مطالعه‌ای توسط دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر و پاکیزه می‌تواند تا سال 2050 به کاهش ۱۲ تریلیون (۱۲ هزار میلیارد) دلاری هزینه انرژی در جهان کمک کند.
این گزارش می‌گوید که این ادعا که حرکت سریع به سوی منابع پاکیزه انرژی هزینه زیادی خواهد داشت، غلط و بدبینانه است.
در ماه‌های اخیر نگرانی در مورد کمبود انرژی باعث جهش شدید بهای گاز طبیعی شده است.
اما محققان می‌گویند که انتقال به انرژی‌های پاکیزه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است چون بهای آنها درحال کاهش بوده.
پروفسور دوینی فارمر از موسسه «فکر نو اقتصادی» در دانشکده مارتین در آکسفورد به بی‌بی‌سی گفت: «حتی اگر منکر تغییر اقلیم باشید، باید آنچه ما می گوییم را بپسندید.»
او گفت: «نتیجه مهم مطالعه ما این است که باید تخت گاز به طرف انرژی‌های نوین برویم، به این دلیل که به صرفه است.»
این گزارش با بررسی داده‌های تاریخی در مورد بهای سوخت‌های فسیلی و انرژی‌های تجدیدپذیر و مدل سازی برای پیش‌بینی بهای آنها در آینده انجام شده.
اطلاعات مربوط به بهای نفت و گاز و زغال از ۱۹۲۰ تا ۲۰۲۰ را در بر می‌گیرد و نشان می‌دهد که با احتساب تورم، و نوسان بازار، بها تغییر زیادی نکرده است.
در مقابل انرژی‌های تجدیدپذیر فقط در چند دهه اخیر ظاهر شده، بنابراین داده‌های کمتری برای آنها وجود دارد.
اما در همین فاصله کم، بهبود بی‌وقفه فناوری به معنی کاهش سریع بهای برق خورشیدی و بادی به اندازه سالانه تقریبا ۱۰ درصد بوده است.
پیش‌بینی این گزارش دایر بر ادامه روند کاهش بهای این انرژی‌ها بر «احتمالات» استوار است. همچنین این موضوع بررسی شد که سرمایه گذاری سنگین و در ابعاد گسترده چگونه هزینه سایر فناوری‌های مشابه را کاهش داده است.
دکتر روپرت وِی، نویسنده اصلی این گزارش، گفت: «تازه‌ترین تحقیقات ما نشان می‌دهد که با گسترش ابعاد فناوری‌های مهم سبز، کاهش هزینه آنها ادامه خواهد یافت و هرچه سریعتر حرکت کنیم، پول بیشتری پس‌انداز کرده‌ایم.»
انرژی‌های بادی و خورشیدی درحال حاضر ارزان‌ترین گزینه برای پروژه‌های تازه تولید برق هستند، اما پرسش‌هایی در مورد بهترین روش ذخیره برق و ایجاد توازن در شبکه، زمانی که تغییر آب و هوا به کاهش تولید برق از این منابع منجر می شود، وجود دارد.
هزینه صفر خالص
فیلیپ هموند، وزیر دارایی بریتانیا، در سال ۲۰۱۹ به نخست وزیر نوشت که هزینه رسیدن به حالت کربن خنثی تا سال ۲۰۵۰ در بریتانیا بیش از یک تریلیون دلار خواهد بود.
گزارش تازه می‌گوید که این هزینه احتمالا بیش از حد برآورد شده بود که باعث انصراف از سرمایه گذاری در انرژی‌های نوین شده.
این گزارش همچنین می گوید که پیش‌بینی هیات میان دولتی تغییر اقلیم سازمان ملل (آی پی سی سی) دایر بر اینکه هزینه حفظ میزان افزایش دما در زیر دو درجه، به معنی کاهش تولید ناخالص داخلی تا ۲۰۵۰ خواهد بود بیش از حد بدبینانه است.
براساس این یافته‌ها انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر احتمالا با «صرفه خالص» اقتصادی همراه خواهد بود.
نتایج این تحقیق در نشریه «ژول» منتشر شده است.