اکثر مردم کشورهای شبه‌جزیره اسکاندیناوی به خصوص سوئد و دانمارک، اجاره‌نشین هستند و قراردادهای اجاره آنها بر اساس قانون این کشورها آنقدر طولانی است که تقریبا شانسی برای افراد جدید باقی نمی‌گذارند. این طولانی بودن زمان اجاره آپارتمان اما یک مزیت هم دارد و آن نداشتن دردسرهای اسباب‌کشی است.
حتما در اخبار شنیده‌اید که کشورهای شبه‌جزیره اسکاندیناوی در رتبه‌بندی، باکیفیت‌ترین کشورهای دنیا برای زندگی، همیشه جزو ۱۰کشور برتر هستند و صدر فهرست کشورهای شاد دنیا را هم در اختیار دارند. حالا تصور کنید با یک فرصت شغلی جذاب در این نقطه از دنیا روبه‌رو شده و همه خاطرات و تعلقات خود را کنار گذاشته‌اید تا به بهشت استارت‌آپ‌ها نقل مکان کنید و یک زندگی تازه را رقم بزنید؛ احتمال دارد حسابی خوشحال هم باشید، اما این رویای شیرین، آبستن یک چالش عجیب است! شما خانه‌ای برای سکونت نخواهید یافت. صف طولانی اجاره مسکن در این منطقه از جهان، آنقدر طولانی است که برخی شرکت‌های فناور، دولت‌های منطقه را به جابجا کردن سرزمین مادری خود تهدید کرده‌اند.
اکثر مردم کشورهای این منطقه به خصوص سوئد و دانمارک، اجاره‌نشین هستند و قراردادهای اجاره آنها بر اساس قانون این کشورها آنقدر طولانی است که تقریبا شانسی برای افراد جدید باقی نمی‌گذارند. این طولانی بودن زمان اجاره آپارتمان اما یک مزیت هم دارد و آن نداشتن دردسرهای اسباب‌کشی است. اگر شانس بیاورید و یکی از این مستأجران قدیمی قصد داشته باشد برای تحصیل، کار یا سفر، مدتی خانه اجاره‌ای‌اش را ترک کند، می‌توانید آن آپارتمان تجهیز شده را اجاره کنید و کافی است فقط وسایل ضروری خود را برای زندگی در این خانه موقت همراه خود ببرید.
اجاره‌نشینی در آپارتمان‌های مجهز و مبله
آلمانی‌ها، سوئیسی‌ها و اتریشی‌ها هم با وجود اقتصاد قوی دولت‌هایشان، اساسا زندگی مستأجری را ترجیح می‌دهند و تقریبا ۵۰درصد از شهروندان این کشورها اجاره‌نشین هستند. پژوهش‌های تاریخی نشان می‌دهد این فرهنگ به زمان رکود اقتصادی و جنگ در اواسط سده قبل بازمی‌گردد؛ زمانی که اکثر مردم توانایی مالی خرید خانه را نداشته و به اجاره‌کردن آپارتمان‌ها روی آورده بودند؛ دولت‌ها با ساخت آپارتمان‌های ساده، هم مقدار قابل توجهی شغل و هم سرپناهی برای شهروندانشان ایجاد کردند. اسباب‌کشی در آلمان «در تا در» است؛ شرکت‌هایی وجود دارند که وسایل شما را از در خانه قدیمی به در خانه جدید منتقل می‌کنند، اما این اسباب‌کشی ابعادی بسیار کوچک‌تر از آنچه ما اسباب‌کشی نامیده‌ایم دارد! آپارتمان‌های کشورهای توسعه یافته اغلب مبله و مجهز هستند. حالا این میان اگر کسی به وسیله خاصی نیاز داشته باشد، ترجیح می‌دهد از فروشگاه‌های لوازم دست دوم که پرداخت اقساطی و تحویل رایگان دارند، خرید کند یا به «گاراژمارکت‌ها» سر بزند؛ جایی که مردم به‌دلیل جابجایی یا تغییر دکوراسیون داخلی، وسایلی را که دیگر لازم ندارند می‌فروشند. جالب اینکه وسایلی که شما روی آپارتمان خود تحویل می‌گیرید می‌توانند در بیمه‌نامه مسکن لحاظ شوند تا خیالتان بابت استفاده از این وسایل راحت باشد.
کاهش اسباب‌کشی با افزایش سن!
مطالعات ملی در ایالات متحده آمریکا نشان داده است که اسباب‌کشی اغلب بین جوان‌ها و به دلیل مسائل کاری و یا تبدیل به احسن کردن محل سکونت اتفاق می‌افتد. ضمیمه سالانه اجتماعی و اقتصادی بررسی جمعیت اداره سرشماری ایالات متحده نشان می‌دهد که تنها ۴۸درصد از اسباب‌کشی‌ها مستقیما به مسکن مربوط می‌شود و ۳۰.۳درصد از جابه‌جایی‌ها مربوط به تغییرات خانوادگی (رسیدن به سن استقلال، ازدواج ، طلاق یا بازنشستگی) است. این در حالی است که جابه‌جایی شغلی نیز به میزان ۱۹.۴درصد در اسباب‌کشی نقش دارد. در آمریکا نیز اجاره آپارتمان به‌صورت مبله رواج دارد و مستأجران تنها وسایل شخصی خود را با کرایه‌کردن یک وانت‌بار یا کامیونت جابه‌جا می‌کنند. جالب اینکه اگر صلاحیت رانندگی این وسایل نقلیه را داشته باشید می‌توانید به تنهایی اسباب‌کشی کنید و خودروی اجاره‌ای را در مقصد به شعبه‌ای دیگر از شرکت اجاره خودرو تحویل دهید؛ اتفاقی که ممکن است حدود ۱۱بار در عمر آمریکاییان رخ دهد. اداره سرشماری ایالات متحده با کمک اطلاعات سنی جمعیت این کشور محاسباتی را انجام داده و مشخص کرده که هر فرد بالای ۱۸سال ممکن است کمی کمتر از ۱۱.۳بار در زندگی خود اسباب‌کشی کند.
