دهه دوم زندگی، دهه تجربه اندوزی محسوب می‌شود. جوانان 19 تا 29 سال بخش اعظم وقت خود را به تجربه کردن و آموختن می‌پردازند. اولین تجربه شغلی، اولین درآمد، اولین خرید و البته اولین بدهی‌ها در همین سنین اتفاق می‌افتد. اما با ورود به دهه سوم اوضاع فرق می‌کند. با این‌که فرد هنوز جوان است، اما تجربه بیشتری دارد. او اکنون به موفقیت‌هایی دست یافته و استقلال مالی‌اش بیشتر شده است. اکنون وقت آن رسیده که برنامه‌ریزی بلندمدت انجام دهد. به گفته روانشناسان در این مقطع افراد روی امور مالی خود کنترل بیشتری دارند و دیگر «هیجانی» خرج نمی‌کنند. آنها اهداف مالی را برای خود تعیین کرده‌اند و قصد دارند قبل از فرارسیدن سن بازنشستگی به آنها برسند. اگر در آستانه ٣٠ سالگی قرار دارید، اکنون بهترین زمان برای مرتب کردن امور مالی‌تان است و می‌توانید با برنامه‌ای ساده و کمی پس‌انداز، امنیت مالی خود را برای سال‌های آتی تضمین کنید و همزمان از زندگی‌تان لذت ببرید.
در همین زمینه «جی. گاروین والش»، یکی از مشاوران مالی در موسسه Labyrinth Strategies, LLC به موضوعاتی اشاره می‌کند که با ورود به دهه سوم زندگی باید آنها را به عادت تبدیل کرد:
پای‌تان را به اندازه گلیم‌تان دراز کنید!
باید توجه داشته باشید که همیشه پای‌تان را اندازه گلیم‌تان دراز کنید یا به عبارت دیگر به اندازه درآمدتان خرج کنید. «والش» در این‌باره می‌گوید: این موضوع خیلی ساده است، اگر بیش از درآمدتان هزینه کنید، بدهکار می‌شوید. بدهی دشمن شماست. در ضمن به یاد داشته باشید، عادت قرض گرفتن هم بسیار خطرناک است. باید فقط درمواقع ضروری اقدام به این کار کنید. اگر هر ماه بیش از درآمدتان خرج می‌کنید، سعی کنید چند هزینه ماهانه کلان‌تان را بکاهید یا حذف کنید. اگر متاهل هستید باید در نظر بگیرید که آیا می‌توانید در خانه‌ای کم هزینه‌تر زندگی کنید یا خیر؟ در ماه چقدر از خودرویی که لیزینگی خریده‌اید و هر ماه قسط کلانش بخشی از درآمدتان را می‌بلعد، استفاده می‌کنید؟ آیا عضو باشگاه یا کتابخانه‌ای هستید که به جز پرداخت حق عضویت به ندرت به آنجا می‌روید؟ باید روی تمام این موارد به دقت فکر کنید.
پس‌انداز، پس‌انداز و پس‌انداز
پس‌اندازکردن واقعا کار مشکلی است، به‌خصوص برای جوانان. اما «والش» معتقد است این دومین عادت مهمی است که باید در ٣٠سالگی آموخت. به‌گفته او پس‌انداز کردن در حقیقت به معنای «کاهش هزینه‌هاست تا بتوان فردا هم پولی برای خرج کردن و امرارمعاش داشت»! برهمین اساس هر فرد باید حداقل ٣ حساب پس‌انداز جداگانه داشته باشد؛ یک پس‌انداز برای پیشامدهای ناگهانی که اصولا شامل هزینه‌های روزمره ٦ تا ١٢ ماه است (مثلا در حالتی که فرد شغلش را از دست بدهد یا بیمار شود)، پس‌انداز دوم برای خرید‌های بزرگ مانند خرید خودرو، خانه، وسایل خانگی و سوم پس‌اندازی که به دوران بازنشستگی تعلق دارد. اگر شما هم در شرکتی کار می‌کنید که برنامه پس‌انداز دوران بازنشستگی ارایه می‌کند، (معمولا ٣درصد درآمد سالانه که گاهی اوقات کمتر از آن نیز است)، حتما از برنامه استفاده کنید. البته درست است که با این پس‌انداز نمی‌توانید به‌طور کامل خود را بازنشسته کنید و با خیال آسوده به سفر بروید، اما با چنین پس‌اندازی می‌توان بدهی‌های خرد را پرداخت کرد. به عبارت دیگر این حداقل کاری است که باید با این پس‌انداز انجام دهید. به یاد داشته باشید هر فرد باید ١٠ تا ١٥درصد کل درآمد خود در دوران فعالیتش را پس‌انداز کند تا بتواند در سن بازنشستگی بدون هیچ دغدغه مالی از دنیای شغلی فاصله بگیرد.
