خرید لباس زمستانه از فروشگاه‌های لباس استوک بیش از یک میلیون تومان هزینه دارد. درحالی که بعضی مشتری‌ها صرفا برای خرید با قیمت مناسب تر به این فروشگاه ها روی می آورند.
هوای متغیر مشهد رو به سردی است و لباس های گرم کم کم از درون کمدها سرک می کشند. در گفت و گو با مردم شاهد آنیم که به دلیل شرایط اقتصادی، خرید لباس را جزو اقلام انتهایی فهرست خرید خود قرار داده اند. با وجود این، افراد زیادی هستند که با سرد شدن هوا احتیاج دارند برای خود لباس های زمستانه تهیه کنند. به همین منظور به یکی از خیابان پر رفت و آمد سطح شهر می‌روم تا وضعیت فروش پوشاک را از نزدیک ببینم.
مشتری‌هایی که فقط تماشا می‌کنند
همان ابتدا متوجه می‌شوم که افراد زیادی در مغازه ها رفت و آمد ندارند و کسانی که می ایستند و ویترین مغازه ها را تماشا می کنند بیشتر هستند. وارد اولین مغازه می شوم. به محض ورود فروشنده که دختر جوانی است به سمتم می آید و چون من تنها مشتری داخل مغازه هستم، فروشنده دوم نیز به ما می پیوندد. می پرسم آیا کالاها جدید هستند؟ به سرعت جواب می دهند: بله برای پاییز و زمستان کارهای جدید آورده ایم. قیمت یک لباس گرم زنانه را سوال می کنم. فروشنده دوم که گویا هنوز بر قیمت ها مسلط نیست، می‌گوید: فکر می‌کنم یک تومان باشد اجازه دهید نگاه کنم و برچسب لباس را که در لایۀ داخلی آن فرو رفته بیرون می کشد و ادامه می دهد: بله یک میلیون و 300 هزار تومان است. از آن مغازه خارج می شوم و مسیرم را ادامه می دهم همزمان با رسیدن من جلوی فروشگاه، خانم میان‌سالی از آن‌جا خارج می شود و پسر جوانی که به نظر می رسد فروشنده است، پشت سرش می آید و می گوید: حالا بیایید ارزان‌تر حساب می کنم ولی خانم میان‌سال بی لحظه‌ای تردید دور می شود. به همین ترتیب به چند مغازه دیگر سر می‌زنم اوضاع تقریبا همان است خریدی اتفاق نمی‌افتد.
قیمت بالای پوشاک استوک
بعد از این به سمت چند استوک فروشی که می‌دانم لباس های استوک را برای فروش دارند می روند هنوز وارد مغازه نشده ام ولی می‌توانم حضور 4-5 نفر را در مغازه ببینم. قیمت ها بالای هر قسمت گذاشته شده است. هر چند لباس ها با نظم و ترتیب چیده شده اند و خبری از آن کیسه های بزرگ که لباس های استوک را از راه دور می آورد نیست و صاحب مغازه چند عود هم روشن کرده است اما بوی تند عَدل‌های لباس باز هم به مشام می رسد. خانم صاحب مغازه همان وسط لباس ها یکی از مانتوها را تنش می کند تا مدلش را به مشتری نشان دهد. قیمت ها را که نگاه می کنم کمی برایم عجیب است یک بلوز ساده که مناسب پاییز و زمستان هم نیست 280 هزار تومان قیمت خورده است. بلوزهای زمستانه قیمتی زیر 400 هزار تومان ندارند.
پوشاکِ استوکِ یک میلیون تومانی
در فروشگاه دوم چند خانم مشغول گردش بین لباس ها هستند و یکی از آن ها حسابی هم دستش را پر کرده است. این مغازه اتاق پرو لباس هم ندارد و روی کاغذی با خط درشت تایپ شده: «پرو نداریم» و به دیوار مغازه چسبانده شده است. به خانمی که کنارم ایستاده است می گویم شما از این لباس ها که خریده اید، راضی هستید؟ می‌گوید: بله اشکالی ندارد. می‌بریم خانه می شوییم. بر عکس مغازه قبل این‌جا کالاها قیمت ندارد. یک لباس زمستانه را انتخاب می کنم و قیمت آن را می‌پرسم صاحب مغازه می گوید: «قابل شما را ندارد یک میلیون و 100 هزار تومان» خوب به خاطر دارم مشابه این لباس را چند ماه قبل در یکی از فروشگاه های لباس 900 هزار تومان قیمت گرفتم. حالا در یک استوک فروشی برای آن باید بیش از یک میلیون تومان پرداخت.
سوالی که بی‌جواب ماند
احتمالا بازرسی اصناف و رئیس اتحادیه صنف پوشاک می توانستند پاسخی درباره نحوه قیمت گذاری پوشاک استوک داشته باشند ولی به رغم پیگیری من امکان گفت و گو به وجود نیامد. پوشاک استوک در قالب عدل یا کیسه های لباس وارد کشور می‌شود و بر مبنای وزن خرید و فروش می شود. بالا بودن قیمت های این لباس ها بسیار عجیب است!