اوضاع آپارتمان‌های مبله در خاورمیانه
در میان کشورهای خاورمیانه، امارات، به‌خصوص دوبی، در زمینه اجاره آپارتمان مبله پیشتاز است. در این منطقه اغلب خانه‌ها مبله هستند و از اتاق خواب گرفته تا اتاق نشیمن و همه‌چیز را در این بین تجهیز کرده‌اند؛ در واقع آپارتمان‌های مبله در دوبی بسیار مجهز هستند و تعداد زیادی از آنها وجود دارد؛ بنابراین شانس پیداکردن خانه‌ای مطابق با سلیقه شما زیاد است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که در مورد محله و آدرس خانه خود تصمیم بگیرید که در حالت ایده‌آل باید به محل کار شما نزدیک باشد تا از ترافیک بزرگراه‌ها نجات پیدا کنید؛ البته بعد از اینکه حساب بانکی خود را به مقدار لازم پر کردید! در ایران نیز برخی مجتمع‌های مسکونی در گذشته (مثلا شهرک اکباتان) و اکنون (برج‌باغ‌های مدرن) اقدام به مبله کردن آپارتمان‌های خود می‌کنند که اغلب شامل کفپوش، یخچال، ماشین ظرفشویی و لباسشویی، گاز و فر توکار و اتاق تلویزیون است؛ با این حال بخش عمده اسباب‌کشی هنوز هم زحمت خود را از زندگی شهروندان ایرانی کم نکرده و مستأجران باید هر بار فرش‌ها، مبلمان و دیگر وسایل چوبی، بزرگ و قدیمی را جابه‌جا کنند؛ وسایلی که اسباب یک خانه خاطره‌انگیز و گرم ایرانی هستند و گاهی حتی به ارث می‌رسند.
آپارتمان مبله چه شکلی است؟
همانطور که از نام آن پیداست، یک آپارتمان مبله دارای تمام وسایلی است که یک فرد به صورت طبیعی در زمان زندگی به آن نیاز دارد. این، شامل اقلام بزرگی مانند تخت، کمد، مبل و ... همچنین اسباب جزئی‌تری مانند کارد، چنگال و لوازم خانگی می‌شود؛ وسایلی که با رواج سبک زندگی مینیمال و ساده می‌تواند مختصرتر هم باشد.
به عبارت ساده، آپارتمان مبله، آپارتمانی است که مجهز به مبلمان و لوازمی مانند تخت، کاناپه، میز، صندلی، یخچال و اجاق گاز باشد. این آپارتمان‌ها آماده نقل مکان شما هستند و به طور معمول تمام نیازهای اولیه شما را برای زندگی راحت در خود دارند؛ پس نیاز به اسباب‌کشی را از بین می‌برند.
درحالی‌که اسباب و اثاثیه این آپارتمان‌ها ممکن است از آپارتمانی به آپارتمان دیگر متفاوت باشد، به‌طور کلی می‌توانید انتظار داشته باشید که یک کاناپه، میز قهوه و میز عسلی، میز و صندلی ناهارخوری، تختخواب و لوازم اولیه آشپزخانه را در منزل جدید پیدا کنید. برخی حتی ممکن است وسایل دیگری مانند لوستر یا چراغ رومیزی، توستر، مایکروویو و ظروف اولیه نیز داشته باشند؛ با این حال خانواده‌ها وسایل مورد علاقه خود را هم اضافه می‌کنند؛ مثلا کتابخانه، سیستم صوتی، سرویس آشپزخانه یا اتاق کودک.
میکرو آپارتمان‌های شرق آسیا حتی از سبک مینیمال هم ساده‌ترند و فرد ساکن در آنها تنها یک تخت، کمد لباس، میز تحریر تاشو و سرویس بهداشتی دارد. این آپارتمان‌ها که در بهترین حالت خود مساحتی حدود ۱۲متر دارند، جایی برای شست‌وشوی لباس ندارند. در عوض، ساختمان‌هایی که میزبان این زندگی کپسولی هستند فضاهایی عمومی دارند که چنین خدماتی را به ساکنان این خانه‌های بسیار کوچک ارائه می‌دهند. مشتریان این آپارتمان‌ها تنها با یک چمدان لباس و کوله لپ‌تاپ خود اسباب‌کشی می‌کنند. در این سبک از زندگی که اغلب بین جوانان ژاپن، کره‌جنوبی و هنگ‌کنگ رواج دارد، فرد بیشتر زمان روزانه خود را خارج از منزل سپری می‌کند و خانه از جهت عاطفی، برای او معنی خاصی ندارد.