حالا دری به تخته خورده است و قرار است در کنار خیل عظیم هیوندای‌هایی که به ایران می‌آیند، ویرایش 2013 هیوندای اکسنت نیز وارد شود. اکسنت نام دیگر ورنا بود، یادتان که هست؟ نمی‌شود درست و حسابی پیش‌بینی کرد که قیمت این خودرو دقیقاً در چه بازه‌ای خواهد بود. ولی به طور حتم این کره‌ای نه چندان سطح بالا رقیبی می‌شود برای دیگر آسیایی‌های نه چندان سطح پایین.
خودروی هزار چهره
19 سال پیش، در روزهایی که هیوندای و دیگر خودروسازان کره‌ای با شدت هرچه تمام‌تر کار می‌کردند تا جهانی شوند، اکسنت متولد شد. سدان سایز کوچکی که در بازار استرالیا به آن اکسِل می‌گفتند. در حالی که خود اکسنت به عنوان جانشین اکسل توسط هیوندای روی کار آمده بود. از همه این‌ها گذشته، این خودرو در بازار کره جنوبی به اسم ورنا عرضه می‌شود. همین خودرو با همین اسامی توسط هیوندای بیجینگ در چین، توسط تگ‌آز در روسیه و توسط تاگان‌روگ در مکزیک ساخته می‌شد. در دورهای شرکت آمریکایی کرایسلر آن را تحت برند خودش با نام Attetude و تحت برند دوج با نام Brisa راهی بازار می‌کرد. این‌ها منهای آن خط تولیدهایی است که توسط میتسوبیشی ژاپن در اسپانیا و ونزوئلا تاسیس شده بود. در پورتوریکو آن را با نام هیوندای Solaris و Brio روی هوا می‌زنند. اینکه چرا ورنا تا این اندازه مورد توجه قرار گرفته بود (و البته گرفته است) برمی‌گردد به کیفیت خوب، قدرت مناسب و صد در صد قیمت مقرون به صرفه آن. سه ضلع مثلثی که موفقیت آن را تا چهار نسل تضمین کرد. خیلی کوتاه بگوییم و بگذریم. آن ورنایی که در ایران می‌بینیم و چند سالی است دیگر نمی‌بینیم، مربوط می‌شد به نسل دوم که بین 2000 تا 2005 روی خط تولید می‌رفت.
آخرین ورنا
سال 2010 هیوندای طبق معمول نتوانست تکرار را تحمل کند و خیلی زود رفت سراغ یک مدل و اساساً یک نسل جدید. چهره آن برداشتی بود از روند مدرن طراحی‌های این شرکت. از نظر ابعاد می‌شد گفت یک سر و گردن بزرگ‌تر شده است. اما بدون تردید بزرگ‌ترین اقبال آن، پیشرانه 1.6 لیتری‌اش بود. پیشرانه به ظاهر قدیمی که این بار به لطف فناوری GDI توانسته بود به قدرت 138 اسب‌بخار برسد. یعنی توانی برابر با بسیاری از 1.8 لیتری‌های بازار. از این خودرو نمونه 1.4 لیتری 107 اسب‌بخاری نیز تولید شده است که خدا را شکر راهی به ایران ندارد. نسخه 5 درب و به عبارتی هاچ‌بک آن بی‌اندازه شبیه به i30 شده است. شاید به همین خاطر بوده باشد که در برخی از بازارها از آن به اسم i25 یاد می‌شود. از نظر ایمنی ورنای نسل جدید با کسب نمره Good از موسسه IIHS و به دست آوردن 5 ستاره از موسسه NHTSA تعهد خود به حفظ جان مشتری را تضمین کرده است.
