پس از تصویب آیین‌نامه شمارههای رند در هیات مدیره شرکت مخابرات ایران در سال 88، شمارههای رند برای فروش به مراکز مخابراتی سپرده شد.طبق آیین‌نامه، شماره‌ها در قالب 4 گروه الماس، طلایی، نقره‌ای و سفارشی دسته بندی شد که به ترتیب گروه الماس بهترین و گران‌ترین شمارههای رند بودند.
طبق آن آیین‌نامه قیمت فروش هر شماره رند سفارشی تلفن ثابت 350 هزار تومان، شماره رند نقره‌ای 750 هزار تومان و شماره رند طلائی 2 میلیون تومان تعیین شد و قرار شد شمارههای ناب الماس نیز به بالاترین قیمت فروخته شوند. هم‌اکنون قیمت هر خط معمولی تلفن ثابت حدود 50 هزار تومان است.فروش شماره‌ها در مراکز مخابراتی ادامه داشت تا اینکه در سال 90 شرکت مخابرات ایران تصمیم گرفت گنجینه شمارههای رند را یکجا به پول تبدیل کند و مجموع شمارههای رند از طریق مزایده به فروش برساند. در آن سال شرکت مخابرات تهران به عنوان نخستین شرکت از مجموعه شرکت‌های استانی مخابرات ایران، در این راه پیش قدم شد و فروش شمارههای تلفن ثابت رند را آغاز کرد.
شرکت مخابرات تهران تصمیم گرفت تا امتیاز شمارههای رند را در چند مرحله به فروش برساند که نخستین مرحله با فروش 70 شماره رند آغاز شد. البته مخابرات برای عرضه شمارههای الماس دست‌نگه داشت و رندترین شمارههای الماس را در مزایده وارد نکرد.این مزایده در یک مرحله دیگر نیز برگزار شد اما برگزاری این مزایده‌‌ها نتیجه‌ای برای مخابرات نداشت و کسی پیدا نشد که شماره رند و مرتب تلفن ثابت را از مخابرات بخرد.
در نتیجه مخابرات بار دیگر فروش شمارههای رند را به مراکز مخابراتی برد تا همیشه و به فراخور نیاز در دسترس متقاضیان باشند.هم‌اکنون فروش شمارههای رند و مرتب تلفن‌ثابت (سفارشی، نقره‌ای و طلائی) با همان قیمت‌های اعلام شده در مراکز مخابراتی سراسر کشور ادامه دارد؛ اما فروش شمارههای الماس بسته به نظر مخابرات استانی است.