به دلیل سیاست‌های ناکارآمد بودجه‌ریزی و عدم تعادل در درآمدها و هزینه‌های دولت، شاهد سیر صعودی کسری بودجه هستیم به طوری که کسری تراز عملیاتی 75.8 درصد رشد کرده است.
طبق آمارهای رسمی منتشر شده، تراز عملیاتی سه ماهه بودجه سال 96 با رشد 75.8 درصدی نسبت به مدت مشابه سال 95 روبه‌رو شده و به منفی 35 هزار و 620 میلیارد تومان رسیده است، در حالی که در مدت مشابه سال قبل، این میزان منفی 20 هزار و 270 میلیارد تومان ثبت شده است.
بر این اساس، تراز عملیاتی بودجه از تفاضل درآمدهای مالیاتی و سایر درآمدها با هزینه‌های جاری دولت (بدون سهم درآمدهای نفتی و سایر فرآورده‌ها) به دست می‌آید. این تفاضل طی چهار سال اخیر رو به افزایش بوده است که علی رغم شعارها و وعده‌ها سیر صعودی نگران‌کننده داشته و نشان از بالا رفتن عدم تعادل درآمدهای پایدار در بودجه دارد.
این وضعیت در حالی رقم خورده که مسئولان طی سال‌های اخیر بر افزایش درآمدهای سالم و پایه‌دار مالیاتی تأکید شده، اما با وجود رکود حاکم بر اوضاع اقتصاد که دلایل عمده و متعددی دارد، نتوانسته نقش کافی و در حد انتظار برنامه‌ها و اهداف بازی کند. علاوه بر این هزینه‌های جاری دولت که سهم عمده آن، دستمزد و حقوق کارکنان بوده و پرداخت آن اجتناب ناپذیر بیش از نرخ تورم سالانه بالا رفته و عملا رشد درآمدهای مالیاتی را نه تنها خنثی، بلکه با کسری بیشتر مواجه کرده است.
به گزارش فارس، طبق آمارهای بانک مرکزی، تراز عملیاتی و سرمایه‌ای نیز با رشد 8.9 درصدی به منفی 17 هزار و 470 میلیارد تومان در سه ماهه امسال رسیده که طی سال‌های اخیر، روند صعودی خود را حفظ کرده و سال‌هاست در مرز هشدار قرار دارد.
دارایی‌های سرمایه‌ای همان منابع حاصل از نفت و فرآورده‌های آن بوده که به زعم بسیاری از کارشناسان و مسئولان دولتی، بیشترین تأثیر و نقش را در ناپایداری منابع و تکانه‌های شدید اقتصادی داشته و به افزایش تورم، رکود و در نهایت کاهش رشد اقتصادی دامن زده است.
جای تاسف آنکه دولت و مسئولان سازمان برنامه و بودجه طی این سال‌ها در واکنش و پاسخ به این سال که چرا کسری بودجه با افزایش روبه‌رو است، عنوان می‌کنند بودجه سالانه کسری نداشته و دولت از مکانیزم درآمد و هزینه استفاده کرده تا تعادل را برقرار کند.
غافل از آن که قطعاً تعهدات مصوب در کنار رویکرد دولت برای بخش بهداشت و درمان در قوانین بودجه اجتناب‌ناپذیر است و درنهایت منجر به افزایش بدهی‌ها می‌شود، کما اینکه آمارها نشان می‌دهد بدهی‌های دولت از حدود 102 هزار میلیارد تومان در مرداد 92 در خرداد سال جاری به حدود 230 هزار میلیارد تومان افزایش یافته است.
افزایش بدهی دولت به نظام بانکی گویای این واقعیت است که همچنان استقراض ادامه دارد و فقط شیوه آن تغییر کرده و جای خود را از دست درازی به منابع بانک مرکزی به بانک‌ها داده است. این بدهی‌ها علاوه بر آثار و پیامدهای منفی برای نظام بانکی به عملا باعث بی‌انظباطی و بی اثر شدن بودجه‌ریزی کارآمد شده است.