شرکت پنتون رنگ سال ۲۰۲۶ را معرفی کرد؛ سفید خامهای به نام «رقصنده ابر» که تصویری از ابرهای سفید و پفکرده را تداعی میکند. سفید لطیفی که بیش از آنکه مفهومی تازه باشد، یادآور بافت نرم مارشمالو است و گرایش به آرامش در آن هویدا است. با این حال، برخی متخصصان تردید دارند که این رنگ بیفام بهتنهایی بتواند حالوهوای جهانی را بازتاب دهد.
استیون وستلند، استاد علم رنگ در دانشگاه لیدز در انگلستان، میگوید که رنگ سال بیش از آنکه معیار علمی باشد، «ابزاری تبلیغاتی» است. بهویژه آنکه نهادهای مختلف رنگهای متفاوتی را برای سال انتخاب میکنند. در مقابل، پنتون از انتخاب خود دفاع میکند. لی آیزمن، مدیر مؤسسه رنگ پنتون، میگوید که «سفید ابری» نماد آرزوی جامعه برای آیندهای بهدور از افراط و آلودگی است؛ فضایی خالی و صحنهای پاکسازیشده برای فرود نرم ذهنهای خسته از انبوه محرکها و شلوغیهای جامعه مدرن.
وستلند و لوری پرسمن تاکید میکنند که رنگ سال قرار نیست «ترند» بسازد بلکه باید «حالوهوای پنهان جهان» را ثبت کند. به باور آنها، در فرهنگی که بر شتابی دائم استوار است، مردم بیش از همیشه در پی آرامش و سادگی هستند.
گزینههای پرطرفدار دیگر امسال هم همین مسیر را دنبال میکنند؛ سبزآبی که به گفته ناظران، پیوندی با طبیعت و ذهنیت «زمینمحور» دارد و بیشتر بهدلیل ماهیت آرامشبخش آن بهکار گرفته میشود.
در سوی دیگر طیف، رنگهای سرخفام خاکی مانند زرینسرخ، گارنت و قرمز برنزی، با گرما و غنای بصری خود فضایی صمیمی و آرام میسازند. همچنین خاکستری مایل به زرد، اکرون و شاه بلوطی و پالت رنگهایی همچون بژهای کرمقهوهای روشن، بیانگر گرایش به طیفهای خنثی چندلایه است که زمینهای سبک برای مبلمان و آثار هنری هم ایجاد میکند.
طیفهای دیگری مانند هلویی، کرمقهوهایهای روشن، آبیهای کانی و سبزهای یشمی و سبز موسوم به «مریمگلی» هم بهسبب ارتباطشان با طبیعت و حس بازگشت به سادگی ترند شدهاند.