داده‌های ماهواره‌ای و مطالعات هیدروگرافی نشان می‌دهد که کاهش اخیر سطح آب دریای مازندران (در حدود 9 تا 18 متر) تأثیر چندانی بر خط ساحلی ایران نگذاشته است.
برخلاف کشورهای شمالی مانند قزاقستان و روسیه که با عقب‌نشینی قابل توجه سواحل مواجه شده‌اند، سواحل ایران ثبات نسبی دارد.
شیب ملایم و ساختار رسوبی سواحل ایران به ویژه در مناطق جنوبی دریای مازندران، باعث شده که حتی با کاهش قابل توجه سطح آب، خط ساحلی تغییر محسوسی نکند. در مقابل، سواحل کم‌عمق و پست شمالی با آسیب بیشتری روبرو شده‌اند.
فعالیت‌های انسانی مانند احداث سازه‌های ساحلی و مدیریت منابع آب نیز در ثبات نسبی سواحل ایران نقش داشته است. همچنین، جریان‌های رسوبی رودخانه‌های بزرگ مانند ولگا و اورال که بیشتر بر سواحل شمالی تأثیر می‌گذارند، در تغییرات خط ساحلی کشورهای دیگر مؤثر بوده است.
کارشناسان معتقدند اگر روند کاهش سطح آب ادامه یابد، ممکن است ایران نیز در بلندمدت با چالش‌هایی مواجه شود، اما در حال حاضر شرایط سواحل ایران نسبت به دیگر کشورها پایدارتر است.