وابستگي به تجملات زندگي انسان را در بحران وضعيت جسماني و روحي قرار ميدهد. تجملپرستي فرد را به مخالفت در برابر خانواده و اجتماع ميكشاند. به طوري كه در برخي مواقع منجر به احساس تنهايي و دورويي در فرد ميشود. تجملگرايي ميتواند عامل بسياري از لغزشها در زندگي افراد باشد و آنها را از رسيدن به كمال دور كند. در واقع تجملات به عنوان يكي از پديدههاي ناهنجار در اجتماع شناخته شده است. البته نه به معناي گرايش به تجمل طبيعي بلكه افراط و زيادهروي در ماديات. بهرهمندي انسان از زندگي كوتاهي كه در اختيارش قرار گرفته تنها با استفاده از اصول و موازين اخلاقي امكانپذير است.
كساني كه به تجملگرايي مبتلا ميشوند با چشم و همچشمي اطرافيان تبديل به يك بيمار روحي - رواني ميشوند كه اين خود ناخودآگاه موجب تعويض خانه، وسايل موجود در خانه، ماشين و ديگر امكانات رفاهي ميشود. وسايل مصرفي خانه هر از گاهي توسط اين افراد وابسته به تجمل تعويض ميشود آن هم تنها به اين خاطر كه با يكديگر همخواني ندارند. اين وسايل گاهي به اصطلاح با مد همراه ميشوند تا به روز باشند اما مهمترين اصل زيربنايي در امر تجملگرايي شامل حال افرادي است كه از كمبودهاي روحي و رواني رنج برده و احساس حقارت ميكنند و با اين عمل بر مسائل خود سرپوش ميگذارند.
به تجملات گرويدن از منظر روانشناسي ميتواند نوعي مكانيسم دفاعي براي جبران عقده حقارت در افراد باشد كه از يكسري عوامل روانشناختي سرچشمه گرفته است. اين دسته از افراد كه فخر خود را از طريق ريخت و پاش نشان ميدهند تا ديگران بزرگيشان را دريابند، افرادي درگير و دار اين عوامل روانشناختي هستند.
تجملگرايي در هر حيطهاي كه باشد موجب اسراف در اموال خواهد شد و نه تنها به اقتصاد خانواده كمك نميكند بلكه به اقتصاد جامعه نيز ضرر وارد ميكند. به عنوان مثال عروسيهاي ميلياردي در تالارهاي آنچناني، همراه با ماشينهاي مدل بالا و دستهگلهاي چند ميليوني كه اگر در هر يك از اين موارد ذرهاي صرفهجويي به عمل آيد شايد بتوان گفت به جرئت زندگي بسياري از جوانان در حال ازدواج را نجات خواهد بخشيد و ره توشه زيبايي برايشان فراهم خواهد شد.
اما آيا واقعاً اين هزينههاي ميلياردي درست است؟ چه كسي در مقابل اين هزينههاي سرسامآور پاسخگو است؟ جواناني هستند كه به خاطر نداشتن هزينه مالي به اندازه كافي از ازدواج سرباز ميزنند و برخي ديگر از آنها نيز ميلياردها تومان پول هزينه يك شب ميكنند؟ به راستي كدام صحيح است؟ چه چيزي باعث پيدايش اين فاصله طبقاتي شده است؟ آيا اين رويدادها نشاندهنده شخصيت بيشتر افراد است يا ضامن پايداري زندگي افراد شده و خوشبختي جوانان را تضمين خواهند كرد؟
در مسير رشد هر پديده با آسيبهاي بسياري رو به رو ميشويم كه بايد در جهت اصلاح آن تلاش بيشتري كرد. برخوردهاي متفاوت در قشر جامعه موجب وابستگي ميشود كه اين ميتواند نوع نگرش افراد را تغيير دهد. با توجه به افكار و عقايد مختلف بايد در جهت ريشهيابي و بهينهسازي اين موارد تلاش كرد. زندگياي كه در پناه هزينههايي هنگفت سر به فلك بكشد مسلماً تنشهاي روحي و رواني متعددي را در پي داشته و نوعي عدم تعادل در افكار را به وجود خواهد آورد.
جامعهشناسان معتقدند تجملگرايي در خانوادههايي كه نسلهاي قبلي آنها از ثروت قابل توجهي برخوردار بودهاند، كمتر ديده ميشود. بدين معني كه بيشترين تجملات در بين افرادي است كه به تازگي صاحب ارث و ميراث شدهاند و بدين وسيله سعي در جبران كاستيهاي زندگي خود دارند. با اين تفاسير پديده تجمل و تجملگرايي فشار سنگيني بر قشر كمدرآمد جامعه وارد ميسازد و زندگي افراد را به ورطه سقوط كشانده و هر آينه شخصيت انساني را زير سؤال ميبرد. پس بايد مراقب شيوع ويروس تجملگرايي بود.
ويروس تجمل گرايی در كمين كم درآمدها
کد خبر : ۳۱۵۶۸ | دوشنبه، ۲۹ آذر ۱۳۹۵ - ۲۱:۲۸:۴۷ | ۲۸۸۶ بازدید |
وابستگی به تجملات زندگی انسان را در بحران وضعيت جسمانی و روحی قرار میدهد. تجملپرستی فرد را به مخالفت...