تولید جهانی نفت بین سال‌های 2021 تا 2022 به میزان 3.8 میلیون بشکه در روز افزایش یافت. افزایش 4.2 درصدی ناشی از افزایش عرضه توسط 10 کشور برتر تولیدکننده نفت بود.
به گزارش ایران جیب از تجارت‌نیوز، در سال 2022 قیمت نفت به بیش از 100 دلار در هر بشکه رسید و پس از یک سال آشفتگی کامل در بازارهای انرژی در پی تهاجم روسیه به اوکراین، به بالاترین حد خود در هشت سال گذشته رسید.
شرکت‌های نفتی سود خود را 2 برابر کردند و اقتصاد بزرگترین تولیدکنندگان نفت در جهان رشد چشمگیری پیدا کرد.
اما کدام کشورها مسئول بیشتر عرضه نفت جهان هستند؟ با استفاده از داده‌های بررسی آماری انرژی جهانی توسط موسسه انرژی، بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان به صورت زیر دسته‌بندی می‌شوند.
تولید نفت بر اساس کشور در سال 2022
به نقل از ویژوال کاپیتالیست، ایالات متحده از سال 2018 بزرگترین تولیدکننده نفت جهان بوده است و در سال 2022 با تولید نزدیک به 18 میلیون بشکه در روز به سلطه خود ادامه داد. این تقریباً یک‌پنجم عرضه نفت جهان را تشکیل می‌داد.
تقریباً سه‌چهارم تولید نفت این کشور در پنج ایالت تگزاس، نیومکزیکو، داکوتای شمالی، آلاسکا و کلرادو متمرکز است.
پس از پیشروی قابل توجه آمریکا در تولید نفت، عربستان سعودی (رتبه دوم) 12 میلیون بشکه در روز تولید کرد که حدود 13 درصد از عرضه جهانی را تشکیل می‌دهد.
روسیه با 11 میلیون بشکه در روز در سال 2022 سوم شد. این سه غول بزرگ تولیدکننده نفت به همراه کانادا (چهارمین) و عراق (پنجم)، بیش از نیمی از عرضه کل نفت جهان را تشکیل می‌دهند.
در همین حال، 10 تولیدکننده برتر نفت، از جمله کشورهایی که در رتبه‌های 6 تا 10 قرار دارند، یعنی چین، امارات، ایران، برزیل و کویت، بیش از 70 درصد از تولید نفت جهان را بر عهده دارند.
قابل ذکر است که تمام 10 غول بزرگ نفتی تولید خود را بین سال‌های 2021 تا 2022 افزایش دادند و در نتیجه تولید جهانی 4.2 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت.
مناطق عمده تولیدکننده نفت در سال 2022
خاورمیانه یک‌سوم تولید جهانی نفت و آمریکای شمالی تقریباً یک‌سوم دیگر تولید را تشکیل می‌دهد. کشورهای مشترک‌المنافع- سازمانی متشکل از کشورهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی – یکی دیگر از تولیدکنندگان بزرگ منطقه‌ای نفت است که سهم 15 درصدی از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است.
با این حال، آنچه در داده‌ها آشکارا مشهود است، کاهش سهم اروپا از تولید نفت است که اکنون سه درصد از عرضه جهان را به خود اختصاص داده است. در 20 سال گذشته تولید نفت اتحادیه اروپا بیش از 50 درصد کاهش یافته که دلیل آن عوامل مختلفی از جمله قوانین سختگیرانه زیست محیطی و تغییر به سمت گاز طبیعی است.
نگاه دیگر به تولید منطقه از طریق اعضای اوپک است که حدود 35 درصد از تولید نفت جهان و حدود 70 درصد از ذخایر نفت جهان را در اختیار دارند.
با در نظر گرفتن گروه 10 کشور صادرکننده نفت اوپک یا موسوم به اوپک پلاس، سهم تولید نفت به بیش از نیمی از عرضه جهان افزایش می‌یابد.
قانون تعادل بزرگ نفت
از آنجایی که تولید نفت رگ حیاتی اقتصاد مدرن است، کشورهایی که مقادیر قابل توجهی از تولید نفت را کنترل می‌کنند، از مزایای سیاسی و اقتصادی بسیار زیادی نیز برخوردار می‌شوند. کل مناطق به شکوفایی رسیده‌اند و جنگ‌ها بر سر کنترل این منبع درگرفته است.
در عین حال، تلاش‌های مداوم برای چرخش به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر، بسیاری از صادرکنندگان بزرگ نفت را وادار می‌کند تا اقتصاد خود را متنوع کنند. یک مثال قابل توجه عربستان سعودی است که صندوق سرمایه‌گذاری دولتی آن در شرکت‌هایی مانند Uber و WeWork سرمایه‌گذاری کرده است.
با این حال، جهان همچنان به نفت نیاز دارد، زیرا نزدیک به یک‌سوم تقاضای جهانی انرژی را تامین می‌کند.