کسی عذرخواهی نمی کند !؟

اگر اهل گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی، به ویژه انواع موبایل بنیان آن باشید، حتما با انبوه پیام ها، هشدارها و حتی مطالب طنز آمیز مرتبط با آمیختن روغن پالم در لبنیات مواجه شده‌ و شاید توقع داشته باشید برای یکبار هم که شده، بعد از افشاگری، عذرخواهی بشنوید؛ اما زهی خیال باطل!

برخلاف برنج های وارداتی یا ماجرای وایتکس ریختن در شیر که مدت ها طول کشید از تکذیب به تایید برسند، آمیختن روغن پالم در شیر و برخی محصولات لبنی برای چرب کردنشان که از ابتدا در قالب خبر تایید شده منتشر شد و واکنش های چشمگیری رقم زد، با گذشت مدتی تازه به موج تکذیب رسیده و حتی از آن فراتر، به نوعی دسیسه دشمنان خوانده شده است!

این جملات را به تلویحا محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت روز گذشته در نشست خبری بیان کرده تا نشان دهد که نه تنها هیچ اشتباهی را در این ماجرا متوجه وزارت خانه تحت امر خود نمی‌داند، بلکه از سلامت محصولاتی که با مجوز این وزارت خانه وارد کشور می‌شود، آگاه است.

وی که به مناسبت هفته دولت در جمع خبرنگاران حضور یافته بود، درباره سوالاتی که پیرامون روغن پالم مطرح شد، گفت: تنها تشخیص داده شد که در داخل محصولات لبنی چربی گیاهی وجود دارد اما این که این چربی از نوع «سویا» یا «پالم» است، معلوم نیست و قرار شده بررسی‌های بیشتری در این زمینه انجام شود.

وزیر صنعت، معدن و تجارت با بیان که طی پنج سال گذشته 45 تا 50 درصد از کل واردات روغن خوراکی کشور از نوع روغن پالم بوده، افزود: در سه ماهه امسال این رقم به 29 درصد رسید و قرار است امسال در مجموع فقط 30 درصد از روغن وارداتی کشور از نوع پالم باشد. البته در گذشته، زمانی که مسئول بودم، با امضاء بنده سهم روغن پالم در واردات روغن کشور به 15 درصد نیز رسیده بود. 

نعمت زاده در ادامه با طرح این ادعا که «آمریکا تلاش کرد که بگوید روغن پالم مضر است»، گفت: هم اکنون از 170 میلیون تن تولید جهانی روغن، 62 میلیون تن از نوع روغن پالم است. آمریکا تولید کننده عمده روغن سویا بوده و روغن پالم تولید مالزی و اندونزی، رقیب این کشور هستند. موسسات بین‌المللی هم بعد از تحقیقات اعلام کردند که بخشی از ادعاهای آمریکایی‌ها [درباره مضر بودن روغن پالم] درست و برخی دیگر نادرست است.

بدین ترتیب، نه تنها نوع روغن آمیخته شده با محصولات لبنی که وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو به صراحت آن را پالم اعلام کرده بودند، توسط وزیر صنعت مورد تشکیک قرار گرفت، بلکه به نوعی آمیختن آن با شیر غیر مضر خوانده شد چراکه آقای وزیر معتقد است هر آنچه درباره مضربودن این روغن شنیده‌ایم، تحت تاثیر رقابت ناسالم آمریکایی با کشورهای آسیای جنوب شرقی است.

اگر از این ابهام بگذریم که نمی‌دانیم نعمت زاده این نکته کلیدی را بر اساس چه گزاره‌های تایید شده‌ای بیان کرده، زمانی پرسش هایمان در این باره جدی تر می‌شود که می‌بینیم آقای وزیر هیچ توضیحی در بیان چرایی تلاش خود و همکارانش برای کاهش واردات این محصول ندارد؛ یعنی بیان نکرده که اگر پالم مضر نیست و تبلیغات آمریکایی ها آن را مضر جلوه داده، پس چرا میزان واردات آن را کاهش داده اند و تلاش دارند روند نزولی واردات آن را پی بگیرند؟ 

به زبان دیگر، معلوم نیست که با کاهش واردات، چگونه قرار است بازار عرضه و تقاضای داخلی روغن به تعادل برسد؛ آیا جایگزین بهتری برای روغن پالم یافت شده که قرار است وارد شود؟ آیا تولید داخلی افزایش یافته؟ آیا کاهش واردات روغن پالم به معنای مصرف روز افزون روغن های مضرتری چون روغن های هیدروژنه خواهد بود؟

بدین ترتیب اگر در صدد پاسخ دادن به پرسش هایی از این دست برآییم و توجه کنیم که تشکیک وارد کردن به وجود روغن پالم در لبنیات -که وزارت بهداشت بر آن مهر تایید زده و حتی گزارشش درباره آن را به رئیس جمهور رسانده، - و البته بی توجهی به افزایش نرخ محصولات لبنی که غیر مستقیم گواهی بر وجود پالم در برخی محصولات این خانواده است، به نوعی سردرگمی خواهیم رسید که تنها بیشتر وزارت صنعت را در مضان اتهام قرار می‌دهد.

اینجاست که جا دارد از مسئولان این وزارت خانه بخواهیم برای رفع ابهامات ماجرا، به جای آنکه در نقش کشورهای صادر کننده این روغن قرار گرفته و از سلامت این محصول و توطئه رقبا سخن بگویند، به طور شفاف توضیح دهند که وارد کنندگان پالم چه کسانی هستند و مصارف روغنی که وارد  می‌کنند را چه ذکر کرده‌اند؟ شاید از پاسخ این سوالات بتوان دریافت صنایع لبنی تا چه اندازه روغن پالم را به نرخ لبنیات به خورد مردم داده‌اند و تا چه اندازه مقصرند!