واحد اطلاعات اقتصادی اکونومیست در گزارشی که اخیرا منتشر کرده به بررسی 60 شهر جهان در نقاط مختلف دنیا پرداخته و توکیو، پایتخت ژاپن را "امن‌ترین" شهر جهان معرفی کرده است.
اولویت‌بندی شهرها بر اساس امتیازی است که در "شاخص امنیت شهرها" کسب می‌شود.
امنیت در چهار زیر گروه "دیجیتال، سلامت، زیرساخت‌ها و شخصی" در این رتبه‌بندی امتیاز دهی شده‌اند و توکیو توانسته در مجموع این ۴ رتبه‌بندی، با کسب امتیاز ۹۲ از ۱۰۰ امن‌ترین شهر جهان معرفی شود.
پس از توکیو، سنگاپور در رتبه دوم قرار گرفته و اوساکا دیگر شهر ژاپن در این فهرست در رتبه سوم قرار گرفته است.
| امن‌ترین شهرهای جهان از دید اکونومیست | |
| نام شهر | امتیاز |
| توکیو | ۹۲ |
| سنگاپور | ۹۱/۵ |
| اوساکا | ۹۰/۹ |
| آمستردام | ۸۸ |
| سیدنی | ۸۷/۹ |
| تورنتو | ۸۷/۸ |
| واشنگتن | ۸۷/۶ |
| کپنهاگ | ۸۷/۴ |
| سئول | ۸۷/۴ |
| ملبورن | ۸۷/۳ |
شهرهایی اروپایی نظیر آمستردام، پایتخت هلند که میزبان تعداد زیادی از گردشگران خارجی است و همچنین شهر کپنهاگ در دانمارک در زمره ده شهر برتر امن در جهان قرار گرفته‌اند.
واشنگتن تنها شهر آمریکایی است در فهرست ده شهر امن جهان قرار گرفته است؛ که در رتبه هفتم قرار دارد.
شهر سیدنی استرالیا هم در این فهرست در رتبه دهم قرار گرفته است.
در فهرست امسال هیچ شهری از ایران دیده نمی‌شود.
توکیو در حالی در رتبه کلی مقام اول را کسب کرده که در دسته "امنیت دیجیتال" هم رتبه نخست را از آن خود کرده است.
این در حالی است که سنگاپور در زیر گروه‌های "امنیت زیرساخت‌ها" و همچنین "امنیت فردی" در رتبه اول قرار دارد ولی در مجموع از توکیو امتیاز کمتری کسب کرده است.
در این رتبه‌بندی شهرهای کشورهای در حال توسعه عمدتا در پائین فهرست قرار گرفته‌اند.
شهر بندری لاگوس در نیجریه در رتبه آخر این فهرست قرار گرفته که در کنار شهرهایی مانند کراچی، قاهره و کاراکاس قرار گرفته‌اند.
لاگوس در شاخص امنیت شهرها امتیاز ۳۸.۱ از صد را کسب کرده است.
معیارهای مختلفی برای چهار دسته مجزای امنیت مد نظر قرار گرفته‌اند؛ بعنوان مثال در بحث "امنیت دیجیتال" شاخصهایی نظیر حریم خصوصی، میزان آگاهی شهروندان از تهدیدهای دیجیتال و همچنین تیمهای امنیت سایبری از جمله موارد تعیین کننده در کسب امتیاز بوده‌اند.
در زمینه امنیت زیرساخت‌ها هم عواملی نظیر امنیت حمل و نقل، سازگار بودن گذرگاه‌ها با عابران پیاده و مدیریت بحران تعیین کننده بوده است.
در "امنیت سلامت" سیاست‌های زیست محیطی، دسترسی به خدمات پزشکی و همچنین تعداد تخت‌های بیمارستانی و پزشکان برای هر هزار نفر مد نظر قرار گرفته شده‌اند.
و در نهایت در بحث امنیت فردی، شاخصهایی نظیر میزان دخالت پلیس، دسترسی به داده‌های مرتبط با جرائم خیابانی، قوانین مرتبط با سلاح و نظارت بر خطرات از جمله مواردی برای تعیین امتیاز این نوع امنیت بوده است.