در حال حاضر در مورد بحران انرژی که در واقع باعث به صرفه نبودن خودروهای برقی شده، سخن فراوان است. خوب، آشکار است که این حرف تا حدی درست است، زیرا اگر قیمت بنزین و گازوئیل همچنان کم شود و هزینه برق در حد فعلی خود بالا بماند، مقدار صرفه‌جویی در هزینه‌های سوخت خودرو احتمالا آشکارا در قیاس با وضعیتی غیر از این کمتر خواهد بود یا حتی ممکن است صفر شود. البته این نکته با در نظر گرفتن هزینه‌های استفاده روزانه از خودرو است و کاملا سوای «حق بیمه‌ای» است که هنگام خریدن نقدی یا قسطی خودرو، همچنان برای ارجحیت دادن خودرو برقی به خودرو دیزلی یا بنزینی می‌پردازید.
از سوی دیگر، به علت شتاب در اجباری کردن گذار به خودروهای برقی از سال ۲۰۳۰ (پس از ممنوعیت استفاده از خودروهای تازه‌ای که فقط موتور درونسوز دارند) و ۲۰۳۵ (که استفاده از دونیرویی‌های نو هم ممنوع می‌شود) ممکن است تا چند سال دیگر ارزش باقیمانده خودرو برقی شما هنگام فروش بالاتر باشد.
بدین ترتیب موضوع پیچیده است، اما چند معیار ثابت است. حتی در شرایط بی‌ثبات کنونی، تامین نیروی خودرو برقی کوچک‌تر همچنان ارزان‌تر از خودرو دارای موتور بنزینی یا دیزلی خواهد بود، به شرط آنکه آن را در خانه شارژ کنیم (که کند ولی ارزان است)، نه در ایستگاه شارژ تجاری عمومی (که سریع اما گران است). شکی نیست که خودروهای الکتریکی ذاتا سبزگراترند و راندن آن‌ها نیز شاید لذتبخشتر باشد.
همچنین، خوب می‌شود اگر بتوان خودرو برقی را تا حد ممکن اقتصادی‌تر خرید، یا به عبارت دیگر، تسلا نخرید. اینجا است که پای ام‌جی۴ به میان می‌آید و به حیطه این خودرو وارد می‌شویم. ام‌جی حالا جزو کسب‌و‌کارهای چینی است که مالک آن شرکت بزرگ «شانگهای اتوموتیو» یا «SAIC» است، و چین یکی از بهترین کشورهای سازنده باتری و فناوری خودروهای برقی است. این ام‌جی۴ کاملا جدید و کاملا برقی، گواه پیشرفت این صنعت در چین است که اساسا با فناوری موتور درونسوز خداحافظی کرده و با حرکت به سمت آینده برقی، کم‌کم گوی سبقت را از نام‌های تجاری غربی می‌رباید.
ام‌جی۴ از هر نظر تحسین‌برانگیز است. مدل جمع و جوری دارد، تقریبا هم‌اندازه «وی‌دبلیو گلف» یا به بیان دقیق‌تر، هم‌اندازه «وی‌دبلیو آی‌دی.۳» تمام‌برقی است و حدود ۸ هزار پوند از آن ارزان‌تر است. داخل «وی‌دبلیو آی‌دی.۳» خوش‌طرح‌تر و نشستن در آن لذتبخشتر است و در واقع طراحی‌اش طوری است که کمی کم‌مصرف‌تر از ام‌جی است، اما جز این، رقیب تازه‌وارد چینی‌اش چیزی از حریف غربی خود کم ندارد. این وضعیت عمدتا در مورد خودروهای مشابه نظیر نیسان لیف، واکسهال ای-کورسا، پژو ای-۲۰۰۸، کیا ای-نیرو، و سایر رقبای عالی‌اش هم صدق می‌کند. حالا می‌بینید که دستتان در انتخاب گزینه‌های متنوع خودروهای برقی باز است.
ویژگی‌ها
ام‌جی۴ اس‌ای
قیمت: ۲۵ هزار و ۹۹۵ پوند (بالاترین قیمت ۳۱ هزار و ۴۹۵ پوند)
نیروی محرکه: یک موتور برقی، دیفرانسیل عقب و دارای باتری ۵۱ کیلووات‌ساعتی
قدرت (اسب بخار): ۱۷۰
حداکثر سرعت: ۱۰۰ مایل بر ساعت (۱۶۱ کیلومتر بر ساعت)
صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت: ۷.۵ ثانیه
مصرف برق: ۳.۸ مایل (۶ کیلومتر) با هر کیلووات‌ساعت
برد حرکت: ۲۱۸ مایل (۳۵۰ کیلومتر)
مقدار انتشار دی‌اکسیدکربن: صفر
به نظر من ام‌جی۴ کاملا مناسب است و به لحاظ اندازه، راحتی و خوش‌دستی، کمابیش عالی است. روشن است که تحولات زیادی در آن ایجاد کردهاند تا راندنش لذتبخش باشد، طوری که فرمان آن وزن مطلوبی دارد، خیلی خوشدست است با واکنش سریع، بی‌‌آنکه ایراد معمول خودروهای برقی را داشته باشد که به‌خصوص وقتی آن را از حالت استراحت خارج می‌کنیم و پا را فرود می‌آوریم، بیش از حد و تند و تیز عمل کند. همه چیز خیلی نرم عمل می‌کند و آدم در آن احساس راحتی کامل می‌کند. احتمالا در آینده نوعی از آن را با «عملکردی» قوی‌تر و همخوان‌تر با نام اسپرت ام‌جی عرضه خواهند کرد اما در حال حاضر با موتور برقی نصب‌شده در عقب، حالت دیفرانسیل عقب را دارد، باتری‌ها در کف خودرو مستقرند و وزن آن مانند خودروهای سوپراسپرت به صورت بهینه و ۵۰ به ۵۰، از جلو به عقب توزیع شده است. صندوق عقب قدری فکسنی است، اما محفظه کوچکی هم در جلو تعبیه کردهاند؛ آنقدر گنجایش دو ساک خرید داشته باشد.
