اشتراک شبکه‌های اپراتورهای ارتباطی با یکدیگر تحت عنوان رومینگ ملی، امکان تقویت و برقراری آنتن موبایل را برای تمامی شرکت‌های ارائه دهنده خدمات همراه در مناطقی که ضعیف هستند اما آنتن شرکتی دیگر وجود دارد، به ارمغان می‌آورد.
این شیوه همکاری که اجبارا از سوی وزارت ارتباطات برای اپراتورهای اول و دوم ارتباطی وضع شده تا علاوه بر گشایش دریچه‌های آنتن‌دهی روی یکدیگر و تکمیل شبکه‌شان، با بها دادن به رایتل وضعیت این اپراتور نابه‌سامان را هم کمی خوشایندتر کنند، پیش شرطی برای دست یافتن به نسل سوم و بالاتر خواهد بود.
اما رومینگی که بی هیچ قد و شرط قرار است شبکه اپراتورها را در اختیار یکدیگر قرار دهد و هرچند کمی ناعادلانه به نظر می‌رسد زیرا می‌تواند سرمایه‌گذاری‌های چند ساله یک اپراتور برای تکمیل شبکه را به تاراج بگذارد، در همین گام‌های ابتدایی دارای ضعف‌هایی هست که نهایتا می‌تواند حقوق مشترکان موبایل را پایمال کند.
رومینگ ملی که تاکنون تنها دلیلی بر خرسندی هرچه بیشتر رایتل بوده و مانع سرمایه‌گذاری آن در تجهیزات ارتباطی شده، حقوق کاربران همراه اول و رایتل را ضایع کرده است.
رایتل که بعد از اجرای رومینگ ملی حول شعار "پوشش سراسری از خزر تا خلیج‌فارس" مانور بسیاری داد و با در اختیار گرفتن بسته تبلیغاتی صداوسیما در ایام جام جهانی سعی در پوشش سراسری شبکه خود داشت، اما حرفی از افت کیفیت خدمات به دلیل نزول به نسل 2.75 به مشترکانش نزد این بار موجب تعدی به حقوق اپراتورهای دیگر شده است.
هم‌اکنون استفاده از اینترنت برای مشترکان دائمی و اعتباری رایتل به ازای هر کیلو بایت ارسال و دریافت اطلاعات نیم ریال هزینه دارد که البته پیشتر از قول مدیر عامل آن گفته شده بود که با اجرای رومینگ ملی به 0.35 ریال می‌رسد که ظاهرا اینطور نشد.
تعرفه اینترنت برای مشترکان همراه اول در ساعات اوج روزهای عادی 4 ریال و در ساعات غیراوج یک ریال است.
این در حالیست که تعرفه اینترنت ایرانسل هم برای مشترکان دائمی و اعتباری در ساعات اوج 5 ریال و در ساعات غیر اوج یک ریال است.
با این حساب اگر مشترکان رایتل در محدوده‌هایی که آنتن ندارند، روی شبکه همراه اول و ایرانسل سوئیچ شوند باید تعرفه این دو اپراتور را بپردازند زیرا مانند مشترکان آنها تلقی خواهند شد.
در حالیکه رایتل همچنان تعرفه سابق خود را برای اینترنت آزاد که همان نیم ریال است از مشترکان دریافت می‌کند و به گفته اپراتور خدمات مشترکین آن اگر کاربران به شبکه ایرانسل و همراه اول هم بروند باز تعرفه رایتل را خواهند پرداخت.
با این حساب و در خوشبینانه‌ترین حالت هر مشترک رایتلی که از اینترنت همراه اول استفاده می‌کند و ترافیک شبکه آن را برای مشترکان خودش بالا می‌برد، در نهایت نیم ریال ارزان‌تر از مشترک خود همراه اول می‌پردازد.
در بدبینانه‌ترین شرایط نیز تفاوت نرخ بین مشترکان همراه اول و رایتل 3.5 ریال می‌شود که به نوعی اجحاف در حق مشترکان همراه اول است.
سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پیش از این گفته بود که اپراتورها در زمینه تعرفه‌های رومینگ ملی باید به توافق برسند در غیر اینصورت خودش وارد عمل خواهد شد؛ اما هم‌اکنون نزدیک به یک ماه از تعهد رگولاتوری برای ورود به تعیین تعرفه می‌گذرد ولی هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
حداقل انتظاری که مشترکان همراه اول و ایرانسل دارند این است که اگر قرار است مشترکان رایتلی به شبکه آنها بیایند و ترافیک را بیافزایند، حداقل هزینه‌ای برابر بپردازند تا حقوق آنها پایمال نشود.