با مشخص شدن نتیجه آرا انتخابات پارلمانی در آلمان، آنگلا مرکل روز 25 سپتامبر (3 مهر) برای چهارمین دوره پیاپی در سمت صدراعظمی آلمان باقی‌می ماند تا وظیفه سنگین مدیریت مشکلات و کمبودها در این کشور بازهم به دوش او بیفتد.
به گزارش ایران‌جیب به نقل از صمت، اقتصاد آلمان ۲ سال پیش به اوج خود رسید و حالا خانم صدراعظم باز هم باید در همان مسیر با تمرکز رفع کمبودها حرکت کند.«بوندس‌بنک» (بانک مرکزی آلمان) هشدار می‌دهد که توسعه اقتصادی بسیار بالای امسال میلادی در این کشور پایدار نیست. بانک مرکزی آلمان برآورد می‌کند که روند رشد تا سال ۲۰۲۱میلادی (۱۴۰۰-۱۳۹۹) در این کشور به ۰/۷۵درصد کاهش یابد مگر اینکه کاری برای بازنگری در روند راکد بهره‌وری در این کشور انجام شود. بازار کار اکنون دیگر ظرفیت چندانی برای پذیرش نیروی‌کار ندارد. بوندس بنک فرض را بر این گذاشته که در سال‌های اولیه بعد از ۲۰۲۰میلادی(۱۳۹۹-۱۳۸۹) سالانه جذب نیرو در بازار کار ۲۰۰هزار نفر کم می‌شود. در این کشور همچنین جمعیت درحال رفتن به سمت پیری است و از امسال به بعد ۰/۵میلیون نفر از آلمان‌ها سالانه بازنشسته می‌شوند. نسبت وابستگی سالمندان از ۲۶/۵درصد به ۳۹/۳درصد تا سال ۲۰۲۵میلادی (۱۴۰۴-۱۴۰۳) و میانه قرن۲۱ به ۵۶درصد خواهد رسید.پیش‌فرض این است که جوامع سالخورده در طول زمان تیزی و برندگی خود را از دست می‌دهند. براساس اعلام بانک مرکزی آلمان این وضعیت احتمال دارد بر پیشرفت‌های فناوری اثر بگذارد و رشد بهره‌وری اقتصادکلان را نیز کم کند.
شورای کارشناسان اقتصادی آلمان حزب خانم مرکل را به دلیل ناکامی در محکم کردن سقف اقتصادی این کشور در روزهای درخشان عملکرد اقتصادی سرزنش می‌کنند. درواقع این طبقه سیاسی خود را در سایه دستاوردهای گذشته و حسی کاذبی از امنیت به لطف نرخ ارز ارزان و بهبودی موقت در بحران حوزه یورو پنهان کرده است. بانک مرکزی آلمان همچنین اعلام کرد: روند اصلاحات دولت فعلی ناامیدکننده است. از دوره موفقیت اقتصادی استفاده درستی برای آماده‌سازی اقتصاد آلمان برای رویاروی با تغییرات فناورانه نشده است.مارسل فراچرر، رئیس «موسسه اقتصاد آلمان» (DIW) معتقد است خارجی‌هایی که از مدل آلمان در اقتصاد خود استفاده می‌کنند نفعی به کشور خود نمی‌رسانند. هیچ معجزه خاصی البته در حرف او وجود ندارد. رشد آلمان از سال ۲۰۰۰میلادی (۱۳۷۹-۱۳۷۸) به این‌سو با استانداردهای پیشین در خود این کشور چندان هماهنگ نبود و آلمان‌ها پویایی اقتصادی خود را در مقایسه با جایی مانند شرق آسیا یا اسکاندیناوی از دست داده‌اند.
