اواسط دسامبر سال گذشته (2016) 24 کشور بزرگ تولیدکننده نفت در نشستی در وین، پایتخت اتریش، به توافق رسیدند، در نیمه نخست سال میلادی جاری تولید خود را به میزان یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز کاهش دهند.
علت این اقدام، سیر نزولی کاهش بهای نفت بود که آن زمان به زیر بشکه‌ای ۵۰ دلار رسیده بود.
کاهش تولید به‌سرعت نتیجه داد و بهای نفت را به بالای ۵۸ دلار رساند. اما خوشحالی از افزایش مهم‌ترین کالای صادراتی اعضای اوپک عمر کوتاهی داشت. از اوایل ماه مه بهای نفت دوباره سقوط کرده و دوباره به زیر ۵۰ دلار رسیده است.
به گزارش "اشپیگل آنلاین"، کارشناسان برای این روند سه دلیل عنوان می‌کنند:
نخست اینکه میزان تولید در ایالات متحده آمریکا بالا رفته است. اواسط دسامبر این کشور روزانه ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه تولید می‌کرد، امروز (۹ مه / ۱۹ اردیبهشت) تولید آن به ۹ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه رسیده است.
آن دسته از شرکت‌های آمریکایی که نفت را با استفاده از آب با فشار بالا (روش فراکینگ) استخراج می‌کنند، پس از کاهش بهای نفت فعالیت خود را تعلیق کردند زیرا این روش به مراتب پرهزینه‌تر از روش سنتی است. پس از افزایش بهای نفت در سال جاری، این شرکت‌ها دوباره آغاز به‌کار کردند و به این ترتیب میزان تولید آمریکا بالا رفت.
نقش لیبی
دلیل دوم برای افزایش بهای نفت در بازارهای جهانی، قصد دولت لیبی برای بالا بردن تولید خود عنوان شده است. قرار است که تولید نفت این کشور تا پایان سال جاری میلادی از ۷۰۰ هزار بشکه در حال حاضر به یک میلیون و یکصدهزار بشکه در روز برسد.
به گفته کارشناسان، دلیل سوم سیر نزولی بهای نفت، کاهش تقاضا در برخی از کشورهای پرمصرف، از جمله آمریکا، روسیه، کره جنوبی و هندوستان است.
در گزارش "اشپیگل آنلاین" آمده است که توافق ۲۴ کشور صادرکننده برای پایین‌آوردن تولید خود بی‌ثمر نبوده و اگر این اقدام صورت نمی‌گرفت، احتمال اینکه اکنون بهای نفت به ۳۰ دلار می‌رسید زیاد می‌بود. به همین دلیل برخی از این کشورها، به‌ویژه روسیه و عربستان سعودی خواهان تمدید مهلت کاهش تولید دست‌کم به مدت شش ماه هستند.