هزینه‌هایتان را بنویسید
تا زمانی‌که ندانید چطور باید هزینه‌هایتان را کم کنید، نمی‌توانید به‌طور موفقیت‌آمیز این کار را انجام دهید. به همین دلیل هم باید هزینه‌هایتان را بنویسید. با ریشه دواندن این عادت می‌توانید یک گزارش مالی برای خود تهیه کنید. استفاده از خدمت پیامک بانک‌ها و دریافت صورتحساب هفتگی آنلاین نیز به فرد کمک می‌کند. «والش» در این‌باره توصیه می‌کند از نرم‌افزارهایی مانند Quicken استفاده کنید که با حساب‌های آنلاین فرد یکپارچه می‌شود و به‌طور خودکار اطلاعات هر تراکنش را برای شما ارسال می‌کند. این کار بسیار مفید است. هر زمان که فرد سعی می‌کند از هزینه‌های خود بکاهد، به راحتی متوجه می‌شود چه هزینه‌هایی را باید قطع کند.
جنس برند نخرید
نقل‌مکان به یک آپارتمان ارزان‌تر بسیار ساده و البته صرفه‌جویی بزرگی است. اما صرفه‌جویی در هزینه‌های کوچک درنهایت به رقم بزرگی تبدیل می‌شوند. بنابراین مرحله بعدی شناسایی هزینه‌های قابل حذف است. «والش» در این‌باره توصیه می‌کند به جای خرید محصولات برند گرانقیمت، باید از برندهای دیگر استفاده کرد، از دورریز و کالاهایی که برحسب مد هستند، دوری کرد، وسایل را به جای دورانداختن تعمیر کرد و به جای سفارش ناهار از رستوران، غذا را در خانه تهیه کرد. خرید کالاهای لوکس و سعی در توجیه آنها دامی است که بسیاری از ٣٠ ساله‌ها در آن می‌افتند. «والش» می‌گوید: بهتر است وسیله‌ای با بالاترین کیفیت بخرم، اما این موضوع با صرفه‌جویی همخوانی ندارد و در نتیجه از هزینه‌ها نمی‌کاهد.
واقع‌بینانه خرج کنید
در مسیر کاهش هزینه‌های شخصی، تعیین بودجه بسیار مفید است و البته برای افراد ولخرج یک امر ضروری است. اما این کار فقط وقتی ثمربخش است که واقع‌بینانه انجام شده باشد. «والش» در این‌باره توصیه می‌کند: برای خرید کالاهای مصرفی بودجه‌هایی تعیین کنید که واقعی باشند و مجبور نباشید بیش از حد تعیین‌شده خرج کنید. اگر یک شب برای شام ٢٠٠هزار تومان خرج کردید و این رقم معادل کل بودجه ماهانه‌تان است، حتما با مشکل روبه‌رو می‌شوید. باید درباره بودجه‌ای که برای خود تعیین می‌کنید و همچنین نحوه خرج‌کردن آن واقع‌بینانه عمل کنید. اگر بودجه‌تان به اندازه نان و ماست است سعی نکنید چلوکباب بخورید!
اقساط وام را به موقع بپردازید
به‌طور معمول افراد ٣٠ ساله مشغول پرداخت قسط وام خانه یا وام‌های مختلف هستند. در هر حال «والش» توصیه می‌کند برنامه‌ای منظم برای پرداخت بدهی‌ها ایجاد شود و فرد خود را به انجام آن ملزم کند. او می‌گوید: اقساط را سروقت پرداخت کنید تا مجبور نباشید جریمه دیرکرد بپردازید. سعی کنید اقساط وام را به‌طور اتوماتیک‌وار، درست هنگام دریافت حقوقتان و از حساب بانکی‌تان بپردازید تا برنامه‌ریزی برای بودجه راحت‌تر انجام شود. اگر پاداش دریافت کردید حتما بخشی از بدهی‌تان را بازپرداخت کنید. این مسأله به‌خصوص برای پرداخت بدهی‌های طولانی مدت و قدیمی اهمیت دارد زیرا وام گیرنده نمی‌تواند از آنها فرار کند. اگر از لحاظ مالی در وضعیت مناسبی هستید، سعی کنید تمام وام‌ها و بدهی‌هایتان را پرداخت کنید.
جریمه‌های دیرکرد آبونمان را حذف کنید
پرداخت به موقع آبونمان‌های مختلف برای مدیریت بودجه و دستمزدتان بسیار اساسی است. «والش» اعتقاد دارد: لازم نیست به محض این‌که قبضی برایتان می‌رسد، در لحظه آن را پرداخت کنید اما آن را دیرتر از موعد نپردازید. جریمه‌های دیرکرد هزینه‌بر هستند. بهتر است عادت کنید آنها را به‌موقع پرداخت کنید و از آن بهتر پرداخت اتوماتیک‌وار و کسر از حساب بانکی‌تان است.