قدری هم شبیه خودروهای سوپراسپرت است. مدل‌های ام‌جی چینی قبلی قدری بی‌نام‌و‌نشان بوده‌اند، اما این مدل ام‌جی۴ خیلی به خودروهای آینده شبیه‌تر است. خودرو آزمایشی من به رنگ «نارنجی آتش‌فشانی» است، نوعی سایه‌رنگ جذاب که یادآور لامبورگینی است. این رنگ نارنگی‌فام خیلی توصیه شده است. طراحان در باله دو تکه عقب تفنن به خرج داده‌اند، روی چراغ‌های عقب نوعی جلوه‌های شبکه‌ای به کار برده‌اند و مقدار زیادی خطوط تصادفی و ناهموار سبک‌دهی تعبیه کردهاند. سایه‌رنگ‌های دو خودرو برقی دیگر آینده‌نگرانه، یعنی وی‌دبلیو آی‌دی.۳ و کیا ای‌وی۶ را هم تداعی می‌کند. خودرو ام‌جی ظاهری کاملا مایه افتخار دارد و صاحب آن می‌تواند خیلی به داشتن آن مباهات کند. به عبارت دیگر، ظاهر آن طوری نیست که معامله‌های «هر قدر پول بدهی همان قدر آش می‌خوری» را تداعی کند.
این ماشین رویایی نارنگی‌فام (و البته سایه‌رنگ‌های معتدل‌تر هم دارد) با تغییر اندازه باتری، طراحی و میزان تجهیزات، سه «رنگ و بوی» اصلی به دست می‌دهد و همگی از امکانات کمک‌حال راننده، مثل سامانه بازدارنده سرعت و قابلیت ارتباطی معمولی اندرویدی و اپلی برخوردارند. مدل پایه اس‌ای با مجموعه باتری فسفات‌آهن لیتیومی خود می‌تواند در حالت شارژ کامل مسافتی حدود ۲۱۸ مایل (۱۳۶ کیلومتر) را طی کند، اما چند قابلیت تجملی مثل دوربین دنده‌عقب را ندارد. یک مدل بالاتر از مدل پایه همان مطلوبیت را دارد، اما برد آن به لطف مجموعه باتری بزرگ‌تر و پیشرفته‌تری که دارد (نیکلی کبالتی منگنزی) ۲۸۱ مایل (۱۷۵ کیلومتر) است (البته میانگین... در هوای سرد و/یا در بزرگراه همیشه وضعیت بدتر است). مدل ممتاز که در صدر این مجموعه قرار دارد، از امکانات کامل برخوردار است و به همین دلیل اندکی برد آن کمتر است (۲۷۰ مایل معادل ۱۶۹ کیلومتر) و بهای آن ۳۰۰ هزار پوند است. تمام مدل‌ها با وصل شدن به شارژر تجاری سریع، در ظرف حدود نیم ساعت از شارژ ۱۰ درصد به ۸۰ درصد می‌رسند.
ام‌جی۴ یکی از زیباترین خودروهایی است که امسال دیده‌ام و انگار طوری طراحی شده است که بتواند به همان نرمی و آرامی حرکت در جاده، به زندگی آدم راه پیدا کند. هر روز رانندگی کردن با آن خوشایند و آسان است. فروش خودروهای برقی ام‌جی به پشتوانه خودروهای موجود و بسیار توانمند پیشنهادی آن، یعنی زد.اس اس.یو.وی ( بنزینی آن هم موجود است) و ام‌جی۵ ( مدل استیشن) و ام‌جی۴، می‌تواند اوضاع را باز هم بهتر کند. ضمانت سخاوتمندانه هفت ساله/ ۸۰ هزار مایلی (حدود ۱۲۸ هزار کیلومتری) و ارزش معاملاتی مطلوب هم شایان توجه است.
ام‌جی در قیاس با دوران خیلی قدیم که خودروهای جذاب رودستر و استیشن‌های اسپرت را در ابینگدون و بیرمنگام می‌ساخت، خیلی تغییر کرده است و احساس می‌کنم اگر ام‌جی راور و سلف‌های آن در روزهای خیلی قدیم آن همه بدبیاری نمی‌آوردند، چه‌ها که رخ نمی‌داد. به هر حال، به قول مربیان فوتبال وقتی به تنگنا می‌افتند، الان اینجاییم و یکی از بهترین خودروهای برقی جهان، ام‌جی چینی است. جهان کهنسال و سرگرم‌کننده.