صنایع آلمان ممکن است جرقه‌زده و شکوفایی خود را کامل کرده باشند اما از انقلاب اطلاعات و داده‌ها جامانده‌اند. اتصالات پهنای باند در این کشور از فیبرهایی با سرعتی کمتر از کشورهایی چون ترکیه و مکزیک استفاده می‌کنند و این سرعت حتی از کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) هم کمتر است. درواقع این سازوکار در آلمان همچنان برپایه سیم‌های مسی است.دولت آلمان از فرصتی که در این سال‌ها داشت برای بهبود وضع زیرساخت‌هایش استفاده نکرد. این کشور در ۷سال گذشته کمترین استقراض (چیزی نزدیک به صفر) را داشت اما نتوانست از این فرصت برای تقویت زیرساخت‌هایش استفاده کند. سرمایه‌گذاری خالص عمومی نیز در بیشتر سال‌های ۱۵سال گذشته در این کشور منفی بوده است.ولفگانگ شویبله، وزیر دارایی آلمان همواره یک مسیر یعنی بودجه متعادل را پیگیری کرده و همه‌چیز را برای داشتن بودجه متعادل نادیده گرفته است. درواقع آلمان بیش از اندازه وابسته به یک مدل مهندسی در جهان است که فناوری دیجیتال و هوش مصنوعی درحال تغییر آن مدل در سراسر دنیا است.
برای نمونه، حالا خودروها به سمت هوشمند شدن پیش رفته‌اند. سازندگان خودرو در آلمان تکنسین‌های بسیار خوبی دارند و با استفاده از همین نیروها برای دستیابی به خودروهای برقی ساخت آلمان به‌سختی می‌جنگند اما این راه را تازه شروع کرده‌اند و پیش از آن سال‌ها وقت خود را با تمسخر تهدید از سوی شرکتی مثل تسلا تلف کردند. بدتر از همه برای آلمان‌های خودروساز اما این است که چین قوانینی سختگیرانه را تصویب کرده که خودروهای بدون انتشار گاز گلخانه‌ای تا سال آینده ۸درصد کل واردات خودرو در این کشور را تشکیل دهند و این میزان در سال ۲۰۱۹میلادی (۱۳۹۸-۱۳۹۷) به ۱۰درصد و در سال ۲۰۲۰میلادی (۱۳۹۹-۱۳۹۸) نیز به ۱۲درصد برسد. خودروسازان آلمانی نمی‌توانند به این استاندارد موردنظر چینی‌ها نزدیک شوند، بنابراین خطر از دست دادن بازار بزرگی چون چین را بیخ‌گوش خود می‌بینند.مشکل آلمانی‌ها با چینی‌ها اما تنها خودروها نیستند. صادرکنندگان آلمانی توانستند ۱۰سال تمام «موج‌چینی» درخواست کالا را در دست خود داشته باشند و به مهم‌ترین تامین‌کننده ابزار و کالاهای صنعتی برای آسیا تبدیل شوند. اما آن روزهای خوش دیگر به پایان رسیده است و آلمان‌ها دیگر نمی‌توانند دلخوش به این پیشتازی باشند.
شورای کارشناسان آلمان می‌گوید: صادرات به چین از سال ۲۰۱۵میلادی (۱۳۹۴-۱۳۹۳) به این‌سو از حرکت بازمانده است و حالا تهدیدی بزرگتر در کمین اقتصاد کشورشان است. براساس اعلام این کارشناسان چین به‌طور فزاینده درحال صادرات کالاهایی است که با جنس آلمانی مو نمی‌زند.چین در مسیر خود برای بالا رفتن در نردبان فناوری با شرکت‌های آلمانی در بازارهای خارجی (بازارهای غیر از چین و آلمان) رقابت می‌کند و این به هیچ‌وجه برای آلمانی‌ها نشانه خوبی نیست. مطالعه‌ای از سوی شورای کارشناسان آلمان نیز نشان می‌دهد که کاهش ادامه‌دار ۱۰درصدی در صادرات آلمان به چین، تولید ناخالص ملی آلمان را تا ۸/۴درصد در یک دوره ۴ساله کم خواهد کرد و این مرحله آغازین وابستگی برای اقتصاد آلمان است. به هر حال، آلمان اکنون به یک کار اساسی نیاز دارد تا بتواند زیرساخت‌هایش را به‌روز کرده و با انقلاب داده و اطلاعات کنار بیاید، البته اگر مایل است در میان بالاترین قدرت‌های اقتصادی جهان همچنان حضور داشته باشد.
منبع: Telegraph