پس از فراز و نشيب‌هاي فراوان سرانجام ايده وفاق به ايستگاه تصميم مهم نمايندگان مجلس رسيده است. امروز نمايندگان مشخص مي‌كنند در مواجهه با ضرورت وفاق چند مرده حلاجند، آيا رويكردهاي ملي را مد نظر قرار داده و به كليت كابينه راي اعتماد مي‌دهند يا وزراي اصلاح‌طلب و متفاوت را با تيغ تيز راي عدم اعتماد مي‌تارانند؟
ارزيابي كارشناسان سياسي حاكي از آن است كه راي به كليت كابينه محتمل‌تر از راي عدم اعتماد است. اما سرنوشت كابينه در بهارستان هرچه كه باشد نبايد فراموش كرد كه ايده وفاق و متعاقب آن آشتي ملي آنگونه كه چهره‌هايي چون هادي خانيكي و علي ربيعي و محمد فاضلي مي‌گويند، سرنوشت محتوم ايران در مسير رشد و پيشرفت است.
تشكيل دولت وفاق ملي، مهم‌ترين وعده مسعود پزشكيان در ايام انتخابات و دوران پس از آن محسوب مي‌شود. پزشكيان با به كارگيري برخي كليدواژه‌ها مانند پرهيز از دعوا و تنش، شايسته‌سالاري، تخصص‌گرايي، مدارا و... تلاش كرد نوع متفاوتي از سياست‌ورزي انتخاباتي را در ايران پايه‌گذاري كند. مبتني بر اين رويكرد تازه بود كه او در ايام مناظرات انتخاباتي، تك رقبا براي دعوا و تنش و درگيري را بدون پاسخ باقي مي‌گذارد و راه خود را مي‌رفت!
برخي تحليلگران تصور مي‌كردند اين ژست پزشكيان مختص ايام انتخابات است و با پايان گرفتن رقابت‌هاي انتخاباتي، پزشكيان هم مانند روساي جمهور ديگر سر در لاك رويكردهاي جناحي فرو برده و دولت وفاق و تحقق آشتي ملي را به خاطره‌اي در دوردست بدل مي‌سازد. رخدادهاي بعدي اما نشان داد كه پزشكيان به گونه‌اي متفاوت مي‌انديشد. نماد عيني يك چنين رويكردي در جريان معرفي وزرای پيشنهادي مشاهده شد.
تركيبي عجيب از چهره‌هاي مختلف كه برخي از آنها حتي در زمره رقبا و مخالفان جدي پزشكيان قرار داشتند! بلافاصله توپخانه‌هاي خودي و غير خودي، پزشكيان را نواخت كه چرا چنين تركيبي را برگزيده است؟ پاسخ پزشكيان اما دعوت به صبر بود و اعتماد. او خطاب به مردم ايران، رسانه‌ها و فعالان سياسي اعلام كرد كه هر وزيري در كابينه متعهد شده كه در راستاي راهبرد كلي دولت كه پايان دادن به مشكلاتي چون تحريم، فيلترينگ، برخوردهاي سلبي با جوانان و البته مهار تورم و...است، گام بردارد. نگاه‌ها اما همچنان نگران بودند؛ مردم نمي‌دانستند بايد منتظر چه فضايي باشند. آيا مجلس دست دوستي پزشكيان را مي‌فشارد يا آن را پس مي‌زند؟
اين روند با آغاز بررسي برنامه‌های وزرا در روزهاي ابتدايي هفته وارد مرحله متفاوتي شد. طرح ديدگاه‌هاي موافق و مخالف و دفاع وزرا از برنامه خود تجربه متفاوتي را در پارلمانتاريسم ايراني شكل داد. تندروها تلاش مي‌كردند، شب‌نامه توزيع مي‌كردند، فرياد مي‌زدند و آنچه البته به جايي نمي‌رسيد، حاشيه‌سازي‌هايي بود كه جريانات تندرو تدارك مي‌ديدند. طلسم‌هاي راديكال‌ها ديگر عمل نمي‌كرد و گوش نمايندگان ميانه‌رو و معتدل در هر دو جناح از اين حاشيه‌سازي‌هاي كليشه‌اي پر شده بود. آيند و روند‌ها تكميل شد و نهايتا ساعت راي اعتماد به وزرا از راه رسيد. به اعتقاد كارشناسان نوبت مجلس است كه گام‌هاي پزشكيان را در شكل‌دهي به ايده وفاق با راي اعتمادي قابل توجه پاسخ دهد تا اركان كشور وارد دوره سرنوشت‌ساز حل مشكلات و عمل به وعده‌ها برود.
به اعتقاد فلاحت‌پیشه اگر مجلس به كليت كابينه راي اعتماد بدهد و دولت مهر پاياني بر مشكلاتي چون فيلترينگ، تورم، گشت ارشاد و...بزند، مردم همه حاشيه‌هاي مرتبط با كابينه و...را فراموش مي‌كنند. محمدعلي ابطحي هم در گفت‌وگو با «اعتماد» راي اعتماد مجلس به كليت كابينه را دومين بال سيستم براي پرواز به سمت آشتي ملي و وفاق ارزيابي مي‌كند. در يك چنين فضايي است كه افكار عمومي اخبار روز چهارشنبه بهارستان را پيگيري مي‌كند تا ببيند آيا وعده وفاق و توسعه و بهبود واقعي است يا اينكه مجلس راه خود را در همين آغاز از دولت جدا مي‌كند؟/ اعتماد