دانشمندان جوهری ساخته‌اند که کلید رمزبندی برای رمزگشایی پیام‌های مخفی را می‌توان در آن پنهان کرد.
این روش استگانوگرافی که در دانشگاه تگزاس به وجود آمد، برای پنهان کردن کلید باز کردن قفل فایل متنی «جادوگر شگفت انگیز اوز» در یک کلمه ۳۰ حرفی به کار رفت.
نمونه‌ای از این جوهر، حاوی پلیمرهایی که داده‌ها را ذخیره می‌کند، تنها چیزی است که مثل رمز برای بازکردن قفل فایل رمزبندی‌شده لازم است.
اریک آنسلین، از دانشگاه تگزاس، به [مجله] نیو ساینتیست گفت: «چون آن‌ها پلیمری با توالی بسیار خاص‌اند، واحدهای امتداد آن توالی، توالی‌ای از اطلاعات روی خود دارند درست مثل هر جمله‌ای که حاوی اطلاعاتی در توالی حروف است.»
«تراکم اطلاعات حیرت‌آور است.»
آلن وودوارد از دانشگاه ساری [انگلستان] افزود: «ایده نوشتن یک پیام که به صورت واقعی و پنهان در ساختار مولکولی جوهر وجود دارد، بسیار جذاب است، اگرچه شاید چندان کاربردی نباشد.»
پژوهشگران امیدوارند با توسعه این روش کاربردهای واقعی این فناوری مثل پنهان کردن پیام مخفی در حروف یا اشیا پلاستیکی را بیابند.
مقاله‌ای که به جزییات این دستاورد پرداخته است، در نهایت می‌گوید: «این الگوواره [پارادایم] برای ذخیره‌سازی و رمزبندی اطلاعات مولکولی بسیار وسیع ظرفیت چشمگیری دارد.»
«در تکرارهای آتی [نسخه‌های بعدی] به‌دنبال روش‌های خودکارسازی روباتی فرآیندهای خواندن و نوشتن، افزایش سطح دسترسی و عملی بودن آن برای برنامه‌های کاربردی دنیای واقعی خواهیم بود.»
انجمن شیمی آمریکا این مقاله را با عنوان «رمزبندی ملکولی و استگانوگرافی با استفاده از ترکیب‌هایی از الیگورتان‌های توالی‌بندی‌شده به‌صورت همزمان» در همین ماه منتشر کرده است.