کانال تلگرام ایران جیب
مدیران خودرو 777
مدیران خودرو 777
لست سکند تور مسافرتیلست سکند تور مسافرتی

نرم افزار حسابداری پارمیسنرم افزار حسابداری پارمیس

امپراطوری ذوب‌آهن اصفهان به چه کسی می‌رسد؟


کد خبر : ۱۶۵۹۵یکشنبه، ۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۹:۴۷۳۶۵۶ بازدید

به تازگی شنیده می شود اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل فعلی ذوب آهن می خواهد برود و جایش را به فرد دیگری بدهد.

مدیرعاملی شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان این روزها خبرساز شده است. چرا که به تازگی شنیده می شود اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل فعلی ذوب آهن می خواهد برود جایش را به فرد دیگری بدهد. فردی که براساس گزارش های منتشر شده، احتمالا منصور یزدی‌زاده است.

اردشیر سعد محمدی، بهمن ماه سال 91 به عنوان مدیر عامل شرکت سهامی ذوب اصفهان منصوب و جایگزین صفرعلی براتی شد. او پیش از این مدیر عامل شرکت‌های «ملی فولاد ایران»، «ملی صنایع مس ایران» و «تهیه و تولید مواد معدنی ایران» بوده است. سعد محمدی همچنین عضو هیات علمی دانشگاه و کارشناس ارشد حوزه معادن و صنایع معدنی است. البته او پیش از این، دو دوره عضو هیات مدیره شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان بوده است، اما حالا براساس گزارش ماین نیوز، احتمالا به سازمان تامین اجتماعی و یا یکی از شرکت‌های زیرمجموعه این سازمان نقل مکان خواهد کرد.

اما یزدی‌زاده از قدیمی‌های ذوب آهن اصفهان به شمار می‎رود که در گذشته معاون فروش و صادرات و مدیر بازرگانی این شرکت بوده است و هم‌اکنون نیز معاونت برنامه‌ریزی ذوب آهن اصفهان را بر عهده دارد. البته شاید فوتبال دوست ها او را بیشتر به یاد داشته باشند. چرا که یزدی زاده سخنگو و نایب رئیس هیئت مدیره باشگاه ذوب آهن هم بوده است.علاوه بر این، یزدی زاده سال 92 به نمایندگی از ذوب آهن اصفهان به عنوان اعضای هیئت مدیره بورس کالای ایران انتخاب شد و الان هم به جای حسین پناهیان، رییس هیات مدیره بورس کالای ایران است.

چرا ذوب آهن اصفهان مهم است؟

ذوب‌آهن اصفهان اولین و بزرگترین کارخانه تولید‌کننده فولاد ساختمانی و ریل در ایران است که با ظرفیت ۲٫۸ میلیون تن محصول نهایی، انواع مقاطع فولادی ساختمانی و صنعتی را تولید می‌کند. کارخانه ذوب‌آهن اصفهان در سال ۱۳۴۴ تاسیس شد. تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، نام کارخانه ذوب‌آهن آریامهر بود.

مدیران عامل شرکت ذوب آهن اصفهان از بدو تاسیس تا به همین الان، عبدالحمید شیبانی، محمد متقی، محمد مانی، حسین نیلی، داریوش شهیدی، احمد صادقی، محمود اسلامیان، محمد رضا فرقدانی، مسعود ابکا، بهرام سبحانی، حکم‌الله بابایی، صفر علی براتی و اردشیر سعد محمدی بوده است.

به گزارش صدای اقتصاد، این شرکت، در چهارچوب پروتکل همکاری های فنی و اقتصادی بین دولت ایران و شوروی سابق احداث شد و براساس موافقت نامه ای که در 23 دی ماه 1344 به تصویب مجلس رسید. یکی از اصول این توافق نامه همکاری دولت شوروی در زمینه احداث کارخانه ذوب آهن در ایران بود. بر همین اساس شرکت ملی ذوب آهن ایران قراردادی با موسسه (تیاژپروم اکسپورت شوروی) برای تهیه طرح و تجهیزات لازم کارخانه و تجهیز معادن سنگ آهن و زغال سنگ و سنگ آهک منعقد کرد. کارشناسان شوروی با توجه به محدودیت منابع مالی و مواد اولیه خصوصاً ذخایر شناخته شده زغال سنگ،  ظرفیت کارخانه را در فاز اول 550 هزار تن فولاد در سال تعیین کردند که مورد موافقت  قرار گرفت.
متعاقباً کارشناسان ایرانی و شوروی اطراف شهر اصفهان را از نظر استحکام طبقات زمین، موقعیت محل از نظر زلزله، تامین آب، انرژی الکتریکی، مواد اولیه، خطوط ارتباطی، عوامل فنی، اقتصادی اجتماعی مورد بررسی قرار دادند. در نتیجه مطالعات آنها دشت طبس واقع در 45 کیلومتری جنوب غربی اصفهان برای احداث کارخانه مناسب تشخیص داده شده و قطعیت یافت.

کارهای اجرایی احداث ساختمان واحدهای مختلف کارخانه از سال 1346 آغاز و با ایجاد کارگاه های کک سازی، اگلومراسیون و کوره بلند شماره 1 در نیمه اول دی ماه 1350،  بهره برداری از مجتمع با تولید چدن آغاز شد و تولید محصولات فولادی  نیز با راه اندازی بخش فولاد سازی و مهندسی نورد در دی ماه 1351 با ظرفیت 550 هزار تن در سال شروع شد. متعاقب آن در سال 1351 کارهای ساختمانی و اجرایی طرح توسعه برای رسیدن به ظرفیت بیش از یک میلیون تن فولاد در سال با احداث کوره بلند شماره 2 و توسعه بخش های مختلف آگلومراسیون، کک سازی، فولاد سازی، نورد و .... شروع شد. و عملیات ساختمانی کمپلکس چدن در سال 1357 به اتمام رسید.

به دلیل اشکالات موجود در طراحی ماشین های ریخته گری مداوم روسی، فولادسازی به عنوان گلوگاه و محدود کننده تولید بود که درهمین رابطه از سال 1367 نصب دو دستگاه ریخته گری مدرن از کشور ایتالیا شروع و در سال 1369 بهره برداری کامل از کمپلکس فولاد تا مرز ظرفیت اسمی انجام پذیرفت. اگرچه در دوران جنگ تحمیلی در ذوب آهن نیز همچون دیگر صنایع روند رسیدن به اهداف طرح توسعه  در حد مطلوب نبود ولی پس از اتمام جنگ این کارخانه با به کارگیری امکانات خود توانست به مرز تولید دو میلیون تن یعنی بیش از ظرفیت نصب شده تجهیزات خود برسد. در ادامه به دنبال مطالعات انجام شده، اجرای بازسازی جامع و همه جانبه در دستور کار کارخانه قرار گرفت و با تکیه به توانمندی های موجود در نیروهای متخصص سعی شد ضمن استفاده از ظرفیت بازسازی با کمترین هزینه و اتلاف وقت اقدام به افزایش ظرفیت تولید واحدها کرده،  تنوع محصولات را اضافه کرده و همچنین کیفیت آنها را بهبود بخشید.



اخبار مرتبط

دیدگاه ها

افزودن دیدگاه


  • نظرات غیر مرتبط با موضوع خبر منتشر نمی شوند.
  • نظرات حاوی توهین و افترا منتشر نمی‌شوند.
  • لطفاً نظرات خود را به صورت فارسی بنویسید.
نام:
پست الکترونیک:
متن:

آخرین اخبار

پربازدیدترین اخبار هفته

پربحث ترین ها

سایر خبرها