هزینه دسترسی به فیبر نوری برای هر واحد مسکونی بین 5 تا 10 میلیون تومان است؛ شامل کابل‌کشی داخلی، ایاب‌وذهاب، مالیات و خرید مودم سازگار، که فرایند نصب آن حدود 10 تا 30 روز پس از ثبت درخواست انجام می‌شود.
با توجه به بررسی‌های انجام شده هزینه کابل کشی فیبر نوری داخل منازل به ازای هر واحد حداقل 2 میلیون و 200 هزار تومان است. این رقم شامل 1 تا 30 متر کابل فیبر نوری، هزینه ایاب و ذهاب و مالیات خواهد بود. در صورتی که شرایط کابل کشی به نحوی باشد که به بیش از 30 متر کابل کشی نیاز داشته باشد، هزینه آن به طور جداگانه به متقاضی اعلام می‌شود.
در کنار این مورد هزینه مجزایی برای خرید مودم‌های سازگار با فیبر نوری باید انجام شود چرا که مودم‌های قدیمی ADSL یا VDSL از کابل فیبر نوری پشتیبانی نمی‌کنند. هزینه مودم‌ها در بازه زمانی فعلی، بسته به کالای انتخابی، بین 2.5 تا 7.5 میلیون تومان است.
در چارچوب خدمات شرکت مخابرات، در صورتی که درخواست خود برای دریافت خدمات فیبر نوری را ثبت کنید، بین 10 تا 30 روز زمان خواهد برد تا پیمانکار با شما تماس بگیرد تا جهت نصب کابل و مودم هماهنگی لازم انجام شود.
در عین حال در زمان ثبت نام متقاضی باید یکی از بسته‌های حجمی زمانی را نیز انتخاب کند که شرح این بسته‌های ماهانه در جدول زیر قابل مشاهده است:
بهبود کیفیت اینترنت همراه در صورت استفاده فراگیر از فیبر نوری
فیبر نوری، یکی از بنیادی‌ترین زیرساخت‌های ارتباطی جهان مدرن است؛ فناوری‌ای که با بهره‌گیری از پدیده‌ی انتقال نور از درون رشته‌های بسیار باریک شیشه یا پلاستیک، داده‌ها را با سرعتی نزدیک به سرعت نور منتقل می‌کند. این بستر ارتباطی، در مقایسه با کابل‌های مسی و سایر فناوری‌های سنتی، انقلابی در دنیای ارتباطات محسوب می‌شود؛ چرا که ظرفیت بی‌نظیری برای انتقال حجم عظیمی از اطلاعات با تاخیر بسیار اندک، پایداری بالا و تداخل سیگنالی تقریباً صفر فراهم می‌سازد.
از لحاظ ساختاری، شبکه‌ی فیبر نوری نه‌تنها داده‌ها را با دقت و سرعت بیشتری جابه‌جا می‌کند، بلکه به‌سبب مقاومت بالا در برابر نویزهای الکترومغناطیسی و عوامل محیطی، از قابلیت اطمینان بالاتری برخوردار است. این ویژگی‌ها باعث شده که فیبر نوری امروز به شالوده‌ی اصلی شبکه‌های «اینترنت پرسرعت»، «ابررایانش»، «زیرساخت دولت هوشمند» و «خدمات ابری و اینترنت اشیا» در دنیا تبدیل شود.
اما آنچه بیش از سایر کشورها در ایران اهمیت دارد، نقشی است که گسترش استفاده از فیبر نوری می‌تواند در تخلیه و بهینه‌سازی بار ترافیک شبکه‌های تلفن همراه داشته باشد. در کشورهایی که توسعه‌ی پوشش فیبر نوری به‌صورت گسترده انجام شده، اپراتورها توانسته‌اند حجم عظیمی از ترافیک دیتا را از شبکه‌های سیار (4G و 5G) به شبکه‌های ثابت مبتنی بر فیبر منتقل کنند، که نتیجه‌ی آن کاهش قابل ملاحظه‌ی ازدحام در باندهای فرکانسی و افزایش چشمگیر کیفیت سرویس موبایل بوده است.
در واقع، فیبر نوری پشتوانه‌ی پنهان نسل جدید ارتباطات بی‌سیم محسوب می‌شود. زمانی که کاربر خانگی یا سازمانی با اینترنت فیبر نوری به شبکه متصل است، از ترافیکی که در غیر این صورت باید از طریق آنتن‌های موبایل جابه‌جا شود، کاسته می‌شود. این موضوع نه‌تنها در مصرف انرژی، هزینه نگهداری دکل‌ها و پهنای باند فرکانسی صرفه‌جویی چشم‌گیری ایجاد می‌کند، بلکه امکان توسعه سریع‌تر و ارزان‌تر نسل پنجم و ششم شبکه‌های سیار را نیز فراهم می‌آورد.
افزون بر مزایای اقتصادی و فنی، گسترش فیبر نوری بستری برای تحول دیجیتال در بخش‌های مختلف از آموزش و سلامت تا تجارت و خدمات دولتی است. اتصال پایدار، پرسرعت و ایمن فیبر نوری، امکان استقرار دولت الکترونیک، شهر هوشمند و اقتصاد داده‌محور را فراهم می‌کند؛ به‌گونه‌ای که ارتباطات میان دستگاه‌ها و کاربران بدون وقفه و با کیفیت یکنواخت انجام می‌شود.
به بیان دیگر، سرمایه‌گذاری در توسعه‌ی شبکه ملی فیبر نوری صرفاً اقدامی در حوزه‌ی فناوری نیست، بلکه پروژه‌ای زیربنایی برای رشد اقتصادی، کاهش شکاف دیجیتال و افزایش بهره‌وری ملی است. در چشم‌انداز آینده، هر چقدر نفوذ فیبر نوری عمیق‌تر شود، فشار بر شبکه‌های سیار کمتر، پایداری ارتباطات بیشتر، و ظرفیت کشور برای ورود به عصر اینترنت اشیا و داده‌های کلان گسترده‌تر خواهد بود./ تسنیم