پارلمان کره‌جنوبی، رئیس جمهور را برکنار کرد

نمایندگان پارلمان کره جنوبی با اکثریت آرا به طرح عدم کفایت پارک گون-هه، رئیس جمهوری کره، رای دادند.

طرح استیضاح و عدم اعتماد به رئیس جمهوری که هفته گذشته به پارلمان تسلیم شده بود، در جلسه روز جمعه، ١٩ آذر (٩ دسامبر)، مورد مذاکره و رای‌گیری قرار گرفت و پس از شمارش آرا، اعلام شد که این طرح با ٢٣٤ رای موافق در برابر ٥٦ رای مخالف تصویب شده است. با اعلام نتیجه این رای‌گیری، رئیس جمهوری به طور موقت از سمت خود معلق می‌شود تا دادگاه قانون اساسی در مورد برکناری دایم او تصمیم‌گیری کند.

رسیدگی به این پرونده در دادگاه قانون اساسی ممکن است تا چند ماه به طول انجامد و در این مدت، نخست وزیر وظایف رئیس جمهوری را برعهده خواهد گرفت. طبق قانون اساسی کره جنوبی، در صورت تایید برکناری رئیس جمهوری، نخست وزیر رسما به کفالت ریاست جمهوری منصوب می‌شود و موظف است ظرف شصت روز، انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند. در شرایط عادی، وظیفه نخست وزیر عمدتا شامل مسایل اجرایی است و او معمولا در تصمیم‌گیری سیاسی و سیاستگزاری‌های اصلی نقش چندانی ندارد.
پیش از آغاز رای‌گیری در روز جمعه، شماری از نمایندگان احزاب مخالف که دارای اکثریت در پارلمان هستند، در حالیکه مشت‌های خود را گره کرده بودند، بر کف تالار جلسات پارلمان نشستند و شعار "عدم اعتماد" سر دادند.

در خارج از ساختمان پارلمان هم نزدیک به دو هزار نفر تجمع کرده و خواستار رای عدم اعتماد به رئیس جمهوری شده بودند. برخی از معترضان از شب گذشته در این محل حضور داشتند.

یکی از نمایندگان مدافع طرح عدم اعتماد به رئیس جمهوری با اشاره به این تجمع، گفت "مردم بزرگ ما پیشاپیش راه را برای تصویب این طرح گشوده‌اند، پس بیایید کاری کنیم که در برابر تاریخ سربلند باشیم." این نخستین بار از زمان استقرار دموکراسی در کره جنوبی در اواسط دهه ١٩٨٠ است که یکی از رئیسان جمهوری این کشور با استیضاح و رای عدم اعتماد پارلمان مواجه می‌شود.

تعدای از نمایندگان حزب خانم پارک نیز گفته بودند که به طرح برکناری رئیس جمهوری رای موافق خواهند داد.

قبل از رای‌گیری، حدود یکصد و شصت تن از نمایندگان دو حزب اصلی مخالف دولت هشدار دادند که اگر طرح برکناری رئیس جمهوری تصویب نشود، به طور دستجمعی از عضویت پارلمان استعفا خواهند داد. البته تحلیلگران گفته‌‍اند که این تهدید بیشتر جنبه نمادین داشت زیرا قطعا رئیس پارلمان استعفای این افراد را نمی‌پذیرفت زیرا چنین وضعیتی، بحران سیاسی کشور را تعمیق می‌کرد.

طرح استیضاح رئیس جمهوری در پی آغاز پیگرد یکی از دوستان نزدیک او به اتهام سوء استفاده از موقعیت و فساد مالی و احتمال ارتباط رئیس جمهوری با این پرونده به جریان افتاد. ماه گذشته میلادی رسانه‌های خبری کره جنوبی گزارش کردند که چوی سن-سیل، از دوستان نزدیک پارک گون-هه، رئیس جمهوری، با استفاده از موقعیت خود به اعمال نفوذ در انتصاب مشاوران رئیس جمهوری و همچنین سوء‌استفاده مالی به نفع بنیادهای غیرانتفاعی زیر نظر با خود مبادرت کرده است. این دو بنیاد مامور اجرا و کمک به طرح‌های فرهنگی و ورزشی مورد علاقه رئیس جمهوری بودند. خام چوی که در خارج به سر می‌برد، برای پاسخگویی به اتهامات به کره جنوبی بازگشت و بازداشت شد.

رئیس جمهوری در سخنانی ضمن انتقاد از سوء‌استفاده افراد نزدیک به خود، از این وضعیت ابراز تاسف کرد اما بعدا دادستانی کره جنوبی گفت که خانم پارک احتمالا از اقدامات دوست خود بی‌خبر نبوده است. دفتر رئیس جمهوری هرگونه ارتباط او با اقدامات خانم چوی را تکذیب کرده اما درحالیکه در هفته‌های اخیر، تظاهرات گسترده‌ای علیه رئیس جمهوری برگزار شده بود، پارلمان این کشور، که اکثریت اعضای آن از احزاب مخالف دولت هستند، طرح استیضاح و عدم کفایت خانم پارک را در دستور کار قرار داد.

در ارتباط با این پرونده، وضعیت تعدادی از شرکت های بزرگ کره ای نیز به خاطر کمک مالی به این بنیادها مورد بررسی قرار گرفت.

دوره ریاست جمهوری خانم پارک در فوریه سال ٢٠١٣ آغاز شد در حالیکه انتخاب او انتظارات وسیعی را برای اصلاحات گسترده و تسریع روند رشد اقتصادی و بهبود شرایط اجتماعی این کشور ایجاد کرده بود. دوره ریاست جمهوری در کره جنوبی پنج سال است. پارک گون-هه نخستین زنی بوده است که به ریاست جمهوری کره جنوبی انتخاب شده است.

پارک چون-هی، پدر خانم پارک گون-هه در دوره قبل از استقرار دموکراسی در کره جنوبی، به مدت ١٨ سال تا ترور او در سال ١٩٧٩ بر این کشور حکومت کرد. پارگ چون-هی در سال ١٩٦١ با کودتای نظامی قدرت را در دست گرفت و دو سال بعد به ریاست جمهوری انتخاب شد. رای مجلس کره جنوبی باعث نگرانی در مورد تاثیر این تحول سیاسی بر شرایط اقتصادی این کشور شده است. کره جنوبی، که پس از استقرار دموکراسی در این کشور به سرعت مسیر توسعه را پیموده، یکی از قدرت‌های اقتصادی عمده آسیا محسوب می‌شود و تحولات آن کشور بر شرایط منطقه و جهان تاثیر خواهد گذاشت.