بنا بر آیین‌نامه جدید بعد از اعلام وصول استیضاح، حتی در صورت وجود یک امضا نیز استیضاح برگزار خواهد شد، مگر آن‌که متقاضی برای استیضاح نباشد که درباره استیضاح آقای فانی چنین اتفاقی تاکنون رخ نداده و تا این لحظه استیضاح در دستور کار جلسه علنی فردا (چهارشنبه) قرار دارد.
به گزارش تابناک، بنا بر آیین نامه، حداکثر زمان بررسی استیضاح سه ساعت است که وزیر می تواند بخشی از زمان یک ساعته خود را به یک یا دو نفر از نمایندگان موافق خود بدهد. همچنین دو نفر از نمایندگان متقاضی استیضاح نیز در مجموع زمان نیم ساعته‌ای برای بیان نظراتشان دارند. رئیس جمهور نیز نیم ساعت زمان برای دفاع از وزیر دارد.
با این حال، اخبار موجود نشان‌دهنده کاهش تعداد امضا‌کننده‌های استیضاح فانی است و حتی بسیاری از نمایندگانی که پای استیضاح را امضا کرده اند، شاید امروز از مخالفین استیضاح باشند. یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث استیضاح این وزیر شد، معیشت معلمان و حقوق پایین این قشر عنوان شده بود.
اما گویا در جلسات متعددی که در روزهای گذشته بین استیضاح‌کننده ها و فانی برگزار شد، وزیر آموزش و پرورش توانسته است نمایندگان را قانع کند که قرار است در روزهای آینده، شاهد تغییراتی در دریافتی معلمان باشیم.
دکتر مؤید حسینی صدر در گفت‌و‌گو با تابناک در خصوص این موضوع اظهار داشت: با عوض شدن وزیر مشکلات معلمان حل نخواهد شد، این درست است که حقوق معلمان در حال حاضر کم است و آنان در مقایسه با دیگر کارمندان دولت امتیازات کمتری دارند، در بسیاری از ادارات دولتی به کارمندان خود زمین اختصاص می دهند، برخی نیز پس از بازنشستگی فرزند خود را به جای خود می‌آورند و هر یک جزبه ای دارند، که آموزش و پرورش از آنها محروم است.
این نماینده مجلس گفت: با اینکه آموزش و پرورش مسئول سرنوشت و آموزش جامعه است، هم حقوق پایین دارد و هم امتیازات کم و نه حتی بعد از بازنستگی آینده خوبی دارد؛ بنابراین چشم معلمان به این حقوق دوخته شده و حقوق معلمان باید افزایش یابد.
این نماینده مجلس گفت: اگر وزیر عوض شود، این امید از بین خواهد رفت، چون هم‌اکنون اجماعی بین معلمان و وزیر ایجاد شده تا منابعی برای این کار در نظر گرفته شود؛ بنابراین، بهترین راه این است که همین وزیر تعهداتی بدهد و دولت قول دهد به مشکلات معلمان و مطالبات صنفی آنها رسیدگی شود.
حسینی صدر گفت: با توجه به جو موجود در مجلس و با توجه به تحلیل های موجود، پیش‌بینی می شود که وزیر ابقا شود و استیضاح فردا رأی نیاورد. همچنین امیدوار‌یم در مقابل این اعتماد مجدد مجلس وزیر هم به تعهداتی که می‌دهد پایبند باشد و تا آخر ماه رمضان تأثیر آن در فیش‌های حقوقی قابل مشاهده باشد.
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه در افزایش حقوق معلمان، چیزی که در ذهن معلمان است با آنچه در ذهن مسئولان وجود دارد چقدر تفاوت خواهد داشت، گفت: این مسأله خیلی مهم است و باید در سال‌های آینده به آن رسیدگی کرد. اگر حقوق معلمان 10 برابر هم شود، جا دارد اما به نظر می رسد دولت می تواند تا 30 درصد افزایش دهد و منابع لازم را برای این کار تأمین کند.
این نماینده مجلس گفت: نظر من این است که حقوق معلمان باید تا دو برابر افزایش داشته باشد، ولی این نکته را هم باید در نظر گرفت که منابع در اختیار وزیر آموزش و پرورش در حدی نیست که بتواند این منابع را تأمین کند و نمایندگان هم به این مطلب اذعان دارند که نتوانسته اند منابعی را در اختیار وزیر گذارند؛ بنابراین، زمانی که وزیر منابعی ندارد، نمی توان فشار را بر وی زیاد کرد.
وی در پایان تأکید کرد: تا زمانی که ما نمایندگان منابع مالی را در اختیار وزیر قرار ندهیم، نمی توانیم از وی انتظار داشته باشیم، وقتی دست وزیر در افزایش حقوق بسته است باید همه کمک کنیم تا این گره باز شود، نه اینکه یک گره دیگری بر گره ها بیفزاییم. خوشبختانه به نظر می رسد که تعاملات خوبی بین نماینده ها و وزیر ایجاد شده و گویا فردا روز پایانی وزیر در وزارت آموزش و پرورش نباشد.
همچنین حسین مظفر وزیر اسبق آموزش و پرورش و نماینده مردم تهران در این باره نظر دیگری دارد و بر این باور است که استیضاح وزیر آموزش و پرورش در شرایط کنونی در حقیقت ورود مجلس به معادله باخت ـ باخت است؛ به این معنا که با استیضاح دکتر فانی، نه آموزش و پرورش منتفع و نه اشکال مورد نظر معلمان عزیز رفع می‌شود؛ پس نباید هیچ منطقی برای ورود به این معادله منفی باشد.
بررسی عملکرد دکتر فانی در دو سال گذشته به خوبی نشان می‌دهد، با اینکه به ظاهر عملکردها در رسانه‌ها ظهور و بروزی ندارند، اگر در این مدت کوتاه بیشتر از گذشته کار نشده باشد، کمتر نشده است.
به نظر می‌رسد، دوستانی که استیضاح را امضا کرده‌اند، اگر به قصد کشاندن وزیر به مجلس و ارائه توضیحات و تبیین عملکردها باشد، حتما قانع خواهند شد و مدافع دکتر فانی می‌شوند؛ اما اگر خدای نکرده استیضاح ابزاری برای برکناری باشد، بدیهی است هیچ دلیل قانع‌کننده و هیچ عملکرد مثبتی نمی‌تواند عامل بازدارنده باشد.