امکانات
سیستم‌های ایمنی توقف این خودرو با وجود ABS (ترمز ضدقفل) و EBD (توزیع نیروی ترمز) کامل به نظر می‌رسد ولی‌ای کاش روی آن BA (ترمز کمکی) نیز نصب می‌شد تا این پکیج کامل شود. اگرچه با این وزن و آن کشش پیشرانه، سیستم کنترل کشش TCS آنقدرها لازم به نظر نمی‌رسید و حضور آن برای مانورهای جوان‌پسندانه خالی از لطف نیست. سیستم صوتی شامل DVD و VCD هم می‌شود. بنا بر این در صورت نصب یک نمایشگر LCD می‌توان از پخش فیلم برای سرنشینان نیز بهره برد. کنترل اتوماتیک آب و هوا یا آنطور که خارجی‌ها می‌گویند کلایمیت کنترل آن شما را یاد سوناتا می‌اندازد. فقط با قدرت کمتر و هوش ضعیف‌تر. کنترل صدا روی فرمان از آن آپشن‌هایی است که مشتری را حداقل برای چند ماه اول درگیر خودش می‌کند. مکانیزم کروز کنترل برای حفظ سرعت خودرو بدون نگاه داشتن پدال گاز هم چیز بدی نیست. سیستم دسترسی بدون کلید، شاید جالب و مدرن باشد ولی خاص و استثنایی نیست. ورنا چهار کیسه هوا دارد. راننده، سرنشین و دو عدد برای هر یک از طرفین. صندلی راننده و شاگرد هر دو برقی و حافظه‌دار است. روی کنسول مرکزی می‌توان پورت‌های اتصال USB، AUX و iPod را مشاهده کرد. این روزها اگر خودروی شما USBخور نباشد، هیچ به درد نمی‌خورد. البته این را هم در نظر بگیریم که ورنا یکی از ارزان‌ترین تولیدات هیوندای است. پس خیلی توقع آپشن‌ها و ملزومات لوکس را نداشته باشید. دست آخر یادتان باشد ورنا توسط سازنده‌اش در آن‌سوی آب‌ها 60 هزار کیلومتر و تا 5 سال گارانتی شده است.
چگونه خودرویی است؟
بیایید نگاهی بیندازیم به مثبت‌ها و منفی‌های این خودرو که از سوی سایت‌ها و مجلات معتبر پس از بررسی آن داده شده است. سایت «سی‌نت» لذت رانندگی با ورنای جدید را عالی توصیف می‌کند. تکنولوژی‌های داخل کابین را دور از انتظار و سیستم‌های رفاهی‌اش را در حد سدان‌های کلاس بالاتر ارزیابی می‌کند. در مقابل مهم‌ترین ایراد آن را ضعف سیستم‌های برقی و مهم‌تر از همه ایراد نرم‌افزاری نقشه‌خوان ماهواره‌ای‌اش عنوان می‌کند. سایت «اتو تریدر» اکسنت یا همان ورنا را از نظر مصرف سوخت، طراحی، کیفیت مواد و فضای صندلی‌های عقب می‌ستاید ولی همین خودرو را بابت فرمان غیر تلسکوپی و ترمزهایی که روی همه مدل‌ها دیسکی نیستند مورد عتاب قرار می‌دهد.
