کارنامه 5 رئیسجمهور در «تنظیم بازار مسکن»، میتواند به عنوان عیارسنج وعده نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری عمل کند و در عین حال برای رئیسجمهور جدید نقشهراه باشد.
در این بررسی، دولتهای سازندگی، اصلاحات، مهرورز، تدبیروامید و همچنین دولت مردمی مورد آزمون بازار مسکن قرار گرفتهاند.
میزان موفقیت یا عدم موفقیت این دولتها در ۷ آزمون «کنترل تورم مسکن، کنترل تورم اجاره، رونق ساخت مسکن، رشد واقعی سرمایهگذاری ساختمانی، کنترل تورم ساخت، قدرت وام مسکن و همچنین مدت زمان انتظار برای صاحبخانه شدن»، لیست شده است.
میانگین سالانه تورم مسکن در ۸ سال دولت خاتمی، «پایینترین» سطح را نسبت به بقیه دولتها ثبت کرد؛ ۱۹ درصد.
تورم اجاره نیز در دولت روحانی، کمترین مقدار شد؛ ۲۰ درصد.
سالهای دولت احمدینژاد هم شاهد بالاترین میانگین سالانه تیراژ ساخت مسکن شد؛ ۶۲۵ هزار واحد.
بهترین دوره پرداخت وام مسکن برای سالهای دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی رقم خورد.
همچنین کوتاه ترین ماراتن خانهدار شدن در دولت خاتمی اتفاق افتاد.
در همان دولت، تورم تولید مسکن نیز کمترین مقدار خود را تجربه کرد.
دولت احمدینژاد در رشد سرمایهگذاری ساختمانی اول شد.
بررسیها درباره نتایج این آزمونها حاوی دو پیام مشخص است:
پیام اول این است که طی ۳۳ سال گذشته هر زمان اقتصاد ایران شاهد «سطح پایین تورم عمومی و رشد نقدینگی» بوده، میوه آن را خانهاولیها به شکل فراوانی عرضه و نوسان محدود قیمت توام با قدرت خرید بالا برداشت کردهاند.
همچنین در مقاطعی که دولتها نتوانستند «ریسکهای اقتصادی و غیراقتصادی» را مهار کنند، اقتصاد شاهد بروز انتظارات تورمی بود که میوه تلخ آن در بازار مسکن به شکل رکود تورمی و سلب قدرت خرید مصرفکننده بروز کرده است./ دنیای اقتصاد