آهن‌پرایس- اصلاح قیمت فولاد تنها راهکار تعدیل تعرفه صادرات سنگ آهن می باشد. اعمال تعرفه در کشورهای مختلف نظیر آمریکا یا اروپا و حتی چین معانی مختلفی دارد و احتمالا یکی از خطاها ی آنها این است که برای فولادی که رقابت پذیر نیست، تعرفه وضع کرده اند که البته این موضوع می تواند ناشی از مازاد نیروی انسانی، ایراد در فناوری، گران بودن انرژی و ... باشد.
در ایران نیز خطاها مفاهیم مختلفی دارند و دلیل وضع تعرفه در کشور ما بیشتر به مکانیزم قیمت گذاری فولاد باز می گردد تا آنکه دولت سیاست عدم خام فروشی داشته باشد. اگرچه دولت دوست دارد که ارزش افزوده را افزایش دهد و از قیمت های پایین تر در تولید ناخالص داخلی به قیمت های بالاتر حرکت کند و در این راستا نظیر سایر کشورها دنبال جذب سرمایه گذاری باشد چرا که اهل فن معتقدند که راه برای جلوگیری از خام فروشی، سرمایه گذاری است نه اعمال تعرفه و همواره از این سیاست حمایت کرده است.
اگرچه در حوزه فولاد هنوز با خطا به جهت سونامی قیمت دلار مواجه هستیم، اما دولت هنوز علی رغم تثبیت نرخ دلار، اجازه نداده که در قیمت فولاد مکانیزم رقابتی یعنی عرضه و تقاضا حاکم شود و بازار فولاد هم چنان با مازاد عرضه مواجه می باشد و دولت می تواند درمورد آن به گونه ای سیاست گذاری کند که قیمت تابع مکانیزم عرضه و تقاضا باشد. اما هنوز با آن نقطه فاصله دارد و معتقد است می تواند عامل جهش ۲۰ درصدی در بازار باشد و چون صنایع ممکن است قدرت پرداخت را نداشته باشند یا نقدینگی بانک ها پاسخگو نباشد لذا ترجیح داده این عدد را به مرور زمان پر کند. از اینرو دولت برای پر کردن این شکاف، قیمت سنگ آهن را به فولاد وصل کرد و چون قیمت سنگ آهن ۲۰ درصد کمتر از قیمت استاندارد فولاد بود و در مقابل صادرات هم آزاد بود، لذا فشار قیمتی بر سنگ آهن سبب شد بازار صادراتی جذاب تر شود و صادرات به جای عرضه داخلی از سوی عرضه کنندگان انتخاب گردد.