سایت «ادموندز» برتری‌های ورنا را در پیشرانه پربازده، امکانات استاندارد و فضای داخلی‌اش می‌داند که از حد تصور بزرگ‌تر است. سپس ایرادهای آن را مطرح می‌کند که شامل دید محدود عقب و آپشن‌هایی کمتر از رقبا می‌شود. بخش خودرویی سایت «یاهو» نیز پس از بررسی ورنا 2013 به این نتیجه رسید که مثبت‌های آن مربوط می‌شوند به طراحی، مصرف سوخت و راندن راحت. منفی‌هایش نیز مربوط می‌شوند به صدادار بودن پیشرانه در دورهای بالا و افت کشش در سربالایی‌ها. سایت دیگر «اتو123» است که در گام اول به تعریف از چهره ورنا پرداخته است. سپس آن را خودرویی قلمداد می‌کند که نسبت به پول پرداختی ارزشمند است. دست آخر این خودرو را برترین در کلاس خودش نام‌گذاری می‌کند. سایت فوق همان بحث پیشرانه صدادار را وسط می‌کشد. قدرت پایین سیستم صوتی نیز چیزی است که مشتریان جوان را خواهد آزرد. سایت «درایو» پس از تست میدانی ورنا، نقاط قوت آن را مصرف سوخت پایین، کابین فانتزی، فضای مناسب و ایمنی بالا نام برد. نقاط ضعف نیز فرمان‌پذیری کند و سیستم تعلیق غیرمعمولی در ناهمواری‌ها عنوان شد. سایت دیگر «کارز گاید» بود که در یک جمع‌بندی ورنا را محصول کوچک دوست‌داشتنی قلمداد می‌کند. امکانات و ایمنی آن را ستایش می‌کند و از گارانتی خیره‌کننده‌اش تمجید به عمل می‌آورد. اما این را هم می‌گوید که هیوندای می‌توانست بیش از آنکه روی آپشن‌هایش کار کند، روی سیستم هندلینگ و فرمان‌پذیری آن تمرکز کند.
در ایران
خبر می‌رسد این خودرو همین امروز در بازار آزاد به قیمت 84 میلیون تومان خرید و فروش می‌شود. قیمتی بی‌نظیر برای رقابت با آنهایی که فکرش را نمی‌کنید. با این پول می‌شود دست گذاشت روی تویوتا یاریس هاچ‌بک که با پیشرانه 1.3 لیتری‌اش 85 اسب‌بخار بیشتر نیرو تولید نمی‌کند. دلیل قیمت گران آن فقط ژاپنی بودنش است و بس. راستی ورنا در حالی قدرتش هم‌اندازه تویوتا کرولا است که پیشرانه‌اش 200 سی‌سی کم حجم‌تر شده. کرولایی که برای خودش 120 میلیون تومان خرید و فروش می‌شود. مشتری ورنا می‌تواند قید همه‌چیز را بزند و برود سراغ هاچ‌بک دخترانه کیا پیکانتو که 67 میلیون قیمت دارد. تازه یک چیزی هم برایش می‌ماند تا درون اتاق را با صندلی‌های صورتی و انبوهی از عروسک‌های Hello Kitty پُر کند. به عنوان آخرین توصیه اگر یک روز شنیدید به جای ورنای 2013 به شما مزدا3 پیشنهاد شد، یادتان باشد آن مزدا با پیشرانه 1.6 لیتری است و قیمتش 82 میلیون تومان می‌شود.
ما چه می‌گوییم؟
ما می‌گوییم اکسنت، ورنا یا هرچه نامش است، واقعاً خرید خوبی محسوب می‌شود. به نسبت رقبایش از امکانات بیشتر، قیافه بهتر، ایمنی بالاتر و فناوری جدیدتر برخوردار است. حتی می‌توان او را یکی از به روزترین تولیدات بازار دانست. اما نظر ما این است که هیوندای اکسنت نباید توسط این افراد خریداری شود: افرادی که فکر می‌کنند ورنا همان سوناتای کوچک است. افرادی که فکر می‌کنند چون ایمن است، پس هامر است. افرادی که فکر می‌کنند چون کوچک است پس ضعیف است. افرادی که فکر می‌کنند چون هیوندای است پس فوق‌العاده باکیفیت است. افرادی که فکر می‌کنند چون 5 سال گارانتی دارد پس خراب نمی‌شود و دست آخر افرادی که تعریفی از خودروی فانتزی ندارند. در مقابل، ما می‌گوییم ورنا برای این افراد است: آنهایی که هیوندای می‌خواهند ولی پولشان فقط به این مدل می‌رسد. خانم‌های جوان با یک فرزند کوچک که فقط او را به مدرسه می‌رسانند و نهایتاً خرید روزانه انجام می‌دهد. آقایانی که یک ماشین دیگر دارند. آنهایی که زود به زود ماشین عوض می‌کنند و در نهایت آنهایی که با تویوتا کرولا کل‌کل دارند.