران به خرج نداده است، این موضوع را می‌توان از سفر اخیر نواز شریف نخست وزیر پاکستان به آمریکا و کسب تکلیف در این زمینه از واشنگتن دریافت.

وقتی شاهد خاقان عباسی، وزیر نفت پاکستان تاخیر در ساخت بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران را به گردن فشارهای خارجی به پاکستان و تحریم های بین المللی اقتصادی علیه تهران می اندازد، باید به سیاست این کشور شک کرد، زیرا مگر در آخرین روزهای دولت دهم قرار داد گازی با کشورمان امضاء کردند، ایران تحریم نبود. مگر در آن زمان نمی دانستند که ایران امکان سوئیف ندارد.

علاوه بر این، چه کسی می گوید که اگر پاکستان برای احداث خط لوله در خاک خود از سرمایه گذاران دعوت کند و یا با پول خودش یک خط لوله گازی از شرق به غرب این کشور بکشد، مشمول تحریم های علیه ایران قرار خواهد گرفت. پاکستانیها بهتر می دانند که تحریم علیه خط لوله و پروژه های ایشان زمانی می تواند عملیاتی شود که گاز از لوله های ایران به خاک این کشور تزریق شده و خطوط لوله دو کشور به هم متصل شود. تار زمانی که این اتفاق نیافتد، اجرای هر پروژه ای در پاکستان آزاد است و نمی تواند با موضوع ایران ربط داده شود.
کشوری مانند پاکستان که حتی توان تامین هزینه ساخت بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران ندارد یا به قول مهندس زنگنه وزیر نفت حتی نمی تواند جریمه ای که بابت عدم اجرای این خط لوله را پرداخت کند، چگونه می تواند روزانه بیش هزاران دلار پول گاز بابت خرید ۲۱ میلیون ۵۰۰ هزار متر مکعب گاز ایران را بپردازد؟ 

جالب است که پاکستانی ها همزمان با گرفتن امتیاز از آمریکا برای به تاخیر انداختن پروژه گازی خود با ایران، تلاش می کنند هزینه ای برای احداث خط لوله گاز از جیب خودشان خرج نکنند؛ بر اساس اطلاعات بدست آمده دولت پاکستان در بودجه سنواتي خود حتی نامي از این پروژه نبرده كه نشان دهد دولت این کشور به دنبال اجراي خط لوله بوده است، برای همین با کمال بی شرمی برای پایان ساخت این خط لوله، خواهان کمک دو میلیارد دلاری ایران شده به عبارت ساده تر این کشور آش را با جایش می خواهد، شاید به همین دلیل باشد که وزیر نفت ایران هفته گذشته اعلام کرد كه اميدي به پاكستانيها در اين قرارداد نيست و پاكستانيها حتي پولي براي اجراي خط لوله ندارند تا بتوان روي اجرايي شدن آن كمي تعمق كرد!

هم اکنون ایران خود به دلیل کاهش یک میلیون بشکه ای صادرات نفت خود و همچنین مشکلات مانند عدم جابجایی پول در سطح بین المللی که ناشی از تحریم است با کمبود شدید منابع مالی در پروژه های نفتی و گزیش روبرو است، شاید یکی از دلایلی که زنگنه آب پاکی را روی دست پاکستانی ها ریخته این موضوع باشد... 

مثل روز روشن است که پاكستانيها به دنبال گرفتن ماهي از آب گل آلود روابطه ايران با غرب هستند، به همین خاطر اخیرا مقامات نفتی این کشور خواستار مذاکره مجدد با ایران برای کاهش قیمت گاز شدند؛ آنها در قرار دادی که با ایران بسته اند به خوبی از وضعیت سیاست خارجی ایران سود جسته اند به طوری که بر اساس قرارداد گازي بين ايران و پاكستان "اگر موضوع تامین اعتبار بخش پاکستانی خط لوله واردات گاز از ایران به دلیل تحریم ها حل و فصل نشود، اسلام آباد بر اساس توافقنامه دوجانبه ای که با تهران امضا کرده است مشمول پرداخت جریمه به ایران نخواهد بود!

اما در مجموع به نظر می رسد ایران هم موضوع قرارداد گازي با پاكستان را كه تاکنون تمامي تعهدات خود در رابطه با آن را انجام داده بایستی به كناري گذاشته و انرژي خود را صرف بخشهاي ديگر توسعه اي صنعت نفت كند و بگذارد پاكستان کماکان در رویای امتیاز گیری همزمان از ایران و آمریکا و پي گيري براي تامين انرژي كشورش باشد.