انتخابی میان کانن یا نیکون؟ مسئله این است !

برای عاشقان هنر عکاسی منهای ملزومات نرم‌افزاری شامل ذوق، قریحه و البته یک منظره خوب برای ثبت عکسی ماندگار، بخش سخت‌افزاری ماجرا یعنی دوربین نیز عاملی مهم به‌شمار می‌رود. امروز و در این ستون دو مدل دوربین که عکاس‌های حرفه‌ای چشم بر روی توانایی‌های هیچ‌کدام نمی‌توانند ببندند را معرفی می‌کنیم و امیدواریم مقبول نظر کاوشگران این فن باشد. 

Canon EOS D700

دوربین 700D کانن را می‌توان دنباله‌ DSLR‌های سطح مبتدی سری سه رقمی این شرکت دانست. مدل 700D کانن تقریبا هیچ تفاوتی با 650D ندارد و فقط دو تفاوت دارد؛ یکی اینکه پیچ تنظیم مودهای عکاسی توانایی چرخش 360 درجه‌ای دارد و دوم دارای توانایی نمایش اثر Creative Filter در Live view است. ناگفته نماند، جنس سطح بدنه هم مقداری تغییر کرده است، بنابراین 700D هم از همان سنسور تصویر 18مگاپیکسلی Hybrid CMOS، همان سیستم فوکوس خودکار 9 نقطه‌ای، همان نمایشگر سه‌اینچی بسیار باکیفیت لمسی و فیلمبرداری Full HD بهره می‌برد. سیستم نورسنجی هم همان 63 نقطه‌ای iFCL است. 

700D ازجمله دوربین‌های DSLR بسیار سریع است و کارکردن با 700D تجربه بسیار لذت‌بخشی است که با عکس‌العمل‌های بدون‌تأخیر و بی‌نقص این دوربین توأم است. سیستم فوکوس خودکار این دوربین در کنار لنز کیت 18-55 مجهز به موتور فوکوس STM آن به‌قدری سریع و بدون‌ مکث عمل می‌کند که گویی با فشار شاتر، لنز شما از پیش‌روی سوژه فوکوس بوده است، همچنین عملکرد عاری از هرگونه سروصدای این لنز از دیگر نقاط قوت آن است. چنین لنزهایی برای کار فیلمبرداری با دوربین‌های DSLR ایده‌آل هستند؛ زیرا معمولا صدای موتور فوکوس در فیلمبرداری با دوربین‌های DSLR برای کاربران دردسرساز می‌شود، هرچند خود دوربین نسبت به مدل پیشین شاهد پیشرفت زیادی نبوده ولی با آن یک کیت لنز جدید معرفی و همراه شده که این لنز، فوکوس خودکاری سریع و کم‌صدا دارد، لرزش‌گیر تصویر قدرتمند تا چهار استپ را ارائه می‌کند و دیافراگم آن از نوع هفت‌تیغه‌ای و دایره‌ای است. کمینه فاصله فوکوس آن هم 25 سانتی‌متر و سیستم فوکوس آن داخلی است، یعنی در هنگام فوکوس‌کردن شیشه بیرونی لنز نمی‌چرخد یا خود لنز تغییر طول نمی‌دهد. البته باید این را هم افزود که به دلیل پذیراشدن فوکوس داخلی، لنز 18-55 جدید مقداری طویل‌تر از مدل پیشین است اما به‌طور کلی وقتی از درون چشمی نگاه می‌کنید و با این لنز عکس می‌گیرید، سرعت فوکوس خودکار فوق‌العاده است. 





Nikon D5300

مدل D5300 را باید DSLRی دانست که بین مدل‌های D7100 و D3300 قرار می‌گیرد و رقیب اصلی آن نیز دوربین 700D کانن است. چند سال پیش نیکون نهضتی را برای حذف فیلتر Low Pass از روی سنسور تصویر DSLR‌های خود آغاز کرد که تأثیر شگفت این حذف را امروز نظاره‌گر هستیم، به‌صورتی‌که می‌توان گفت این دوربین هم‌اکنون عکس‌هایی بهتر از 70D کانن می‌گیرد و در ضمن به دلیل امکانات و بدنه بهتر، با توجه به اینکه قیمت آنها خیلی به هم نزدیک است، برای کسانی که برند برای آنها تفاوت ندارد و چندان هم در کار فیلمبرداری نیستند نیکون انتخابی بهتر از کانن است. 

به‌طور کلی D5300 را می‌توان یک جهش در DSLR‌های مبتدی خود نیکون و در ضمن بین دیگر برندها به حساب آورد. به‌‌ویژه اگر با 700D که مقایسه کنیم، کاملا مشخص است تا حدی کوچک‌تر است، هرچند ازجمله مزیت‌های آن نسبت به 700D می‌توان به 39 نقطه فوکوس در برابر 9 نقطه فوکوس، Wi-Fi و GPS، توانایی فیلمبرداری فول‌اچ‌دی 60 فریم ‌بر ثانیه و فقدان فیلتر Low Pass اشاره کرد ولی نمایشگر آن لمسی نیست و سنسور Hybrid CMOS ندارد. 

این دوربین، نمایشگر 3,2 اینچی کاملا چرخنده‌ای دارد که مفیدبودن آن در دوربین‌های پیشین کاملا اثبات شده و یکی از بارزترین تفاوت‌هایی که می‌توان بین D5300 و D5200 دید، حذف‌شدن دکمه Drive Mode از قسمت بالا بوده است. به غیر‌از آن، یک‌سری تفاوت‌های کلی بین این دوربین و مدل قبلی‌اش دیده می‌شود و عمده آن نیز به دلیل جایگزینی نمایشگر بزرگ‌تر بوده  و آرایش دکمه‌‌ها، بدون تغییر چشمگیر چینش، تغییر کرده است. از دوربین D5100 به بعد، یک ویژگی جالب را بر روی DSLR‌های نیکون دیدیم و آن ویژگی چیزی نیست به‌جز مود تایم لپس داخلی؛ وقتی تایم لپس دوربین را فعال می‌کنید، دیگر از ریموت کنترل بی‌نیاز می‌شوید و این همان چیزی است که هنوز بر روی هیچ‌کدام از DSLR‌های کانن ندیده‌ایم.