رجب طیب اردوغان برغم دست نیافتن به اکثریت پنجاه به اضافه یک آرا در انتخابات 14 مه، به عنوان پیشتاز به همراه رقیب اصلی خود کمال قلیچدار اوغلو راهی دور دوم شد.
رمی بانه، تحلیل‌گر خبرگزاری فرانسه در مطلبی تحت عنوان «اردوغان شکست ناپذیر» ضمن پرداختن به این موضوع، به عواملی اشاره کرده که از دید وی به صورت بالقوه می‌توانست زمینه ناکامی آقای اردوغان را در همان دور نخست انتخابات فراهم کند.
در این گزارش آمده است: به نظر می‌رسید، رجب طیب اردوغان پس از دو دهه حکمرانی در ترکیه در معرض تهدید‌هایی چون بحران اقتصادی و ناکارآمدی ناشی از فرسودگی سیستم حاکمه قرار گرفته باشد. با این حال، «رئیس» بر خلاف پیش‌بینی‌ها در دور اول پیشتاز سومین انتخابات ریاست جمهوری شد که در آن به عنوان نامزد شرکت کرده بود.
نویسنده سپس به ابراز احساسات رجب طیب اردوغان و همسرش از روی بالکن دفتر حزب عدالت و توسعه نسبت به جمعیت مشتاق حامیان در ساعات پایانی شامگاه یکشنبه اشاره می‌کند و آنرا نشانه روشنی از «ثبات» می‌داند که به اعتقاد وی رئیس جمهوری کنونی ترکیه قصد دارد آنرا به کشور منتقل کند.
آقای اردوغان برخلاف انتخابات سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ میلادی، امسال و در دور نخست به برتری مقابل رقبا دست نیافت اما با کسب پیشتازی راهی مرحله دوم شد تا دور تازه رقابت را روز ۲۸ مه و از منظرو موقعیت قدرت آغاز کند.
تحلیل‌گر فرانس‌پرس معتقد است: نه به زندان افتادن، نه تظاهرات بزرگ و نه حتی تلاش برای کودتایی خونین در سال ۲۰۱۶ نتوانست مانعی بر سر راه رئیس جمهوری ترکیه ایجاد کند.
وی در عین حال به انتقاد‌های شدیدی اشاره می‌کند که رجب طیب اردوغان در سال جاری میلادی به دلیل وضعیت اقتصادی ترکیه و نیز مدیریت فاجعه زمین‌لرزه مرگبار اخیر با آن روبرو شد.
منتقدان و مخالفان آقای اردوغان، به‌ویژه غربی‌ها، همچنان نگران انحراف‌های مستبدانه وی و دولتش هستند؛ به‌ویژه به دلیل پاکسازی‌های گسترده پس از کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ و بازنگری قانون اساسی یک سال پس از آن که به طور قابل‌توجهی اختیارات وی را گسترش داد.
او اغلب به عنوان «سلطانی شکست ناپذیر» به تصویر کشیده می‌شود که کاخی با بیش از ۱۱۰۰ اتاق مشرف بر تپه‌ای جنگلی و محافظت‌شده در آنکارا برای خود ساخته و همچنان به عنوان قهرمان مردم در برابر «نخبگان» ظاهر می‌شود.
بدین شکل است که رجب طیب اردوغان پس از به قدرت رسیدن حزبش (عدالت و توسعه) در سال ۲۰۰۲ در تمامی انتخابات پیروز شد.
این روند اما در سال ۲۰۱۵ پس از آنکه اپوزیسیون، حزب تحت رهبری وی را از اکثریت پارلمانی محروم کرد و مهم‌تر از همه، متعاقب آن در سال ۲۰۱۹ نیز کنترل شهرداری‌های استانبول و آنکارا از دست رفت، دچار اختلال شد.
فرانس‌پرس در ادامه به قلم تحلیل‌گر خود آورده است: «این حیوان بلند قامت سیاسی علیرغم رویکردی گاه کُند، به میتینگ‌ها و کارزارهای انتخاباتی خود شتاب و وسعت بخشید و از ویژگی‌های سخن‌وری خود به خوبی استفاده کرد؛ او برای طعنه به مخالفان و برانگیختن جمعیت هوادار در نطق‌های خود گاه از اشعار ملی‌گرایانه مدد گرفت.»
آقای اردوغان که در محله محبوب قاسم پاشا در استانبول به دنیا آمد، قبل از ورود به سیاست، به فکر یافتن حرفه‌ای در دنیای فوتبال بود.
او پیش از آنکه در سال ۱۹۹۴ به عنوان شهردار استانبول انتخاب شود فوت کوزه‌گری در سیاست را در جنبش اسلام‌گرای تحت رهبری نجم‌الدین اربکان، نخست‌وزیر سابق ترکیه آموخته بود.
حزب عدالت و توسعه که رجب طیب اردوغان یکی از بنیانگذاران آن بود در انتخابات سال ۲۰۰۲ به پیروز رسید و سال بعد وی به عنوان نخست وزیر کشورش انتخاب شد؛ وی این سمت را تا سال ۲۰۱۴ حفظ کرد، زمانی که وی با رای مستقیم مردم رئیسِ جمهوری شد.
آقای اردوغان سخت‌ترین شب خود را در شامگاه پانزدهم ژوئیه ۲۰۱۶ سپری کرد؛ رئیس جمهوری و دولتش هدف یک تلاش نافرجام برای کودتایی قرار گرفتند که او آن را به متحد سابق خود فتح‌الله گولن نسبت داد.
بازگشت پیروزمندانه او به فرودگاه سابق آتاتورکِ استانبول در سپیده دم شانزده ژوئیه نشان دهنده شکست کودتاچیان بود.
آقای اردوغان که متاهل و چهار فرزند دارد همچنان از نظر حامیانش تنها کسی است که می تواند در مقابل غرب بایستد و بدون تردید بحران‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را پشت سر بگذارد.
او برای استیلای بیشتر بر کشور، ده سال پس از سرکوب وحشیانه جنبشی اعتراضی موسوم به «اعتراضات پارک گزی» روز ۲۸ مه به دنبال انتخاب مجدد است.